ගීතාවලිය 147:1-20
147 යාහ්ට ප්‍රශංසා කරන්න!*
අපේ දෙවියන්ට ප්‍රශංසා ගී ගයන එක* කොයි තරම් යහපත් දෙයක්ද!ඔහුට ප්‍රශංසා කරන එක මොන තරම් ප්‍රසන්නද!ඔහු ඇත්තෙන්ම ප්‍රශංසාව ලබන්න වටිනවා.+
2 යෙහෝවා යෙරුසලම ආයෙත් ගොඩනඟනවා.+විසිරිලා ඉන්න ඊශ්‍රායෙල්වරුන්ව ඔහු ආයෙත් එකතු කරනවා.+
3 හිත බිඳුණු අයට ඔහු සුවය ලබා දෙයි.ඔවුන්ගේ තුවාල වෙළුම් පටිවලින් බඳියි.
4 ඔහු හැම තාරකාවක්ම ගණන් කරනවා.ඒ එක් එක් තාරකාවට නම කියලා අඬගහනවා.+
5 අපේ ස්වාමීන් ශ්‍රේෂ්ඨයි. ඔහු හුඟක් බලවත්.+ඔහුගේ ප්‍රඥාව මොන තරම්ද! ඒක කිසිම දේකින් මනින්න බැහැ!+
6 යෙහෝවා නිහතමානී අයව උසස් කරනවා.+ඒත් ඔහු දුෂ්ටයන්ව බිමටම ඇදලා දානවා.
7 යෙහෝවාට ස්තුති කරමින් ගී ගයන්න.වීණාව වයමින් අපේ දෙවියන්ට ප්‍රශංසා ගී ගයන්න.
8 අහස වලාකුළුවලින් අතුරන්නෙත්පොළොවට වැස්ස ලබා දෙන්නෙත් ඔහුයි.+කඳු මුදුන් තණකොළවලින් වැහිලා යන්න සලස්වන්නෙත් ඔහුයි.+
9 සතුන්ටත් කෑම ඉල්ලලා අඬන කපුටු පැටවුන්ටත්ඔහු කෑම ලබා දෙනවා.+
10 අශ්වයෙක්ට තියෙන ශක්තිය දැකලවත්+වේගයෙන් දුවන්න මිනිසෙක්ට තියෙන හැකියාව දැකලවත්+ඔහු සතුටු වෙන්නේ නැහැ.
11 ඒත් යෙහෝවා සතුටු වෙන්නේ ඔහු ගැන ගරුබියක් තියෙන අය ගැනයි.+ඔහුගේ නොසැලෙන ආදරය අද්දකින්න ආශාවෙන් බලන් ඉන්න අය ගැනයි.+
12 යෙරුසලම, යෙහෝවා දෙවියන්ව ගෞරවයට පත් කරන්න.
සියොන්, ඔබේ දෙවියන්ට ප්‍රශංසා කරන්න.
13 ඔහු ඔබේ නුවරේ දොරටුවල අගුල්* ශක්තිමත් කරනවා.ඔබේ පුතුන්ට ඔහු ආශීර්වාද කරනවා.
14 ඔබේ දේශ සීමාව ඇතුළේ ඔහු සමාදානය ඇති කරනවා.+හොඳම තිරිඟු දීලා ඔහු ඔබව තෘප්තිමත් කරනවා.+
15 ඔහු පොළොවට අණක් නිකුත් කරනවා.ඔහුගේ වචනය වේගයෙන් ගමනාන්තයට දිව යනවා.
16 ඔහු හිම වැටෙන්න සලස්වනවා.ඒ හිම ලොම් වගේ පොළොව වහගන්නවා.+ඔහු තුහින බිඳු* අළු වගේ විසුරුවනවා.+
17 රොටි කැබලි වීසි කරනවා වගේඔහු හිම කැට* සීසීකඩ විසුරුවනවා.+
ඒ සීතල දරාගන්න පුළුවන් කාටද?+
18 ඔහු අණ දෙද්දී ඒවා දිය වෙලා යනවා.
ඔහු සුළං හමන්න සලස්වනවා.+ ඒ සුළඟ නිසා ජලය ගලා බහිනවා.
19 ඔහු තමන්ගේ පණිවිඩය යාකොබ්ට දැනුම් දෙයි.තමන්ගේ නියෝග සහ තීන්දු ඔහු ඊශ්‍රායෙල්ට කියලා දෙයි.+
20 වෙන කිසි ජාතියක් වෙනුවෙන් ඔහු එහෙම කරලා නැහැ.+වෙන කිසිම ජාතියක් ඔහුගේ තීන්දු ගැන දන්නේ නැහැ.
යාහ්ට ප්‍රශංසා කරන්න!*+
පාදසටහන්
^ හෝ, “හලෙලූයා.” “යාහ්” කියන්නේ යෙහෝවා කියන නම කෙටියෙන් කියන විදිහක්.
^ හෝ, “සංගීත භාණ්ඩ වාදනය කරකර ගායනා කරන එක.”
^ මූ.අ., “පොලු.”
^ වාතයේ තියෙන චූටි වතුර බින්දු අධික සීතල කාලවලදී මිදිලා එක එක තැන්වල රැඳෙනවා. ඒවාට තමයි තුහින බිඳු කියන්නේ.
^ හෝ, “අයිස් කැට.”
^ හෝ, “හලෙලූයා.” “යාහ්” කියන්නේ යෙහෝවා කියන නම කෙටියෙන් කියන විදිහක්.
