උත්පත්ති 42:1-38
42 ඊජිප්තුවේ ධාන්‍ය තියෙනවා+ කියලා යාකොබ් දැනගත්තාම එයා එයාගේ පුතාලට මෙහෙම කිව්වා. “ඇයි ඔයාලා ඔහේ බලාගෙන ඉන්නේ?
2 ඊජිප්තුවේ ධාන්‍ය තියෙනවාලු. අපි මෙතන බඩගින්නේ මැරෙන්න කලින් එහෙට ගිහින් ධාන්‍ය ටිකක් අරන් එන්න.”+
3 ඉතින් යෝසෙප්ගේ අයියලා දහදෙනා+ ඊජිප්තුවෙන් ධාන්‍ය මිල දීලා ගන්න පිටත් වෙලා ගියා.
4 ඒත් යාකොබ් යෝසෙප්ගේ මල්ලි වුණ බෙන්ජමින්ට+ එයාලා එක්ක යන්න ඉඩ දුන්නේ නැහැ. මොකද යාකොබ් එයාලට මෙහෙම කිව්වා. “මඟ යද්දී බෙන්ජමින්ට අනතුරක් වෙයි කියලා මට බයයි.”+
5 කානාන් දේශයටත් සාගතය බලපාපු නිසා+ ධාන්‍ය මිල දීලා ගන්න ඊජිප්තුවට ගිය අය එක්ක ඊශ්‍රායෙල්ගේ පුතාලත් ගියා.
6 ඊජිප්තු දේශයේ හැම දෙයක්ම බලාගත්තේ යෝසෙප්.+ ඒ නිසා එයා තමයි පොළොවේ හැම පැත්තකින්ම ආපු මිනිස්සුන්ට ධාන්‍ය වික්කේ.+ යෝසෙප්ගේ අයියලත් එයා ළඟට ඇවිල්ලා බිමට නැමිලා එයාට ආචාර කළා.+
7 යෝසෙප් එයාගේ අයියලව දැක්ක ගමන්ම එයාලව අඳුරගත්තා. ඒත් එයා කවුද කියලා එයාලට දැනෙන්න දුන්නේ නැහැ.+ යෝසෙප් එයාලට සැරෙන් කතා කරලා මෙහෙම ඇහුවා. “උඹලා කොහෙන්ද ආවේ?” එතකොට එයාලා කිව්වා “අපි ආවේ කානාන් දේශයේ ඉඳන්. කෑම මිල දීලා ගන්නයි මෙහෙට ආවේ”+ කියලා.
8 යෝසෙප් අයියලව අඳුරගත්තාට එයාලා යෝසෙප්ව අඳුරගත්තේ නැහැ.
9 අයියලා ගැන කලින් දැක්ක හීන ඒ වෙලාවේ යෝසෙප්ට මතක් වුණා.+ එයා එයාලට මෙහෙම කිව්වා. “උඹලා ඔත්තුකාරයෝ! මේ රටේ ආරක්ෂාව අඩු තැන් ගැන හොයන්න නේද උඹලා මෙහෙට ආවේ?”
10 එතකොට එයාලා මෙහෙම කිව්වා. “නෑ මගේ ස්වාමීනි, ඔබේ සේවකයන් ආවේ කෑම මිල දීලා ගන්නයි.
11 අපි හැමෝම එකම පවුලේ අය. එක තාත්තාගේ දරුවෝ. අපි අවංක මිනිස්සු, ඔත්තුකාරයෝ නෙමෙයි.”
12 ඒත් යෝසෙප් මෙහෙම කිව්වා. “මට ඒක පිළිගන්න බෑ. උඹලා ඇවිත් ඉන්නේ රටේ ආරක්ෂාව අඩු තැන් ගැන හොයන්නයි.”
13 එතකොට එයාලා මෙහෙම කිව්වා. “ඔබේ සේවකයන් වන අපි එකම පවුලේ දරුවෝ.+ අපේ තාත්තා ඉන්නේ කානාන් දේශයේ. අපේ පවුලේ සහෝදරයෝ 12දෙනෙක්.+ බාලයා අපේ තාත්තා එක්ක නැවතුණා.+ එක් කෙනෙක් දැන් අපි අතරේ නැහැ.”+
14 ඒත් යෝසෙප් මෙහෙම කිව්වා. “නෑ, නෑ, උඹලා ඔත්තුකාරයෝ තමයි.
15 උඹලා කියන කතාව ඇත්තද කියලා මං බලන්නං. එහෙමනං බාලයාව මෙහෙට ගෙන්නගන්න.+ එතකොට උඹලා කියන කතාව ඇත්තද කියලා මට බලන්න පුළුවන්. ඒත් උඹලා මට කිව්වේ බොරුවක් නං මං පාරාවෝගේ නමින් දිවුරලා කියනවා මේ දේශයෙන් පිට වෙන්න මං උඹලට ඉඩ දෙන්නෑ කියලා.
16 එක් කෙනෙක් ගිහින් බාලයාව මෙහෙට එක්කගෙන එන්න. එතකල් මං අනිත් ඔක්කොමලව අත්අඩංගුවේ තියාගන්නවා. එතකොට මට බලාගන්න පුළුවන් උඹලා කියන දේ ඇත්තද කියලා. එහෙම කෙරුවේ නැත්තං මං පාරාවෝගේ නමින් දිවුරලා කියනවා මං උඹලාව ගණන් ගන්නේ ඔත්තුකාරයෝ විදිහටයි.”
17 එහෙම කියලා යෝසෙප් එයාලා හැමෝවම දවස් තුනක් අත්අඩංගුවේ තියාගත්තා.
18 තුන්වෙනි දවසේ යෝසෙප් එයාලට මෙහෙම කිව්වා. “සැබෑ දෙවියන් ගැන මට ලොකු ගෞරවයක්* තියෙනවා. ඒ නිසා ජීවත් වෙන්න කැමති නං මං කියන විදිහට කරන්න.
19 දැන් ඔයාලා කියන්නේ ඔයාලා අවංක අය කියලානේ. ඉතින් මං ඔයාලාගෙන් එක් කෙනෙක්ව අත්අඩංගුවේ තියාගන්නවා. අනිත් අයට පුළුවන් බඩගින්නේ ඉන්න ඔයාලාගේ පවුලේ අයට ධාන්‍ය අරන් යන්න.+
20 ඊටපස්සේ බාලයාව මෙහෙට එක්කගෙන එන්න. එතකොට ඔයාලා කිව්වේ ඇත්තද කියලා මට දැනගන්න පුළුවන්. ඔයාලාගේ ජීවිතත් බේරෙයි.” යෝසෙප් කියපු විදිහට කරන්න එයාලා එකඟ වුණා.
21 එයාලා මෙහෙම කතා වුණා. “අපි මල්ලිට කරපු දේ හින්දා තමයි දැන් අපිට මෙහෙම වෙලා තියෙන්නේ.+ අනුකම්පා කරන්න කියලා එයා කොච්චර නම් අඬඅඬ අපෙන් ඉල්ලුවාද! අපි ඒක ගණන් ගත්තෙවත් නෑ. ඒකයි දැන් අපි මේ විදිහට දුක් විඳින්නේ.”
22 එතකොට රූබෙන් එයාලට මෙහෙම කිව්වා. “‘මල්ලිට මුකුත් කරන්න එපා’ කියලා මං ඒ වෙලාවේ කිව්වා නේද? ඒත් එක් කෙනෙක්වත් මං කිව්ව දේ ඇහුවාද?+ දැන් ඉතින් එයාගේ ජීවිතේට* අපිට වන්දි ගෙවන්න වෙයි.”+
23 යෝසෙප් එයාලා එක්ක කතා කරන්න පරිවර්තකයෙක්ව පාවිච්චි කරපු නිසා එයාලා කතා වුණ දේවල් යෝසෙප්ට තේරුණා කියලා එයාලා දැනන් හිටියේ නැහැ.
24 යෝසෙප් එතනින් ටිකක් එහාට ගිහින් හොඳටම ඇඬුවා.+ ඊටපස්සේ ආයෙත් එයාලා ළඟට ඇවිල්ලා කතා කළා. යෝසෙප් එයාලා ඉස්සරහම සිමියොන්ව+ අරගෙන කඹයකින් බැන්දා.+
25 ඊටපස්සේ එයාලාගේ මලුවලට ධාන්‍ය පුරවන්න කියලත් එයාලා එක් එක් කෙනා දුන්න සල්ලි ආපහු එයාලාගේ මලුවලට දාන්න කියලත් ගමනට ඕන කරන කෑම බීම දෙන්න කියලත් යෝසෙප් එයාගේ සේවකයන්ට අණ කළා. සේවකයෝ ඒ විදිහටම කළා.
26 එයාලා බූරුවන් පිටේ ධාන්‍ය පටවගෙන එහෙන් පිටත් වෙලා ගියා.
27 ගමන අතරමඟ තිබුණ නවාතැනකදී එක් කෙනෙක් එයාගේ බූරුවාට කෑම දෙන්න එයාගේ මල්ල ඇරියා. එතකොට එයා දැක්කා එයා දීපු සල්ලි ටික මල්ලේ උඩින්ම තියෙනවා.
28 එයා අනිත් කට්ටියට මෙහෙම කිව්වා. “මේ බලන්න! මං ගෙවපු සල්ලි ටික ආපහු මගේ මල්ලට දාලා!” ඒක ඇහුවාම එයාලා ගොඩක් බය වෙලා වෙවුලන්න පටන්ගත්තා. “දෙවියන් ඇයි අපිට මෙහෙම කරන්නේ” කියලා එයාලා කතා වුණා.
29 කානාන් දේශයට ආවාට පස්සේ වෙච්ච ඒ හැම දෙයක් ගැනම එයාලා එයාලාගේ තාත්තා වුණ යාකොබ්ට මෙහෙම විස්තර කළා.
30 “ඒ රටේ පාලකයා අපිට හරිම සැරෙන් කතා කළා.+ අපි එහේ ඔත්තු බලන්න ආවා කියලා එයා අපිට චෝදනා කළා.
31 ඒත් අපි එයාට මෙහෙම කිව්වා. ‘අපි අවංක මිනිස්සු, ඔත්තුකාරයෝ නෙමෙයි.+
32 අපි හැමෝම එකම පවුලේ අය. එක තාත්තාගේ දරුවෝ. අපේ පවුලේ සහෝදරයෝ 12දෙනෙක් හිටියා.+ එක් කෙනෙක් දැන් අපි අතරේ නැහැ.+ බාලයා අපේ තාත්තා එක්ක කානාන් දේශයේ ඉන්නවා.’+
33 ඒත් ඒ රටේ පාලකයා අපිට මෙහෙම කිව්වා. ‘ඔයාලා අවංක අය නම් ඔයාලාගෙන් එක් කෙනෙක්ව මෙහේ තියලා යන්න.+ අනිත් කට්ටියට පුළුවන් බඩගින්නේ ඉන්න ඔයාලාගේ පවුලේ අයට ධාන්‍ය අරන් යන්න.+
34 ගිහින් බාලයාව මෙහෙට එක්කගෙන එන්න. එතකොට ඔයාලා ඔත්තුකාරයෝ නෙමෙයි අවංක මිනිස්සු කියලා මං පිළිගන්නම්. එහෙම කළොත් මං ඔයාලාගේ සහෝදරයාව ආපහු ඔයාලට දෙන්නම්. මේ දේශයෙන් කෑම මිල දීලා ගන්නත් ඔයාලට පුළුවන්.’”
35 පස්සේ මලු ටික ඇරලා බලද්දී එයාලා ගෙවපු සල්ලි ආපහු එයාලාගේ මලුවලට දාලා කියලා එයාලා දැක්කා. ඒක දැක්කාම එයාලයි, එයාලාගේ තාත්තායි හොඳටම බය වුණා.
36 එතකොට එයාලාගේ තාත්තා මෙහෙම කිව්වා. “ඔයාලා මගේ ළමයි ටික මට නැති කරනවා.+ මට යෝසෙප් නැති වුණා.+ සිමියොනුත් නැති වුණා.+ දැන් ඔයාලා බෙන්ජමින්වත් අරන් යන්න හදනවා. ඇයි මටම මේ හැම දෙයක්ම වෙන්නේ?”
37 එතකොට රූබෙන් තාත්තාට මෙහෙම කිව්වා. “බෙන්ජමින්ව මට භාර දෙන්න. මං එයාව බලාගන්නම්. මං එයාව ආයේ තාත්තා ගාවට එක්කගෙන එනවා කියලා පොරොන්දු වෙනවා.+ මං එයාව එක්කගෙන ආවේ නැත්තං මගේ පුතාලා දෙන්නාව මරලා දාන්න.”+
38 ඒත් යාකොබ් මෙහෙම කිව්වා. “මගේ පුතාව ගෙනියන්න දෙන්න බෑ. එයාගේ අයියාත් මැරුණා. දැන් ඉන්නේ එයා විතරයි.+ ගමන යන අතරමඟ එයාට මොනවා හරි වුණොත් ඒ දුක දරාගන්න බැරුව+ වයසක මාත් මැරිලා යයි.”+
