ကမ္ဘာဦး ၃၇:၁-၃၆
၃၇ တိုင်းတစ်ပါးသားအဖြစ်+ ဖခင်နေထိုင်ခဲ့တဲ့ ခါနန်ပြည်မှာ ယာကုပ် ဆက်နေထိုင်တယ်။
၂ ယာကုပ်ရဲ့ သမိုင်းမှတ်တမ်း။
လူငယ်ယောသပ်က+ အသက် ၁၇ နှစ်မှာ အဖေ့မိန်းမ ဗိလဟာနဲ့ဇိလပရဲ့ သားတွေနဲ့အတူ+ သိုးကျောင်းတယ်။+ ယောသပ်က သူတို့ရဲ့ မကောင်းတဲ့လုပ်ရပ်တွေအကြောင်း အဖေ့ကို ပြောပြတယ်။
၃ အစ္စရေးက အသက်ကြီးမှရတဲ့ သားယောသပ်ကို တခြားသားတွေထက်+ ပိုချစ်တယ်။ ဒါကြောင့် သူ့အတွက် လှပတဲ့ဝတ်ရုံရှည်ကို ချုပ်ပေးတယ်။
၄ အဖေက သားအားလုံးထက် ယောသပ်ကို ပိုချစ်မှန်း အစ်ကိုတွေ သိတဲ့အခါ သူ့ကို မုန်းလာပြီး စကားကောင်းကောင်း မပြောနိုင်ကြတော့ဘူး။
၅ နောက်ပိုင်းမှာ ယောသပ်က သူမက်တဲ့အိပ်မက်အကြောင်း အစ်ကိုတွေကို ပြောပြတော့+ ပိုလို့တောင် မုန်းကြတယ်။
၆ သူက “နားထောင်ကြပါဦး။ ကျွန်တော့်အိပ်မက်အကြောင်း ပြောပြမလို့ပါ။
၇ ကျွန်တော်တို့ လယ်ထဲမှာ ကောက်လှိုင်းတွေစည်းနေတုန်း ကျွန်တော့်ကောက်လှိုင်းဟာ မတ်မတ်ထောင်လာတယ်။ အစ်ကိုတို့ရဲ့ ကောက်လှိုင်းတွေက ကျွန်တော့်ကောက်လှိုင်းကို ဝိုင်းပြီး ဦးညွှတ်ကြတယ်”+ လို့ပြောတော့၊
၈ အစ်ကိုတွေက “မင်းကိုယ်မင်း ဘုရင်မှတ်ပြီး ငါတို့ကို ခြယ်လှယ်မလို့လား” လို့ပြောတယ်။+ သူ့အိပ်မက်နဲ့ စကားတွေကြောင့် သူ့ကို ပိုပြီးမုန်းလာကြတယ်။
၉ အဲဒီနောက် ယောသပ် အိပ်မက်မက်ပြန်တယ်။ “ကျွန်တော် အိပ်မက်ထပ်မက်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ နေ၊ လနဲ့ ကြယ် ၁၁ လုံးက ကျွန်တော့်ကို ဦးညွှတ်နေကြတယ်”+ လို့ အစ်ကိုတွေကို ပြောပြတယ်။
၁၀ အဲဒီအိပ်မက်အကြောင်း အဖေနဲ့အစ်ကိုတွေကို ပြောပြတော့ အဖေက “ဘယ်လို အိပ်မက်ကြီးလဲ။ ငါရော၊ မင်းအမေရော၊ မင်းအစ်ကိုတွေရော မင်းဆီလာပြီး ဦးညွှတ်ရမယ်ဆိုတဲ့ သဘောလား” ဆိုပြီး ဆုံးမတယ်။
၁၁ အစ်ကိုတွေက သူ့ကို မနာလိုဖြစ်ပေမဲ့+ အဖေကတော့ အဲဒီအကြောင်းကို စိတ်ထဲမှတ်ထားတယ်။
၁၂ အဲဒီနောက် အစ်ကိုတွေက ဖခင်ရဲ့သိုးအုပ်ကို ရှေခင်မြို့နားမှာ ထိန်းကျောင်းဖို့ ထွက်သွားကြတယ်။+
၁၃ နောက်တော့ အစ္စရေးက “မင်းအစ်ကိုတွေ ရှေခင်မြို့နားမှာ သိုးကျောင်းနေတယ်။ မင်းကို သူတို့ဆီ လွှတ်ချင်တယ်” လို့ပြောတဲ့အခါ ယောသပ်က “သွားပါ့မယ်” လို့ပြောတယ်။
၁၄ ဒါနဲ့ ယာကုပ်က “မင်းအစ်ကိုတွေ၊ သိုးအုပ်တွေ အဆင်ပြေမပြေ သွားကြည့်ပါဦး။ ပြီးရင် ပြန်လာပြောပြ” လို့မှာပြီး ယောသပ်ကို ဟေဗြုန်ချိုင့်ဝှမ်းကနေ+ လွှတ်လိုက်တယ်။ ယောသပ်လည်း ရှေခင်မြို့ဘက်ကို ထွက်သွားတယ်။
၁၅ လယ်တောထဲမှာ သွားနေတုန်း လူတစ်ယောက်နဲ့တွေ့တော့ အဲဒီလူက “ဘာရှာနေတာလဲ” လို့မေးတယ်။
၁၆ ယောသပ်က “အစ်ကိုတွေကို ရှာနေတာပါ။ သူတို့ ဘယ်မှာ သိုးကျောင်းနေသလဲ။ သိရင် ပြောပြပါခင်ဗျာ” လို့ပြန်ပြောတယ်။
၁၇ အဲဒီလူက “သူတို့ ဒီကနေ ထွက်သွားပြီ။ ‘ဒေါသန်ကို သွားရအောင်’ လို့ ပြောသံကြားလိုက်တယ်” ဆိုပြီးပြောတော့ ယောသပ်လည်း လိုက်သွားပြီး ဒေါသန်မြို့မှာ အစ်ကိုတွေကို တွေ့တယ်။
၁၈ အစ်ကိုတွေက ယောသပ်ကို အဝေးကနေ လှမ်းမြင်တဲ့အခါ သတ်ဖို့ကြံစည်ကြတယ်။
၁၉ “ဟိုမှာကြည့်စမ်း၊ အိပ်မက်ဆရာ လာနေပြီ။+
၂၀ သူ့ကိုသတ်ပြီး ရေတွင်းထဲ ပစ်ချလိုက်ရအောင်။ သားရဲကိုက်သတ်လိုက်ပြီလို့ ပြောမယ်လေ။ သူ့အိပ်မက်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်မလဲ ကြည့်ကြသေးတာပေါ့” လို့ အချင်းချင်း ပြောကြတယ်။
၂၁ ဒါကို ရုဗင်ကြားတော့+ ယောသပ်ကို ကယ်ချင်တာနဲ့ “သူ့ကို မသတ်ပါနဲ့ကွာ။+
၂၂ သွေးထွက်သံယိုဖြစ်အောင် မလုပ်ကြပါနဲ့။+ သူ့ကို တောထဲက ရေတွင်းထဲသာ ပစ်ချလိုက်။ အနာတရဖြစ်အောင် မလုပ်ကြပါနဲ့”+ လို့ပြောတယ်။ ရုဗင်က ယောသပ်ကို သူတို့လက်ထဲကနေ ကယ်ပြီး အဖေ့ဆီ ပြန်ပို့ပေးဖို့ အကြံရှိတယ်။
၂၃ အစ်ကိုတွေက ယောသပ်လည်း ရောက်လာရော သူ့ဝတ်ရုံရှည်ကို ဆွဲချွတ်ကြတယ်။+
၂၄ သူ့ကိုဖမ်းချုပ်ပြီး ရေတွင်းထဲ ပစ်ချလိုက်တယ်။ တွင်းက ရေခန်းနေတယ်။
၂၅ အဲဒီနောက် သူတို့ထိုင်ပြီး စားသောက်ကြတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ အိရှမေလလူမျိုး+ ကုန်သည်တွေက ကုလားအုတ်တွေပေါ်မှာ အမည်းရောင်သစ်စေးမွှေး၊ ဗာလစံဆီ၊* သစ်စေးခေါက်တွေ+ တင်ဆောင်လာပြီး ဂိလဒ်ပြည်ကနေ အီဂျစ်ပြည်ဘက် သွားနေတာကို သူတို့တွေ့တယ်။
၂၆ ယုဒက “ဒို့ညီကို သတ်ပြီး ဖုံးကွယ်ထားလို့ကော ဘာအကျိုးရှိမှာလဲ။+
၂၇ သူ့ကို အိရှမေလလူမျိုးတွေဆီ ရောင်းလိုက်ရအောင်။+ ကိုယ်တိုင်မသတ်တာ ကောင်းမယ်။ သူဟာ ငါတို့ညီအရင်းခေါက်ခေါက်ပဲ” လို့ပြောတယ်။ ယုဒရဲ့စကားကို ညီအစ်ကိုတွေ လက်ခံကြတယ်။
၂၈ ဒါကြောင့် မိဒျန်ကုန်သည်တွေ+ ဖြတ်သွားတဲ့အခါ ယောသပ်ကို ရေတွင်းထဲက ဆွဲတင်ပြီး အိရှမေလလူမျိုးတွေဆီ ငွေစ ၂၀ နဲ့ ရောင်းလိုက်တယ်။+ သူတို့က ယောသပ်ကို အီဂျစ်ပြည် ခေါ်သွားကြတယ်။
၂၉ ရုဗင်က ရေတွင်းဆီ ပြန်လာတဲ့အခါ တွင်းထဲမှာ ယောသပ်ကို မတွေ့တော့ အဝတ်ကို ဆွဲဆုတ်လိုက်တယ်။
၃၀ တခြားညီတွေဆီ သွားပြီး “ညီလေး မရှိတော့ဘူး။ ဒုက္ခပဲ၊ ငါဘာလုပ်ရမလဲ” လို့ပြောတယ်။
၃၁ သူတို့က ဆိတ်တစ်ကောင်သတ်ပြီး ယောသပ်ရဲ့ဝတ်ရုံကို သွေးထဲနှစ်လိုက်တယ်။
၃၂ ပြီးတော့ အဖေ့ဆီ ပို့ပြီး “ဒီဝတ်ရုံကို တွေ့လို့ပါ။ အဖေ့သားရဲ့ဝတ်ရုံ ဟုတ်မဟုတ် စစ်ဆေးကြည့်ပါဦး”+ လို့ပြောခိုင်းတယ်။
၃၃ ယာကုပ်က ဝတ်ရုံကို စစ်ဆေးပြီးနောက် “ဒါ ငါ့သားရဲ့ဝတ်ရုံပဲ။ သူ့ကို သားရဲကိုက်သတ်လိုက်ပြီ။ ယောသပ်ခမျာ တစ်စစီကိုက်ဖဲ့ခံရပြီပေါ့” လို့ပြောပြီး၊
၃၄ အဝတ်တွေကို ဆွဲဆုတ်၊ ခါးမှာ အထည်ကြမ်း* ဝတ်ပြီး သားအတွက် ရက်ပေါင်းများစွာ ငိုကြွေးတယ်။
၃၅ ယာကုပ်က သားသမီးတွေ နှစ်သိမ့်ပေးတာကို လက်မခံဘဲ “ငါ့သားအတွက် ငိုကြွေးရင်းနဲ့ပဲ သင်္ချိုင်း*+ ထဲဆင်းတော့မယ်” လို့ပြောပြီး သားအတွက် ငိုပဲငိုနေတော့တယ်။
၃၆ မိဒျန်လူမျိုးတွေက ယောသပ်ကို အီဂျစ်ပြည်မှာရှိတဲ့ ဖာရောမင်းရဲ့ နန်းတွင်းအရာရှိ၊+ ကိုယ်ရံတော်မှူး+ ပေါတိဖာဆီ ရောင်းလိုက်တယ်။
