1970දී මම බ්‍රිතාන්‍ය සමාගමක් යටතේ ටොංගෝ දියමන්ති ආකරවල වැඩ කළා. මමත් නිවාඩුවක් ලැබුණ හැම වෙලේම දියමන්ති හෙව්වා. ගලක් හම්බ වුණාම කෙන්එමා නගරයට ගිහින් ඒක විකුණලා හොඳට විනෝද වුණා.

මට සාක්ෂිකරුවන්ව මුණගැහුණේ 1972දියි. මම එයාලත් එක්ක බයිබලය පාඩම් කරලා මාස 5ක් ඇතුළත බව්තීස්ම වුණා. මං බව්තීස්ම වෙන්න හිටිය සමුළුවට යන්න මට නිවාඩු තිබුණේ නෑ. ඒ නිසා මාත් එක්ක වැඩ කරපු කෙනෙක්ට කිව්වා මගේ වැඩ ටික කරන්න කියලා. එයා ඒකට කැමති වුණත් මගෙන් සතියක පඩි ඉල්ලුවා. මට සල්ලිවලට වඩා බව්තීස්මය වටින නිසා ඒකට කැමති වුණා. මම සල්ලි දෙනකොට එයා කිව්වා දෙවිට සේවය කරන එක හොඳ දෙයක් නිසා සල්ලි එපා කියලා. මාස හයක් ගියාට පස්සේ මම හොඳ පඩියක් ලැබුණ ඒ රස්සාවෙන් අස්වෙලා විශේෂ පුරෝගාමියෙක් වුණා. මට ඕන වුණේ ස්වර්ගයේ වස්තු රැස් කරන්න.—මතෙ. 6:19, 20.

 මම අවුරුදු 18ක් විශේෂ පුරෝගාමියෙක් හැටියටත් චාරිකා සේවකයෙක් හැටියටත් සේවය කළා. ඒ කාලයේදී මගේ සේවයට උදව් කරන්න පුළුවන් විශ්වාසවන්ත සහෝදරියක් වන ක්‍රිස්ටිආනා එක්ක විවාහ වුණා. අපිට දුවෙක් ලැබුණා. එයාගේ නම ලිනෙට්.

යුද්ධය තිබුණු කාලයේදී මමයි ක්‍රිස්ටිආනායි බෝ නගරයේ පුරෝගාමී සේවය කළා. බෝ නගරයත් දියමන්ති ආකරවලට ප්‍රසිද්ධයි. ඒ කාලයේදී හුඟක් අයට සත්‍යය කියලා දෙන්න අපිට පුළුවන් වුණා. ඒ අය තමයි අපිට ලැබුණු දියමන්ති. අවුරුදු 4ක් ඇතුළත බෝ නගරයේ තිබුණු සභාවේ ලොකු වර්ධනයක් සිදු වුණා. දැන් ඒ නගරයේ සභා 3ක්ම තියෙනවා.

2002දී සියරා ලියොන්වල ශාඛා කාර්යාලයේ කමිටු සාමාජිකයෙක් විදිහට සේවය කරන්න මට ආරාධනාවක් ලැබුණා. මමයි මගේ බිරිඳයි නතර වෙලා ඉන්නේ බෙතෙල් එක ළඟ නිවසක. ක්‍රිස්ටිආනා විශේෂ පුරෝගාමියෙක් විදිහටත් අපේ දුව බෙතෙල් එකේ ක්‍රියෝ පරිවර්තන කණ්ඩායමේත් සේවය කරනවා.

ඒ කාලේ මගේ එකම සිහිනය දියමන්ති හොයන එක. ඒත් යෙහෝවා දෙවි ගැන දැනගන්න ලැබුණු එකත් ඔහුට සේවය කිරීමෙන් ලැබෙන ආශීර්වාදත් මට දියමන්තිවලට වඩා වටිනවා. ඒ විතරක් නෙමෙයි යේසුස්ගේ අනුගාමිකයන් වෙන්න 18දෙනෙකුට උදව් කරන්නත් මට අවස්ථාව ලැබුණා. ඇත්තෙන්ම යෙහෝවා දෙවි මං බලාපොරොත්තු වුණාටත් වඩා මට ආශීර්වාද කරලා තියෙනවා.