ဟေရှာယ ၁၆:၁-၁၄
-
မောဘနဲ့ပတ်သက်တဲ့ စီရင်ချက် (၁-၁၄)
၁၆ ပြည်ကိုအုပ်စိုးတဲ့ ဘုရင်ဆီ သိုးထီးတစ်ကောင် ပို့လိုက်ပါ။ သေလမြို့ကနေ တောကန္တာရကိုဖြတ်ပြီး ဇိအုန်သမီးပျိုရဲ့ တောင်တန်းဆီ အရောက်ပို့လိုက်ပါ။
၂ မောဘသမီးပျိုတွေဟာ အာနုန်ချောင်းရဲ့ ရေတိမ်ပိုင်းမှာ+အသိုက်ကနေ မောင်းထုတ်ခံရတဲ့ ငှက်လို ဖြစ်နေလိမ့်မယ်။+
၃ “အကြံပေးကြပါ။ ဆုံးဖြတ်ချက်အတိုင်း လုပ်ဆောင်ကြပါ။
မွန်းတည့်ချိန်မှာ မင်းရဲ့အရိပ်ကို ညအမှောင်လို ဖြစ်စေပါ။
တကွဲတပြားဖြစ်နေသူတွေကို ဝှက်ထားပေးပါ။ ထွက်ပြေးလာသူတွေကို သစ္စာဖောက်ပြီး မအပ်လိုက်ပါနဲ့။
၄ အို မောဘ၊ တကွဲတပြားဖြစ်နေတဲ့ ငါ့လူတွေကို မင်းဆီမှာ နေထိုင်ခွင့်ပေးပါ။
ဖျက်ဆီးသူလက်ကနေ လွတ်မြောက်လာသူတွေကို ပုန်းခိုခွင့်ပေးပါ။+
ဖိနှိပ်သူဟာ ဇာတ်သိမ်းသွားမယ်။
ဖျက်ဆီးခြင်းကလည်း အဆုံးတိုင်သွားမယ်။
တခြားသူတွေကို နင်းခြေသူတွေလည်း ကမ္ဘာမြေပေါ်ကနေ ပျက်စီးသွားမယ်။
၅ အဲဒီနောက် ဒါဝိဒ်အမျိုးထဲက ဘုရင်တစ်ပါးဟာ ရာဇပလ္လင်ပေါ် နန်းထိုင်မယ်။
အဲဒီဘုရင်က ခိုင်မြဲတဲ့မေတ္တာနဲ့အညီ၊ သစ္စာတရားနဲ့အညီ အုပ်ချုပ်မယ်။+
မျှမျှတတ တရားစီရင်ပြီး ဖြောင့်မတ်ခြင်းနဲ့အညီ မနှောင့်နှေးဘဲ စီရင်မယ်။”+
၆ မောဘရဲ့ မာန်မာနအကြောင်း ငါတို့ကြားဖူးတယ်။+
သူဟာ မာနကြီးလွန်းတယ်။ မောက်မာတယ်။ ထောင်လွှားတယ်။ ဒေါသကြီးတယ်။+
သူကြွားလုံးထုတ်နေပေမဲ့ အချည်းနှီးပဲဖြစ်လိမ့်မယ်။
၇ ဒါကြောင့် မောဘဟာ ကြုံရတဲ့ ဘေးဆိုးကြောင့် ငိုကြွေးမြည်တမ်းရလိမ့်မယ်။
သူတို့အားလုံး ငိုကြွေးမြည်တမ်းရလိမ့်မယ်။+
ရိုက်နှက်ခံရသူတွေက ကိရဟရက်မြို့ထွက် စပျစ်သီးပျဉ်တွေအတွက် ညည်းတွားရလိမ့်မယ်။+
၈ ဟေရှဘုန်မြို့ရဲ့ လှေကားထစ် စိုက်ခင်းတွေ၊+ရှိဗမမြို့ရဲ့ စပျစ်ပင်တွေ+ ခြောက်သွေ့သွားပြီ။
လူမျိုးခြားတွေရဲ့ အုပ်စိုးရှင်တွေက အနီရဲရဲအသီးတွေ ပြွတ်နေတဲ့ စပျစ်နွယ်တွေကို နင်းခြေကြတယ်။
အဲဒီစပျစ်နွယ်တွေက ယာဇာမြို့အထိ ရောက်ပြီး+တောကန္တာရအထိ ရှည်ထွက်နေတယ်။
အညွန့်တွေကလည်း ဖြာထွက်ပြီး ပင်လယ်အထိ ရောက်နေတယ်။
၉ ဒါကြောင့် ယာဇာမြို့အတွက် ငိုကြွေးသလို ရှိဗမမြို့ရဲ့ စပျစ်ပင်တွေအတွက်လည်း ငါငိုကြွေးမယ်။
ဟေရှဘုန်မြို့နဲ့ ဧလာလေမြို့၊ ငါ့မျက်ရည်ကြောင့် မင်းတို့ ရွှဲရွှဲစိုလိမ့်မယ်။+
နွေရာသီမှာ၊ သီးနှံရိတ်သိမ်းချိန်မှာ ကြွေးကြော်သံတွေ ဆိတ်ငြိမ်သွားပြီလေ။*
၁၀ သစ်သီးခြံတွေမှာ ဝမ်းမြောက်ရွှင်လန်းမှု မရှိတော့ဘူး။
စပျစ်ခြံတွေမှာ ရွှင်လန်းစွာ သီချင်းဆိုသံတွေ၊ ကြွေးကြော်သံတွေ မရှိတော့ဘူး။+
ကြွေးကြော်သံတွေကို ငါတိတ်ဆိတ်စေတဲ့အတွက်စပျစ်သီးနယ်ရာကျင်းမှာ စပျစ်သီး မနင်းနယ်ကြတော့ဘူး။+
၁၁ ဒါကြောင့် ငါ့ရင်ထဲမှာ မောဘအတွက် ဗလောင်ဆူနေတယ်။+
ငါ့ရင်ဟာ ကိရဟရက်မြို့အတွက်+စောင်းကြိုးလို တုန်ခါနေတယ်။
၁၂ မောဘက အထွတ်အမြတ်နေရာဆီ အပင်ပန်းခံပြီး သွားပေမဲ့၊ ဆုတောင်းဖို့ ဝတ်ကျောင်းဆီ သွားပေမဲ့ ဘာမှ ဖြစ်မြောက်လာမှာ မဟုတ်ဘူး။+
၁၃ မောဘနဲ့ပတ်သက်ပြီး အရင်တုန်းက ယေဟောဝါ အဲဒီလိုပြောခဲ့ဖူးတယ်။
၁၄ အခုတော့ ယေဟောဝါက “မောဘဟာ ဘုန်းတန်ခိုး ထွန်းတောက်ခဲ့ပေမဲ့ စာရင်းငှားတစ်ယောက်ရဲ့ နှစ်တွေလို သုံးနှစ်တိတိ စေ့တဲ့အခါ ဆူပူအုံကြွမှု အမျိုးမျိုးကြောင့် အရှက်တကွဲ ဖြစ်ရလိမ့်မယ်။ လူနည်းနည်းပဲ ကျန်ရစ်ခဲ့ပြီး အရေးမပါသူတွေ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်”+ လို့ပြောတယ်။
အောက်ခြေမှတ်ချက်များ
^ “စစ်ငြာသံတွေ ထွက်ပေါ်လာပြီ” လည်းဖြစ်နိုင်။
