Hebrenjve 10:1-39
10 Meqë Ligji është një hije+ e gjërave të mira që do të vijnë, por jo vetë thelbi i gjërave, njerëzit nuk munden kurrë që, me të njëjtat flijime që paraqitin vazhdimisht vit për vit, t’i bëjnë të përsosur ata që i afrohen Perëndisë.+
2 Përndryshe, a nuk do të kishin pushuar paraqitjet e flijimeve, meqë ata që bëjnë shërbim të shenjtë, të pastruar një herë e mirë, nuk do të ishin më fare të vetëdijshëm për mëkatet?+
3 Përkundrazi, me anë të këtyre flijimeve, mëkatet kujtohen vit për vit,+
4 sepse është e pamundur që gjaku i demave dhe i cjepve t’i heqë mëkatet.+
5 Prandaj, kur hyn në botë, ai thotë: «Flijime dhe blatime nuk deshe,+ por më përgatite një trup.+
6 Ti nuk miratove blatime të plota të djegura dhe as blatime për mëkatin.+
7 Atëherë unë thashë: ‘Ja, unë kam ardhur (në rrotullën e librit është shkruar për mua)+ të bëj vullnetin tënd, o Perëndi.’»+
8 Më parë tha: «Ti nuk deshe dhe as nuk miratove flijime, blatime, blatime të plota të djegura dhe blatime për mëkat»+—flijime që bëhen sipas Ligjit+—
9 e pastaj ai thotë: «Ja, unë kam ardhur të bëj vullnetin tënd.»+ Ai i jep fund së parës, që të vendosë të dytën.+
10 Falë këtij «vullneti»,+ jemi shenjtëruar+ nëpërmjet blatimit+ të trupit të Jezu Krishtit një herë+ e mirë.
11 Gjithashtu, çdo prift shkon ditë për ditë+ në vendin e vet,+ që të bëjë shërbim publik dhe të paraqitë shpesh të njëjtat flijime, sepse këto nuk janë asnjëherë në gjendje t’i heqin plotësisht mëkatet.+
12 Kurse ky njeri paraqiti në amshim një flijim të vetëm për mëkatet+ dhe u ul në të djathtën e Perëndisë,+
13 duke pritur që nga ajo kohë, derisa armiqtë e tij të vihen si stol për këmbët e tij.+
14 Sepse me anë të një blatimi të vetëm flijues+ i ka bërë të përsosur+ në amshim ata që po shenjtërohen.
15 Për më tepër, edhe fryma e shenjtë+ na jep dëshmi, sepse pasi thotë:
16 «Kjo është besëlidhja që do të bëj me ta pas atyre ditëve,—thotë Jehovai.—Do t’ua vë ligjet e mia në zemër dhe do t’ua shkruaj në mendje»,+
17 shton: «Dhe kurrsesi nuk do t’i sjell më ndër mend mëkatet dhe veprat e tyre të paligjshme.»+
18 Prandaj, nëse këto falen,+ nuk ka më nevojë për blatim për mëkatin.+
19 Prandaj, o vëllezër, përderisa kemi siguri të plotë për udhën e hyrjes+ në vendin e shenjtë+ me anë të gjakut të Jezuit,
20 të cilën ai e përuroi për ne si një udhë të re e të gjallë nëpërmjet perdes,+ domethënë mishit të tij,+
21 dhe përderisa kemi një prift të madh mbi shtëpinë e Perëndisë,+
22 le t’i afrohemi me zemër të sinqertë, me siguri të plotë e me besim, duke pasur zemra, që me anë të spërkatjes, janë pastruar nga një ndërgjegje e keqe,+ dhe trupa që janë larë me ujë të pastër.+
23 Le ta mbajmë fort mundësinë për të shpallur publikisht shpresën tonë+ pa u lëkundur,+ sepse i besueshëm+ është ai që premtoi.
24 Dhe le të interesohemi për njëri-tjetrin, që të nxitemi+ për dashuri dhe vepra të shkëlqyera,+
25 pa braktisur mbledhjet tona,+ siç e kanë zakon disa, por duke inkurajuar+ njëri-tjetrin e aq më tepër tani, që e shihni se dita po afrohet.+
26 Po të praktikojmë me dashje mëkatin,+ pasi të kemi marrë njohurinë e saktë të së vërtetës,+ nuk ka më asnjë flijim për mëkatet,+
27 por një pritje e frikshme e gjykimit+ dhe një xhelozi e zjarrtë, që do të përpijë ata që janë kundër.+
28 Kush shpërfill ligjin e Moisiut, vdes pa iu treguar dhembshuri, me dëshminë e dy ose tre vetave.+
29 Ç’ndëshkim më të ashpër+ mendoni se meriton ai që shkel me këmbë+ Birin e Perëndisë dhe e konsideron si të zakonshëm gjakun+ e besëlidhjes, me anë të të cilit është shenjtëruar, dhe që nëpërkëmb me përbuzje frymën+ e dashamirësisë së pamerituar?!
30 Sepse ne e njohim atë që tha: «Hakmarrja më përket mua, unë do të shpaguaj».+ Dhe përsëri: «Jehovai do ta gjykojë popullin e vet.»+
31 Është e frikshme të biesh në duart e Perëndisë së gjallë!+
32 Megjithatë, vazhdoni të kujtoni ditët e mëparshme, në të cilat, pasi u ndriçuat,+ duruat një betejë të madhe nën vuajtje,+
33 herë kur ju nxirrnin si në teatër,+ qoftë përpara poshtërimeve, qoftë përpara shtrëngimeve, dhe herë kur bëheshit pjesëmarrës me ata që përjetonin gjëra të tilla.+
34 Ju treguat se u bashkuat me ndjenjat e atyre që ishin në burg dhe pranuat me gëzim t’jua plaçkitnin+ zotërimet, duke e ditur se keni një zotërim më të mirë dhe të qëndrueshëm.+
35 Prandaj, mos e flakni tej lirshmërinë në të folur,+ e cila sjell një shpërblim të madh.+
36 Ju keni nevojë për qëndrueshmëri,+ që, pasi të keni bërë vullnetin e Perëndisë,+ të merrni përmbushjen e premtimit.+
37 Sepse edhe «shumë pak kohë»+ dhe «ai që po vjen, do të mbërrijë e nuk do të vonojë».+
38 «Por i drejti im do të jetojë falë besimit»+ dhe «nëse sprapset, shpirti im nuk gjen kënaqësi në të».+
39 Megjithatë, ne nuk jemi lloji që sprapset për shkatërrim,+ por lloji që ka besim për ruajtjen gjallë të shpirtit.+
