Isaia 1:1-31

1  Vegimi+ që pa Isaia,*+ biri i Amozit, në lidhje me Judën dhe Jerusalemin në ditët e Uziahut,+ Jotamit,+ Akazit+ dhe Hezekisë,+ që ishin mbretër të Judës:+  Dëgjoni,+ o qiej, mbaj vesh, o tokë, sepse vetë Jehovai thotë: «Ushqeva e rrita bij,+ por ata ngritën krye kundër meje.+  Demi e njeh mirë atë që e ka blerë dhe gomari grazhdin e të zotit, kurse Izraeli nuk më njohu,+ populli im nuk veproi me mend.»*+  Mjerë kombi mëkatar,+ populli i ngarkuar me faje, farë keqbërësish,+ bij që sjellin shkatërrim!+ Braktisën Jehovain,+ përbuzën+ të Shenjtin e Izraelit, i kthyen shpinën.+  S’ka ngelur më vend ku t’ju godas,+ dhe ju vazhdoni të ngrini krye?+ Kokën e keni të sëmurë dhe zemra ju lëngon.+  Nga tabani i këmbës deri te koka s’ka as edhe një grimë të shëndoshë.+ Plagët, të nxirat dhe të fshikurat e freskëta as janë pastruar nga qelbi, as janë lidhur dhe as janë zbutur me vaj.+  Vendi juaj u shkretua,+ qytetet tuaja i përpiu zjarri.+ Tokën po jua përpijnë+ të huajt+ para syve dhe vendi është shkretuar sikur ata ta kishin kthyer përmbys.+  Bija e Sionit+ ka mbetur si kasollja në vresht, si kolibja e atij që ruan arën me kastraveca, si një qytet i ngujuar.+  Po të mos linte disa të mbijetuar+ Jehovai i ushtrive, do të ishim bërë njësoj si Sodoma dhe do t’i kishim përngjarë Gomorrës.+ 10  Dëgjoni se çfarë thotë Jehovai,+ o tiranë+ të Sodomës!+ Vërini veshin ligjit të Perëndisë tonë, o banorë të Gomorrës! 11  «Ç’më duhen mua flijimet tuaja të shumta?—thotë Jehovai.—U ngopa me blatimet e plota të djegura+ të deshve+ dhe me dhjamin e kafshëve të majme.+ Gjaku+ i demave të rinj, i qengjave meshkuj dhe i cjepve+ nuk më kënaqi.+ 12  Ju vini të paraqiteni para meje,+ por kush ju kërkoi të shkelni në oborret e mia?+ 13  Mjaft sollët blatime në drithë+ pa asnjë vlerë. Temjani më është pështirosur.+ Po njësoj edhe hëna e re,+ sabati+ dhe thirrja e asamblesë,+ sepse nuk duroj dot edhe të përdoret fuqi magjike,+ edhe të mbahen asamble solemne. 14  Shpirti im i urren hënat tuaja të reja dhe festat tuaja.+ M’u bënë barrë;+ u lodha duke i mbajtur.+ 15  Kur shtrini duart për t’u lutur,+ unë i largoj sytë nga ju.+ Edhe pse lutjet tuaja janë të shumta,+ unë nuk i dëgjoj.+ Duart tuaja janë tërë gjak.+ 16  Lahuni,+ pastrohuni.+ M’i hiqni sysh ligësitë tuaja.+ Mjaft bëtë keq.+ 17  Mësoni të bëni mirë,+ kërkoni drejtësinë+ dhe vini në rrugë të drejtë shtypësin.+ Kur gjykoni, jepini të drejtën jetimit*+ dhe mbroni çështjen e vejushës.»+ 18  «Ejani tani dhe le t’i ndreqim gjërat mes nesh,—thotë Jehovai.+—Edhe sikur mëkatet tuaja të jenë të kuqe flakë, do të bëhen të bardha si bora;+ edhe sikur të jenë të kuqe si gjaku, do të bëhen si leshi. 19  Nëse tregoheni të gatshëm dhe dëgjoni, do të hani të mirat e vendit.+ 20  Por nëse nuk pranoni+ dhe veproni si rebelë, do t’ju përpijë shpata, sepse këtë e thotë vetë Jehovai me gojën e tij.»+ 21  Oh, seç u kthye në prostitutë+ qyteti i besueshëm!+ Ai ishte plot drejtësi;+ në të banonte e drejta,+ por tani banojnë vrasësit.+ 22  Argjendi yt u bë zgjyrë.+ Birra jote prej gruri u hollua me ujë.+ 23  Princat e tu janë kokëfortë dhe ortakë me hajdutët.+ Të gjithë ata e duan ryshfetin+ dhe shkojnë pas dhuratave.+ Kur gjykojnë, nuk i japin të drejtën jetimit dhe çështja ligjore e vejushës nuk arrin të dalë para tyre.+ 24  Prandaj, kështu thotë Zotëria i vërtetë, Jehovai i ushtrive, i Fuqishmi i Izraelit:+ «Ja, tani do të gjej lehtësim nga kundërshtarët e mi dhe do të hakmerrem+ kundër armiqve të mi!+ 25  Unë do ta kthej dorën mbi ty, do ta heq zgjyrën tënde si me finjë e do të t’i largoj skoriet.+ 26  Unë do të sjell prapë për ty gjykatës dhe këshilltarë si në fillim.+ Pas kësaj, ti do të quhesh Qytet i drejtësisë, Qytet besnik.+ 27  Sioni do të shpengohet+ me anë të drejtësisë, kurse të kthyerit e tij, me anë të së drejtës.+ 28  Rrëzimi i atyre që ngrenë krye dhe i mëkatarëve, do të ndodhë në të njëjtën kohë.+ Edhe ata që e braktisin Jehovain, do të shfarosen.+ 29  Sepse të gjithë ata që dëshiruan pemët e fuqishme që dëshiruat ju,+ do të turpërohen, kurse ju do të skuqeni për shkak të kopshteve që zgjodhët.+ 30  Do të bëheni si një pemë e madhe, që i thahen+ gjethet, dhe si një kopsht që s’ka fare ujë. 31  Njeriu i fuqishëm do të bëhet si fijet e lirit+ dhe fryti i punës së tij si një shkëndijë. Të dy bashkë do të marrin flakë njëkohësisht dhe s’do të ketë kush t’i shuajë.»+

Shënimet

«Isaia». Heb.: Jeshaʽejáhu, që do të thotë «Shpëtim nga Jehovai»; LXXBagster(Gr.): Hesaías; Lat.: Isaíae (nga Isaías).
Ose «kuptueshmëri».
Fjalë për fjalë «djalit pa baba».