Luka 17:1-37
17 Pastaj Jezui u tha dishepujve të vet: «Shkaqe për pengesë do të ketë se s’bën.+ Por, mjerë ai që i sjell!+
2 Për të, do të ishte më mirë të varte në qafë një gur mulliri dhe të hidhej në det,+ sesa të pengonte një nga këta të vegjël.+
3 Kushtojini vëmendje vetes. Nëse vëllai yt kryen një mëkat, qortoje+ dhe, nëse pendohet, fale.+
4 Edhe nëse mëkaton shtatë herë në ditë kundër teje, e megjithatë kthehet te ti shtatë herë dhe të thotë: ‘Pendohem’, ti fale.»+
5 Apostujt i thanë Zotërisë: «Na jep më shumë besim.»+
6 Atëherë Zotëria u tha: «Po të kishit besim sa një kokërr sinapi, do t’i thoshit këtij mani të zi: ‘Shkulu me rrënjë e mbillu në det!’ dhe ai do t’ju bindej.+
7 Kush nga ju, po të ketë një skllav që lëron tokën apo kullot kopenë, i thotë kur ai kthehet nga ara: ‘Eja menjëherë dhe shtrohu në tryezë.’
8 Përkundrazi, a nuk i thotë: ‘Më përgatit darkën, vër përparësen dhe më shërbe derisa të kem ngrënë e kem pirë. Pastaj mund të hash e të pish edhe ti.’
9 Mos vallë do t’i jetë mirënjohës skllavit, sepse bëri ato që iu caktuan?
10 Prandaj edhe ju, pasi të keni bërë gjithçka që ju ishin caktuar, thoni: ‘Jemi skllevër që s’vlejnë për asgjë.+ Bëmë vetëm atë që duhej të bënim.’»
11 Kur po shkonte në Jerusalem, ai kaloi përmes Samarisë dhe Galilesë.+
12 Ndërsa po hynte në një fshat, i dolën përpara dhjetë të lebrosur,+ të cilët u çuan në këmbë prej së largu.
13 Ata thanë me zë të lartë: «Jezu, Mësues, ki mëshirë+ për ne!»
14 Me t’i vënë re, ai u tha: «Shkoni dhe paraqituni te priftërinjtë.»+ Kur po iknin, ata u pastruan.+
15 Kur pa se ishte shëruar, një nga ata u kthye dhe i dha lavdi+ Perëndisë me zë të lartë.
16 Pastaj ra me fytyrë përtokë në këmbët e Jezuit+ dhe e falënderoi. Ai ishte samaritan.+
17 Jezui tha: «A nuk u pastruan dhjetë? Ku janë nëntë të tjerët?
18 Asnjë tjetër nuk u kthye e t’i jepte lavdi Perëndisë, përveç këtij njeriu nga një komb tjetër?»
19 Atëherë i tha: «Ngrihu dhe shko. Besimi yt të shëroi.»+
20 Kur farisenjtë e pyetën se kur do të vinte mbretëria e Perëndisë,+ ai iu përgjigj: «Mbretëria e Perëndisë kur të vijë, nuk do të bjerë në sy
21 dhe as do të thuhet: ‘Shikoni këtu!’ apo ‘Atje!’+ Sepse mbretëria e Perëndisë është mes jush.»+
22 Atëherë u tha dishepujve: «Do të vijë koha kur do të doni të shihni një nga ditët e Birit të njeriut, por nuk do ta shihni dot.+
23 Do t’ju thonë: ‘Shikoni atje!’ ose ‘Shikoni këtu!’+ Mos dilni dhe mos shkoni pas tyre.+
24 Sepse ashtu si rrufeja+ me vetëtimën e saj ndriçon nga njëra anë e qiellit në tjetrën, ashtu do të jetë Biri i njeriut.+
25 Megjithatë, më parë ai do të vuajë shumë dhe do të hidhet poshtë nga ky brez.+
26 Veç kësaj, ashtu si ndodhi në ditët e Noesë,+ kështu do të jetë edhe në ditët e Birit të njeriut:+
27 njerëzit hanin e pinin, burrat e gratë martoheshin, deri ditën kur Noeja hyri në arkë dhe erdhi përmbytja e i shkatërroi të gjithë.+
28 Do të jetë njësoj si në ditët e Lotit:+ njerëzit hanin, pinin, blinin, shitnin, mbillnin dhe ndërtonin.
29 Por ditën që Loti doli nga Sodoma, nga qielli ra zjarr e squfur dhe i shkatërroi të gjithë.+
30 Po ashtu do të jetë edhe ditën kur të zbulohet Biri i njeriut.+
31 Atë ditë, ai që është në tarracë, por që mall e gjë i ka në shtëpi, të mos zbresë për t’i marrë ato. Edhe ai që është në fushë, të mos kthehet te gjërat që ka lënë pas.
32 Kujtoni gruan e Lotit.+
33 Kushdo që kërkon ta ruajë shpirtin e vet, do ta humbasë, por kushdo që e humbet, do ta ruajë gjallë.+
34 Unë po ju them se atë natë dy burra do të jenë në një shtrat: njëri do të merret dhe tjetri do të lihet.+
35 Dy gra do të jenë duke bluar në të njëjtin mulli: njëra do të merret dhe tjetra do të lihet.»+
36 ——*
37 Prandaj ata e pyetën: «Ku, Zotëri?» Ai iu përgjigj: «Ku të jetë trupi,+ atje do të mblidhen edhe shqiponjat.»+
