Luka 23:1-56

23  Kështu, ata u ngritën të gjithë së bashku dhe e çuan te Pilati.+  Pastaj nisën ta akuzonin:+ «Këtë njeri e gjetëm duke kthyer përmbys+ kombin tonë, duke ndaluar njerëzit që t’i paguajnë taksat+ Cezarit dhe duke thënë për vete se është Krishti, mbreti.»+  Pilati e pyeti: «A je ti mbreti i judenjve?» Ai iu përgjigj: «Ti vetë e thua.»+  Atëherë Pilati u tha krerëve të priftërinjve dhe turmave: «Unë nuk shoh që ky njeri të ketë bërë ndonjë krim.»+  Por ata filluan të ngulnin këmbë e të thoshin: «Ai trazon popullin, duke mësuar njerëzit anembanë Judesë, madje ka filluar që nga Galilea deri këtu.»  Me ta dëgjuar këtë, Pilati pyeti nëse ai njeri ishte galileas  dhe, kur e mori vesh që ishte në juridiksionin e Herodit,+ e dërgoi te Herodi, që ato ditë ishte edhe vetë në Jerusalem.  Kur pa Jezuin, Herodi u gëzua shumë, sepse kishte shumë kohë që donte ta shikonte,+ ngaqë kishte dëgjuar për të+ dhe shpresonte të shihte ndonjë shenjë nga ai.  Herodi filloi t’i bënte shumë pyetje, por Jezui nuk i ktheu asnjë përgjigje.+ 10  Mirëpo krerët e priftërinjve dhe skribët ngriheshin dhe e akuzonin gjithë zjarr.+ 11  Atëherë Herodi bashkë me ushtarët e vet, e përçmuan,+ u tallën me të,+ e veshën me një rrobë të shndritshme dhe e dërguan përsëri te Pilati. 12  Po atë ditë, Herodi dhe Pilati+ u bënë miq me njëri-tjetrin, sepse më parë kishin qenë vazhdimisht në armiqësi. 13  Atëherë Pilati mblodhi krerët e priftërinjve, qeveritarët dhe popullin 14  e u tha: «Ju ma sollët këtë njeri dhe thatë që nxit popullin në revoltë. Prandaj unë e mora në pyetje përpara jush, por nuk gjeta te ky njeri asnjë bazë+ për akuzat që ngrini kundër tij. 15  Në fakt, as Herodi nuk gjeti gjë, sepse na e dërgoi përsëri. Ai nuk ka kryer asgjë që meriton vdekjen.+ 16  Prandaj, do ta ndëshkoj+ dhe do ta liroj.» 17  ——* 18  Por e gjithë turma thërriste: «Vrite këtë+ dhe na liro Barabën!»+ 19  (Barabën e kishin futur në burg sepse kishte nxitur një kryengritje në qytet dhe për vrasje.) 20  Pilati u foli përsëri, sepse donte ta lironte Jezuin.+ 21  Atëherë ata filluan të ulërinin: «Vëre në shtyllë! Vëre në shtyllë!»+ 22  Ai u tha për herë të tretë: «Përse, ç’të keqe ka bërë ky njeri? Nuk gjeta asgjë që të meritojë vdekjen, prandaj do ta ndëshkoj dhe do ta liroj.»+ 23  Por ata ngulnin këmbë dhe kërkonin me zë të lartë që të vihej në shtyllë. Ata bërtitnin aq shumë,+ 24  saqë Pilati u dorëzua dhe dha vendimin që kërkesa e tyre të plotësohej:+ 25  ai liroi+ njeriun që ata po kërkonin, atë që e kishin futur në burg për kryengritje dhe vrasje, kurse Jezuin e çoi ta ekzekutonin, sipas vullnetit të tyre.+ 26  Kur po e largonin, kapën Simonin, me origjinë nga Kirena, që po vinte nga fusha dhe i ngarkuan që të mbante shtyllën e torturës pas Jezuit.+ 27  Atë po e ndiqte një turmë e madhe nga populli dhe shumë gra, që goditnin gjoksin me hidhërim dhe vajtonin. 28  Jezui u kthye nga gratë dhe u tha: «Bija të Jerusalemit, mos qani më për mua. Përkundrazi, qani për veten dhe për fëmijët tuaj,+ 29  sepse po vijnë ditët kur do të thonë: ‘Lum shterpat, barqet që nuk lindën dhe gjinjtë që nuk mëndën!’+ 30  Atëherë do të fillojnë t’u thonë maleve: ‘Bini mbi ne!’ dhe kodrave: ‘Na mbuloni!’+ 31  Sepse nëse i bëjnë këto gjëra kur pema është e njomë, ç’do të ndodhë kur të thahet?»+ 32  Bashkë me të po çonin për t’u ekzekutuar edhe dy burra të tjerë, dy keqbërës.+ 33  Kur mbërritën në vendin e quajtur Kafka,+ vunë në shtyllë atë dhe keqbërësit, një në të djathtë e një në të majtë të tij.+ 34  [[Por Jezui po thoshte: «O Atë, fali+ se nuk dinë ç’po bëjnë.»]] Pastaj ata hodhën short për të ndarë rrobat e tij.+ 35  Populli rrinte e vështronte.+ Kurse krerët shpotitnin dhe thoshin: «Të tjerët i shpëtoi. Le të shpëtojë+ veten, po qe se ky është Krishti i Perëndisë, i Zgjedhuri.»+ 36  Edhe ushtarët e tallën.+ Ata iu afruan, i dhanë verë të thartë+ 37  dhe i thanë: «Nëse je mbreti i judenjve, shpëto veten.» 38  Mbi të ishte ky mbishkrim: «Ky është mbreti i judenjve.»+ 39  Por njëri nga keqbërësit e varur, nisi ta shante:+ «A nuk je Krishti ti? Shpëto veten dhe ne.» 40  Por tjetri e qortoi dhe i tha: «Nuk ke fare frikë nga Perëndia as tani që ke marrë të njëjtin gjykim?!+ 41  Ne e kemi hak, sepse po marrim plotësisht atë që meritojmë për ato që bëmë. Kurse ky s’ka bërë asgjë të keqe.»+ 42  Pastaj tha: «Jezu, më kujto kur të hysh në mbretërinë tënde.»+ 43  Jezui iu përgjigj: «Vërtet po të them sot:* ti do të jesh me mua+ në Parajsë.»+ 44  Edhe pse ishte pak a shumë ora e gjashtë, gjithë tokën e mbuloi një errësirë deri orën e nëntë,*+ 45  sepse drita e diellit u errësua. Atëherë perdja+ e shenjtërores u ça mes për mes.+ 46  Jezui thirri me zë të lartë: «O Atë, në dorën tënde po e lë frymën time.»+ Si tha këto fjalë, dha frymë.+ 47  Ngaqë e pa ç’ndodhi, centurioni filloi t’i jepte lavdi Perëndisë dhe tha: «Vërtet, ky njeri ishte i drejtë.»+ 48  Gjithë turma që ishte mbledhur atje për këtë shfaqje, kur panë se ç’ndodhi, u kthyen, duke rrahur kraharorin. 49  Të gjithë ata që e njihnin, po qëndronin larg.+ Edhe tërë gratë që e kishin ndjekur nga Galilea, po rrinin e po shihnin këto gjëra.+ 50  Pastaj erdhi një burrë i quajtur Jozef, anëtar i Këshillit, njeri i mirë dhe i drejtë,+ 51  i cili nuk kishte votuar në favor të intrigave dhe të veprimeve të tyre.+ Ai ishte nga Arimatea, një qytet i judeasve, dhe po priste mbretërinë e Perëndisë.+ 52  Jozefi shkoi te Pilati dhe i kërkoi trupin e Jezuit.+ 53  Pastaj e zbriti nga shtylla,+ e mbështolli me li të hollë dhe e vuri në një varr+ të gdhendur në shkëmb, në të cilin nuk ishte vënë ende asnjeri.+ 54  Ishte dita e Përgatitjes+ dhe po afrohej mugëtira e sabatit.+ 55  Gratë që kishin ardhur me të nga Galilea, e ndoqën, panë varrin*+ dhe se si e kishin vënë trupin e tij.+ 56  Pastaj u kthyen që të përgatitnin erëzat dhe vajrat aromatikë.+ Por natyrisht, sipas urdhërimit, në sabat pushuan.+

Shënimet

Shih shënimin te Mt 17:21.
Në tekstin origjinal grek nuk është përdorur pikësimi. Në këtë përkthim është vënë dypikëshi pas fjalës «sot», sepse kjo kuptueshmëri mbështetet nga vargje të tjera biblike, si Gjoni 20:17; Veprat 1:1-3, 9; 10:40; 1 Korintasve 15:20; Kolosianëve 1:18.
«Ora e gjashtë», rreth orës 12 të drekës, dhe «ora e nëntë», rreth orës 3 pasdite.
Shih shënimin te Lu 11:44.