Marku 15:1-47
15 Sapo u gdhi, krerët e priftërinjve, pleqtë dhe skribët, madje i gjithë Sinedri, u këshilluan me njëri-tjetrin,+ e lidhën Jezuin dhe ia dorëzuan Pilatit.+
2 Pilati e pyeti: «A je ti mbreti+ i judenjve?» Ai iu përgjigj: «Ti vetë e thua.»+
3 Por krerët e priftërinjve nisën ta akuzonin për shumë gjëra.+
4 Pilati e pyeti prapë: «Nuk po përgjigjesh?+ Shiko sa akuza po ngrenë kundër teje.»+
5 Por Jezui nuk u përgjigj më, prandaj Pilati po çuditej.+
6 Në çdo festë ai e kishte zakon të lironte një të burgosur, kë të kërkonin njerëzit.+
7 Në atë kohë, i lidhur në vargonj ishte edhe ai që quhej Baraba, bashkë me kryengritësit e tjerë, që gjatë kryengritjes kishin kryer vrasje.+
8 Kështu, turma u mblodh dhe filloi t’i kërkonte të bënte siç e kishte zakon.
9 Pilati u tha: «A doni t’ju liroj mbretin e judenjve?»+
10 Sepse ai e dinte mirë që krerët e priftërinjve e kishin dorëzuar atë nga zilia.+
11 Por krerët e priftërinjve e nxitën turmën që t’i kërkonin lirimin e Barabës.+
12 Pilati i pyeti përsëri: «Çfarë të bëj, atëherë, me atë që ju e quani mbreti+ i judenjve?»+
13 Ata thërritën edhe një herë: «Vëre në shtyllë!»+
14 Por Pilati vazhdoi t’u thoshte: «Përse, ç’të keqe ka bërë?» Mirëpo ata vazhdonin të thërritnin edhe më shumë: «Vëre në shtyllë!»+
15 Atëherë, duke dashur të kënaqte turmën,+ Pilati u liroi atyre Barabën, kurse Jezuin urdhëroi ta rrihnin me kamxhik, dhe pastaj ua dha që ta vinin në shtyllë.+
16 Pastaj ushtarët e nxorën në oborrin e pallatit të guvernatorit. Mblodhën gjithë trupën e ushtarëve,+
17 i veshën një rrobë të purpurt, thurën një kurorë me gjemba dhe ia vunë në kokë.+
18 Më pas filluan ta përshëndetnin: «Tungjatjeta,+ o mbret i judenjve!»
19 E qëllonin në kokë me një kallam, e pështynin dhe binin në gjunjë e i bënin atij nderime.+
20 Në fund, pasi u tallën, i hoqën rrobën e purpurt dhe i veshën rrobat e veta. Pastaj e nxorën jashtë që ta vinin në shtyllë.+
21 Ata detyruan një kalimtar që po vinte nga fusha, njëfarë Simoni nga Kirena, i ati i Aleksandrit dhe i Rufit, të mbartte shtyllën e tij të torturës.+
22 Kështu, e çuan në vendin e quajtur Gólgotha, që do të thotë Vendi i Kafkës.+
23 Atje u përpoqën t’i jepnin verë të droguar me mirrë,+ por ai nuk e piu.+
24 Pastaj e vunë në shtyllë dhe i ndanë rrobat e tij+ me short, për të parë se çfarë do të merrte secili.+
25 Ishte ora e tretë,*+ dhe ata e vunë në shtyllë.
26 Sipër ishte shkruar mbishkrimi me akuzën+ kundër tij: «Mbreti i judenjve.»+
27 Bashkë me të vunë në shtyllë dy kusarë, një në të djathtë e një në të majtë të tij.+
28 ——*
29 Ata që kalonin andej, e shanin,+ tundnin kokën dhe thoshin: «Ej, ti që gjoja do ta rrëzoje tempullin dhe do ta ndërtoje për tri ditë,+
30 shpëto veten tani dhe zbrit nga shtylla e torturës!»+
31 Edhe krerët e priftërinjve me skribët talleshin dhe thoshin: «Të tjerët i shpëtoi, por veten nuk e shpëton dot!+
32 Le të zbresë tani nga shtylla e torturës Krishti, mbreti i Izraelit, që ne të shohim e të besojmë.»+ Edhe ata që ishin vënë bashkë me të në shtyllë, e poshtëronin.+
33 Kur erdhi ora e gjashtë, gjithë vendin e mbuloi një errësirë deri orën e nëntë.*+
34 Orën e nëntë, Jezui thërriti me zë të lartë: «Éli, Éli, láma sabahtháni?» që do të thotë: «Perëndia im, Perëndia im, përse më ke braktisur?»+
35 Kur e dëgjuan, disa nga ata që ishin pranë, filluan të thoshin: «Shihni! Ai po thërret Elijan.»+
36 Dikush vrapoi, njomi një sfungjer me verë të thartë, e vuri në një kallam dhe filloi t’ia jepte që të pinte+ dhe tha: «Lëreni! Le të shohim nëse Elija do të vijë për ta zbritur.»+
37 Por Jezui lëshoi një britmë të fortë dhe dha frymë.+
38 Perdja+ e shenjtërores u ça më dysh nga maja deri në fund.+
39 Kur pa se Jezui dha frymë në atë mënyrë, centurioni që qëndronte aty përpara tij, tha: «Pa dyshim që ky njeri ishte Biri i Perëndisë.»+
40 Edhe disa gra po shikonin nga larg.+ Ndër to ishte Maria-Magdalena, Maria, nëna e Jakovit të Vogël dhe e Jozeut, si dhe Saloma,+
41 të cilat e kishin shoqëruar+ e i kishin shërbyer kur ai ishte në Galile. Bashkë me to ishin dhe shumë gra të tjera, që ishin ngjitur bashkë me të në Jerusalem.+
42 Meqë ishte pasdite vonë dhe meqë ishte dita e Përgatitjes, domethënë dita përpara sabatit,
43 Jozefi nga Arimatea, një anëtar i nderuar i Këshillit, që edhe vetë po priste mbretërinë e Perëndisë,+ vajti atje e mori guximin të shkonte para Pilatit e t’i kërkonte trupin+ e Jezuit.
44 Por Pilati nuk ishte i sigurt nëse ai kishte vdekur tashmë, prandaj thirri centurionin dhe e pyeti a kishte vdekur.
45 Kështu, pasi centurioni e siguroi, Pilati i dha Jozefit kufomën.+
46 Atëherë ai bleu pëlhurë prej liri të hollë, e zbriti nga shtylla, e mbështolli me pëlhurë dhe e vuri+ në një varr+ që ishte gërmuar në shkëmb. Pastaj rrokullisi një gur deri te hyrja e varrit.*+
47 Kurse Maria-Magdalena dhe Maria, nëna e Jozeut, vazhdonin të vështronin vendin ku e kishin vënë.+
Shënimet
^ Rreth orës 9 paradite, duke llogaritur nga lindja e diellit.
^ «Ora e gjashtë», rreth orës 12 të drekës, dhe «ora e nëntë», rreth orës 3 pasdite.
