၂ ဘုရင်များ ၄:၁-၄၄

မုဆိုးမရဲ့ဆီကို ဧလိရှဲ ပွားစေ (၁-၇)
ရှုနင်မြို့သူရဲ့ ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်မှု (၈-၁၆)
အမျိုးသမီးကို သားဆုပေး၊ သားသေဆုံး (၁၇-၃၁)
ဆုံးသွားတဲ့သားကို ဧလိရှဲ ထမြောက်စေ (၃၂-၃၇)
စားလို့ရတဲ့ဟင်းဖြစ်အောင် ဧလိရှဲလုပ်ပေး (၃၈-၄၁)
မုန့်များလာအောင် ဧလိရှဲလုပ်ပေး (၄၂-၄၄)

၄ ပရောဖက်တစ်ယောက်ရဲ့+ ဇနီးက ဧလိရှဲဆီ လာပြီး “အရှင့်ရဲ့ကျွန်၊ ကျွန်မယောက်ျား သေဆုံးသွားပါပြီ။ သူဟာ ယေဟောဝါဘုရားကို အမြဲကြောက်ရွံ့ရိုသေသူဖြစ်မှန်း အရှင် သိပါတယ်။+ အခု၊ ကြွေးရှင်က ကျွန်မကလေးတွေကို ကျွန်ခံခိုင်းဖို့ လာခေါ်နေပြီ” ဆိုပြီး အကူအညီတောင်းတယ်။ ^၂ ဒါနဲ့ ဧလိရှဲက “ကျွန်တော် ဘာကူညီပေးရမလဲ။ ခင်ဗျားအိမ်မှာ ဘာတွေရှိသလဲ” လို့မေးတော့ “ကျွန်မရဲ့အိမ်မှာ ဆီအိုးတစ်လုံးကလွဲလို့ ဘာမှမရှိပါဘူး”+ လို့ဖြေတယ်။ ^၃ ဧလိရှဲက “အိမ်နီးချင်းတွေဆီ သွားပြီး အိုးလွတ်တွေကို တောင်းပါ။ များနိုင်သလောက်များများ ယူခဲ့။ ^၄ ပြီးရင် ခင်ဗျားတို့သားအမိတွေ အိမ်ထဲဝင်၊ တံခါးပိတ်ပြီး အိုးလွတ်တွေထဲ ဆီဖြည့်ပါ။ ပြည့်တဲ့အိုးတွေကို ဖယ်ထားပါ” လို့ပြောတယ်။ ^၅ အဲဒီအမျိုးသမီးလည်း ထွက်သွားတယ်။ အဲဒီနောက် သားတွေနဲ့အတူ အိမ်ထဲဝင်၊ တံခါးပိတ်ပြီး သားတွေကမ်းပေးတဲ့ အိုးတွေထဲ ဆီဖြည့်တယ်။+ ^၆ အိုးတွေပြည့်သွားလို့ “နောက်တစ်လုံး ယူခဲ့”+ ဆိုပြီး တောင်းတော့ သားတစ်ယောက်က “အိုးလွတ် မရှိတော့ဘူး” လို့ပြောတဲ့အခါ ဆီလည်း ထပ်မထွက်တော့ဘူး။+ ^၇ ဒါနဲ့ အဲဒီအမျိုးသမီးက စစ်မှန်တဲ့ဘုရားသခင်ရဲ့လူ ဧလိရှဲကို သွားပြောပြတဲ့အခါ ဧလိရှဲက “အဲဒီဆီကို ရောင်းပြီး အကြွေးဆပ်လိုက်။ ကျန်တဲ့ငွေနဲ့ ခင်ဗျားတို့သားအမိတွေ အသက်မွေးကြပါ” လို့ပြောတယ်။ ^၈ တစ်နေ့မှာ ရှုနင်မြို့ကို+ ဧလိရှဲ သွားတဲ့အခါ လူသိများတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က သူ့ကို မရမကခေါ်ပြီး ကျွေးမွေးဧည့်ခံတယ်။+ အဲဒီမြို့ကို သူရောက်တဲ့အခါတိုင်း အဲဒီအိမ်ထဲ ဝင်ပြီး စားသောက်လေ့ရှိတယ်။ ^၉ ဒါကြောင့် အမျိုးသမီးက သူ့ခင်ပွန်းကို “ဒီလမ်းကို အမြဲလာနေတဲ့ ဒီလူဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ သန့်ရှင်းသူပဲဆိုတာ ကျွန်မသိတယ်။ ^၁၀ သူ့အတွက် အိမ်မိုးပေါ်မှာ+ အခန်းလေးတစ်ခန်းဖွဲ့ပြီး ခုတင်၊ စားပွဲ၊ ထိုင်ခုံနဲ့ ဆီမီးတိုင် ထားပေးရအောင်။ ကျွန်မတို့ဆီ သူရောက်လာတဲ့အခါတိုင်း အဲဒီမှာ တည်းလို့ရတာပေါ့”+ လို့ပြောတယ်။ ^၁၁ တစ်နေ့၊ ဧလိရှဲက အဲဒီအိမ်ကို ရောက်လာတဲ့အခါ လဲလျောင်းဖို့ အိမ်မိုးအထက်ခန်းကို တက်သွားပြီး၊ ^၁၂ “ရှုနင်မြို့သူကို+ ခေါ်လိုက်ပါ” လို့ နောက်လိုက်ဂေဟာဇိကို+ ခိုင်းတယ်။ ဂေဟာဇိခေါ်လိုက်တဲ့အခါ အမျိုးသမီး ရောက်လာပြီး ရှေ့မှာ ရပ်နေတယ်။ ^၁၃ ဒါနဲ့ ဧလိရှဲက ဂေဟာဇိကို “သူ့ကို ပြောလိုက်ပါ။ ‘ကျွန်တော်တို့ကို ဒီလောက်တောင် ဒုက္ခခံပြီး+ လုပ်ကျွေးပြုစုခဲ့တာဆိုတော့ ခင်ဗျားကို ဘာကူညီပေးရမလဲ။+ ဘုရင့်ဆီမှာ ဒါမှမဟုတ် ဗိုလ်ချုပ်ဆီမှာ တစ်ခုခု တောင်းဆိုပေးရမလား’”+ လို့မေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ အမျိုးသမီးက “ကိုယ့်လူမျိုးတွေနဲ့အတူ နေထိုင်ရလို့ ကျွန်မ အဆင်ပြေပါတယ်” ဆိုပြီးဖြေတယ်။ ^၁၄ ဧလိရှဲက “ဒါဆို သူ့အတွက် ဘာလုပ်ပေးရင် ကောင်းမလဲ” လို့မေးတော့ ဂေဟာဇိက “သူ့မှာ သားမရှိပါဘူး။+ သူ့ယောက်ျားလည်း အိုနေပြီ” ဆိုပြီး ပြန်ဖြေတယ်။ ^၁၅ ဒါနဲ့ ဧလိရှဲက “သူ့ကို ခေါ်လိုက်ပါ” လို့ပြောတဲ့အတိုင်း ခေါ်လိုက်တဲ့အခါ အမျိုးသမီးလည်း တံခါးဝမှာ လာရပ်တယ်။ ^၁၆ ဧလိရှဲက “နောက်နှစ် ဒီအချိန်ရောက်ရင် ခင်ဗျား သားလေးမွေးလိမ့်မယ်”+ လို့ပြောတော့ အမျိုးသမီးက “ဘုရားသခင်ရဲ့လူ၊ မဖြစ်နိုင်တဲ့ မျှော်လင့်ချက် မပေးပါနဲ့” ဆိုပြီးပြောတယ်။ ^၁၇ ဒါပေမဲ့ ဧလိရှဲပြောတဲ့အတိုင်း အမျိုးသမီးမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာပြီး နောက်နှစ် အဲဒီအချိန်ရောက်တဲ့အခါ သားလေးမွေးတယ်။ ^၁၈ ဒီလိုနဲ့ ကလေး ကြီးပြင်းလာတယ်။ တစ်နေ့၊ ကလေးက ကောက်ရိတ်သမားတွေနဲ့အတူရှိနေတဲ့ ဖခင်ဆီ သွားတယ်။ ^၁၉ ပြီးတော့ “ခေါင်းကိုက်လိုက်တာ၊ ခေါင်းကိုက်လိုက်တာ” ဆိုပြီး ညည်းနေတဲ့အတွက် ဖခင်က “ကလေးကိုချီပြီး သူ့အမေဆီ ခေါ်သွားလိုက်” လို့ပြောတဲ့အခါ ^၂၀ အစေခံက ကလေးကိုချီပြီး မိခင်ဆီ ခေါ်သွားတယ်။ ကလေးဟာ မိခင်ရဲ့ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး မွန်းတည့်ချိန်ရောက်တော့ သေသွားရှာတယ်။+ ^၂၁ ဒါနဲ့ အမျိုးသမီးက ကလေးကို ဘုရားသခင့်လူရဲ့ ခုတင်ပေါ်မှာ+ သွားထားပြီးနောက် တံခါးပိတ်ပြီး ထွက်သွားတယ်။ ^၂၂ ပြီးတော့ သူ့ခင်ပွန်းကို ခေါ်ပြီး “ကျွန်မအတွက် အစေခံတစ်ယောက်နဲ့ မြည်းတစ်ကောင် စီစဉ်ပေးပါလား။ ဘုရားသခင်ရဲ့လူဆီ မြန်မြန်သွားပြီး ပြန်လာခဲ့မယ်” လို့ပြောတယ်။ ^၂၃ ခင်ပွန်းကလည်း “ဒီနေ့က လဆန်းနေ့လည်း မဟုတ်၊+ ဥပုသ်နေ့လည်း မဟုတ်ဘဲနဲ့ ဘာလို့ သွားတွေ့မှာလဲ” လို့ပြောပေမဲ့ အမျိုးသမီးက “စိတ်မပူပါနဲ့။ အဆင်ပြေမှာပါ” လို့ပြန်ပြောတယ်။ ^၂၄ အဲဒီနောက် မြည်းကို ကုန်းနှီးတင်ပြီး အစေခံကို “ခပ်သုတ်သုတ် သွားပါ။ ရပ်လို့ ငါမပြောမချင်း အရှိန်မလျှော့လိုက်နဲ့” လို့မှာတယ်။ ^၂၅ ဒီလိုနဲ့ အမျိုးသမီးက ဘုရားသခင်ရဲ့လူရှိနေတဲ့ ကရမေလတောင်ကို ရောက်လာတယ်။ ဘုရားသခင်ရဲ့လူက လှမ်းမြင်တာနဲ့ နောက်လိုက် ဂေဟာဇိကို “ဟိုမှာ ရှုနင်မြို့သူ လာနေတယ်။ ^၂၆ အမြန်ပြေးတွေ့ပြီး ‘နေကောင်းလား။ ခင်ဗျားရဲ့ယောက်ျားနဲ့ ကလေးရော နေကောင်းရဲ့လား’ လို့ နှုတ်ဆက်လိုက်ပါ” ဆိုပြီး ပြောတယ်။ အမျိုးသမီးက “အားလုံး နေကောင်းပါတယ်” လို့ဖြေပြီး၊ ^၂၇ တောင်ပေါ်မှာရှိတဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့လူအနား ရောက်လာတဲ့အခါ ချက်ချင်းပဲ သူ့ခြေကို ဖက်ထားတော့တယ်။+ ဂေဟာဇိလည်း အမျိုးသမီးကို တွန်းဖယ်မလို့လုပ်တော့ ဘုရားသခင်ရဲ့လူက “နေပါစေ။ သူ သိပ်စိတ်ထိခိုက်နေလို့ပါ။ အကြောင်းရင်းကိုတော့ ငါမသိဘူး။ ယေဟောဝါဘုရားက ငါ့ကို အသိမပေးဘဲ ဖုံးကွယ်ထားတယ်” လို့ပြောတယ်။ ^၂၈ အဲဒီအခါ အမျိုးသမီးက “သခင့်ဆီမှာ ကျွန်မ သားဆု တောင်းခဲ့လို့လား။ ‘မဖြစ်နိုင်တဲ့ မျှော်လင့်ချက် မပေးပါနဲ့’+ လို့ ကျွန်မပြောခဲ့သားပဲ” ဆိုပြီးပြောတယ်။ ^၂၉ ဧလိရှဲလည်း ချက်ချင်းပဲ ဂေဟာဇိကို “မင်းရဲ့ဝတ်လုံကို ခါးမှာ လိပ်တင်ပြီး+ ငါ့တောင်ဝှေးကို ယူသွားပါ။ လမ်းမှာ တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ တွေ့ရင် နှုတ်မဆက်နဲ့။ လာနှုတ်ဆက်ရင်လည်း ပြန်မဖြေနဲ့။ ဒီတောင်ဝှေးကို ကလေးရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာ တင်ပါ” လို့မှာတယ်။ ^၃၀ ဒါနဲ့ ကလေးရဲ့မိခင်က “အသက်ရှင်နေတဲ့ဘုရား ယေဟောဝါနဲ့ အသက်ရှင်တဲ့ သခင့်ကို တိုင်တည်ပြီး ပြောမယ်။ သခင် မပါရင် ကျွန်မ မပြန်ဘူး”+ လို့ပြောတဲ့အတွက် ဧလိရှဲလည်း သူနဲ့အတူ လိုက်သွားတယ်။ ^၃၁ ဂေဟာဇိကတော့ ရှေ့ကနေ သွားနှင့်ပြီး ကလေးရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာ တောင်ဝှေးကို တင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကလေးက ဘာအသံမှ မပြုဘူး။+ တုတ်တုတ်တောင် မလှုပ်ဘူး။ ဒါကြောင့် ဂေဟာဇိက ဧလိရှဲကို ပြန်လာကြိုပြီး “ကလေး မနိုးလာဘူး” လို့ပြောတယ်။ ^၃၂ ဧလိရှဲ အိမ်ထဲဝင်လာချိန်မှာ သေနေတဲ့ကလေးဟာ သူ့ခုတင်ပေါ် ရှိနေတယ်။+ ^၃၃ ဒါနဲ့ အခန်းထဲဝင်၊ ကလေးနဲ့နှစ်ယောက်တည်းရှိနေဖို့ တံခါးကို ပိတ်လိုက်ပြီး ယေဟောဝါဆီ ဆုတောင်းတော့တယ်။+ ^၃၄ အဲဒီနောက် ခုတင်ရှိရာကိုသွားပြီး ကလေးပေါ်မှာ ကိုယ်ကိုကိုင်းရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း၊ မျက်လုံးချင်း၊ လက်ချင်း ထပ်လိုက်တဲ့အခါ ကလေးရဲ့ကိုယ် နွေးလာတယ်။+ ^၃၅ ဧလိရှဲက အခန်းထဲ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် လျှောက်တယ်။ ပြီးတော့ ခုတင်ရှိရာကို သွားပြီး ကလေးပေါ်မှာ ကိုယ်ကိုကိုင်းလိုက်ပြန်တယ်။ ကလေးလည်း ခုနစ်ကြိမ် နှာချေပြီးတဲ့နောက် မျက်လုံးပွင့်လာတယ်။+ ^၃၆ ဧလိရှဲက “ရှုနင်မြို့သူကို ခေါ်လိုက်ပါ” လို့ဂေဟာဇိကို ခိုင်းတယ်။ ဂေဟာဇိခေါ်လိုက်တော့ အမျိုးသမီး ရောက်လာတယ်။ “ခင်ဗျားရဲ့သားကို ပွေ့ချီလိုက်ပါ”+ လို့ ဧလိရှဲပြောတဲ့အခါ၊ ^၃၇ အမျိုးသမီးလည်း ဧလိရှဲရဲ့ခြေရင်းမှာ လာပျပ်ဝပ်တယ်။ ပြီးတော့ သားကို ပွေ့ချီပြီး ထွက်သွားတယ်။ ^၃၈ ဂိလဂါလမြို့ကို ဧလိရှဲပြန်လာတဲ့အခါ တိုင်းပြည်မှာ အငတ်ဘေး ဆိုက်တယ်။+ ရှေ့မှာ ပရောဖက်တစ်စု+ ထိုင်နေတဲ့အခါ ဧလိရှဲက နောက်လိုက်ကို+ “အိုးကြီးတစ်လုံး ယူပြီး ပရောဖက်တွေအတွက် ဟင်းချက်ပေးပါ” လို့ ပြောတယ်။ ^၃၉ ပရောဖက်တစ်ယောက်က ဟင်းသီးဟင်းရွက်ခူးဖို့ တောထဲသွားရင်း ဘူးရိုင်းပင်ကို တွေ့တာနဲ့ အသီးတွေကို ခူးပြီး အဝတ်နဲ့ထုပ်လာတယ်။ ဘူးရိုင်းမှန်းမသိဘဲ ဟင်းအိုးထဲ လှီးထည့်လိုက်တယ်။ ^၄၀ ပရောဖက်တွေကို တည်ခင်းပေးတဲ့အခါ သူတို့စားကြည့်တော့ “ဘုရားသခင်ရဲ့လူ၊ ဟင်းအိုးထဲမှာ အဆိပ်ရှိတယ်” လို့အော်ပြောပြီး မစားကြတော့ဘူး။ ^၄၁ ဒါနဲ့ ဧလိရှဲက “ဂျုံမှုန့်နည်းနည်း ယူခဲ့” လို့ပြောပြီး ဂျုံမှုန့်ကို ဟင်းအိုးထဲ ထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးနောက် “သူတို့ကို ကျွေးလိုက်” လို့ပြောတယ်။ ဟင်းအိုးထဲမှာ အဆိပ် မရှိတော့ဘူး။+ ^၄၂ နောက်တော့ ဗာလရှလိရှအရပ်က+ လူတစ်ယောက်ဟာ သီးဦးသီးဖျား မုယောနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ မုန့်အလုံး ၂၀ နဲ့+ ကောက်နှံအသစ်တစ်အိတ်ကို ဘုရားသခင်ရဲ့လူအတွက် ယူလာပေးတယ်။+ ဒါနဲ့ ဧလိရှဲက “လူတွေကို ကျွေးလိုက်ပါ” လို့ပြောတယ်။ ^၄၃ ဒါပေမဲ့ နောက်လိုက်က “ဒါလေးနဲ့ လူ ၁၀၀ ကို ဘယ်လို ကျွေးမှာလဲ”+ လို့မေးတဲ့အခါ ဧလိရှဲက “ကျွေးသာ ကျွေးလိုက်ပါ။ ‘စားပြီးရင် ကျန်တောင် ကျန်ဦးမယ်’+ ဆိုပြီး ယေဟောဝါဘုရား ပြောထားတယ်” လို့ဖြေတယ်။ ^၄၄ နောက်လိုက်လည်း လူတွေကို ကျွေးတော့ ယေဟောဝါ ပြောတဲ့အတိုင်း အဝစားရတဲ့အပြင် ကျန်တောင် ကျန်သေးတယ်။+

အောက်ခြေမှတ်ချက်များ

ကမ္ဘာသစ်ဘာသာပြန်ကျမ်း

၂ ဘုရင်များ ၄

မြန်မာ လက်သင်္ကေတပြဘာသာစကား

ကျမ်းစောင်အမည်များ

https://cms-imgp.jw-cdn.org/img/p/1001061103/univ/art/1001061103_univ_sqr_xl.jpg

nwt ၄၀

ယေဟောဝါသက်သေများ

၂ ဘုရင်များ ၄:၁-၄၄

အောက်ခြေမှတ်ချက်များ

ကူးယူရာမှာ ရွေးချယ်စရာများ

ကမ္ဘာသစ်ဘာသာပြန်ကျမ်း

ကမ္ဘာသစ်ဘာသာပြန်ကျမ်း

၂ ဘုရင်များ

မာတိကာ

အောက်ခြေမှတ်ချက်များ

ကူးယူရာမှာ ရွေးချယ်စရာများ

၂ ဘုရင်များ

သင့်ဘာသာစကားကို ရွေးချယ်ပါ

ဝေမျှပါ