Mateu 13:1-58
13 Atë ditë, pasi kishte dalë nga shtëpia, Jezui po rrinte ulur buzë detit.
2 Përreth iu mblodh një turmë e madhe, prandaj ai hipi në një barkë dhe u ul,+ kurse e gjithë turma rrinte në këmbë në breg.
3 Atëherë ai u tregoi shumë gjëra me anë të ilustrimeve dhe tha: «Një mbjellës doli për të mbjellë+
4 dhe, kur po mbillte, disa fara ranë përgjatë rrugës dhe vajtën zogjtë e i hëngrën.+
5 Të tjera ranë në vend shkëmbor, ku nuk kishte shumë tokë, dhe mbinë menjëherë, sepse toka nuk ishte e thellë.+
6 Por, kur u ngrit dielli, bimët e reja u zhuritën dhe, meqë s’kishin rrënjë, u thanë.+
7 Gjithashtu, disa fara të tjera ranë mes gjembave, dhe gjembat u rritën e i mbytën.+
8 Kurse disa të tjera ranë në tokë të mirë dhe filluan të jepnin fryt,+ njëra njëqindfish, një tjetër gjashtëdhjetë dhe tjetra tridhjetë.+
9 Ai që ka veshë, le të dëgjojë.»+
10 Atëherë dishepujt iu afruan dhe e pyetën: «Përse u flet me ilustrime?»+
11 Ai iu përgjigj: «Juve ju është lejuar të kuptoni sekretet e shenjta+ të mbretërisë së qiejve, por atyre nuk u është lejuar.+
12 Sepse atij që ka, do t’i jepet më shumë dhe do të ketë me bollëk,+ por atij që nuk ka, do t’i merret edhe ajo që ka.+
13 Ja përse u flas me ilustrime, sepse shohin, por shohin kot; dhe dëgjojnë, por dëgjojnë më kot, dhe as që e kapin kuptimin.+
14 Në rastin e tyre po përmbushet profecia e Isaisë, që thotë: ‘Për të dëgjuar, do të dëgjoni, por kurrsesi nuk do ta kapni kuptimin. Për të parë, do të shihni, por kurrsesi nuk do të kuptoni gjë.+
15 Sepse zemra e këtij populli është bërë e pandjeshme. Kanë dëgjuar me veshë, por janë treguar indiferentë. Sytë i kanë mbyllur, që të mos shohin kurrë me ta, edhe veshët, që të mos dëgjojnë, dhe me zemër të mos e kapin kuptimin. Prandaj nuk kthehen që unë t’i shëroj.’+
16 Megjithatë, lum sytë tuaj,+ sepse shohin dhe veshët tuaj, sepse dëgjojnë!
17 Sepse vërtet po ju them: shumë profetë+ dhe njerëz të drejtë dëshiruan t’i shikonin gjërat që po shihni ju, por nuk i panë,+ dhe të dëgjonin gjërat që po dëgjoni ju, por nuk i dëgjuan.+
18 Dëgjoni pra, ilustrimin e mbjellësit.+
19 Kur dikush e dëgjon fjalën e mbretërisë, por nuk e kap kuptimin e saj, vjen i ligu+ dhe e rrëmben atë që u mboll në zemër. Kjo është fara që u mboll përgjatë rrugës.
20 Sa për atë që u mboll në vend shkëmbor, ky është ai që e dëgjon fjalën dhe menjëherë e pranon me gëzim.+
21 Mirëpo ai nuk ka rrënjë, prandaj edhe pse vazhdon për njëfarë kohe, kur vijnë shtrëngimet ose përndjekjet për shkak të fjalës, ai heq dorë menjëherë nga fjala.+
22 Sa për atë që u mboll mes gjembave, ky është ai që e dëgjon fjalën, por ankthet e kësaj bote*+ dhe fuqia mashtruese e pasurisë e mbytin fjalën, dhe ai bëhet i pafrytshëm.+
23 Sa për atë që u mboll në tokë të mirë, ky është ai që e dëgjon fjalën dhe e kap kuptimin e saj. Ai jep vërtet fryt dhe prodhon: njëri njëqindfish, një tjetër gjashtëdhjetë dhe një tjetër tridhjetëfish.»+
24 Pastaj u tregoi një ilustrim tjetër: «Mbretëria e qiejve i ngjan një njeriu që mbolli farë të mirë në arën e vet.+
25 Kur njerëzit po flinin, erdhi armiku i tij dhe mbolli egjër nëpër grurë e iku.
26 Kur filizi mbiu dhe prodhoi fryt, atëherë u shfaqën edhe egjrat.
27 Kështu, skllevërit e të zotit të shtëpisë vajtën dhe i thanë: ‘Zotëri, a nuk mbolle farë të mirë në arën tënde?+ Nga dolën vallë egjrat?’+
28 Ai u tha: ‘Një armik e ka bërë.’+ Ata e pyetën: ‘A dëshiron, pra, që të dalim e t’i mbledhim?’
29 Ai tha: ‘Jo, se duke mbledhur egjrat, mund të shkulni me rrënjë edhe grurin.
30 Lërini të rriten bashkë deri kur të bëhen për t’u korrur dhe në kohën e korrjes do t’u them korrësve: mblidhni më parë egjrën dhe lidheni në duaj që ta digjni,+ pastaj shkoni të mblidhni grurin e futeni në depon time.’»+
31 Ai u tregoi edhe një ilustrim tjetër:+ «Mbretëria e qiejve është si një kokërr sinapi,+ që një njeri e mori dhe e mbolli në arë.
32 Ajo është më e vogla e të gjitha farave, por kur rritet, është barishtja më e madhe dhe bëhet një pemë, aq sa zogjtë e qiellit+ venë e gjejnë strehë mes degëve të saj.»+
33 U tha një ilustrim tjetër: «Mbretëria e qiejve është si majaja,+ të cilën një grua e mori dhe e përzieu* me tri masa të mëdha mielli, derisa erdhi i gjithë brumi.»
34 Gjithë këto gjëra Jezui ua tha turmave me anë të ilustrimeve. Në fakt, pa ilustrime s’u fliste atyre,+
35 që të përmbushej kështu ç’ishte thënë nëpërmjet profetit: «Do ta hap gojën me ilustrime, do të shpall gjëra të fshehura që nga themelimi.»+
36 Pastaj, pasi e shpërndau turmën, ai shkoi në shtëpi. Dishepujt e tij vajtën tek ai dhe i thanë: «Na e shpjego ilustrimin e egjrave në arë.»
37 Ai iu përgjigj: «Mbjellësi i farës së mirë është Biri i njeriut.
38 Ara është bota+ dhe fara e mirë janë bijtë e mbretërisë, kurse egjrat janë bijtë e të ligut.+
39 Armiku që i mbolli, është Djalli,+ të korrat+ janë përfundimi i një sistemi+ dhe korrësit janë engjëjt.
40 Prandaj, ashtu si mblidhen egjrat dhe digjen në zjarr, kështu do të ndodhë në përfundim të sistemit.+
41 Biri i njeriut do të dërgojë engjëjt e vet, që do të mbledhin e do të nxjerrin nga mbretëria e tij të gjithë ata që i çojnë të tjerët në mëkat,*+ bashkë me ata që bëjnë paligjshmëri,
42 dhe do t’i hedhin në furrën e zjarrtë.+ Atje do të qajnë dhe do të kërcëllijnë dhëmbët.+
43 Në atë kohë, të drejtët do të shkëlqejnë+ si dielli+ në mbretërinë e Atit të tyre. Ai që ka veshë, le të dëgjojë.+
44 Mbretëria e qiejve është si një thesar i fshehur në arë, të cilin një njeri e gjeti dhe e fshehu, dhe nga gëzimi shkon e shet+ gjithçka dhe e blen atë arë.+
45 Mbretëria e qiejve është si një tregtar shëtitës që kërkonte margaritarë të shkëlqyer.
46 Me të gjetur një margaritar me vlerë të madhe,+ ai iku dhe shiti menjëherë gjithçka që pati dhe e bleu.+
47 Mbretëria e qiejve është si një rrjetë tratë, e hedhur në det, që kishte mbledhur peshq të çdo lloji.+
48 Kur ajo u mbush, peshkatarët e tërhoqën në breg, u ulën dhe peshqit e mirë+ i futën nëpër enë, kurse të papërshtatshmit+ i hodhën.
49 Kështu do të jetë në përfundim të sistemit: engjëjt do të dalin e do të ndajnë të ligjtë+ nga të drejtët,+
50 dhe do t’i hedhin në furrën e zjarrtë. Atje do të qajnë dhe do të kërcëllijnë dhëmbët.+
51 A e kapët kuptimin e të gjitha këtyre gjërave?» Ata i thanë: «Po.»
52 Atëherë ai u tha: «Për këtë arsye, çdo mësues që mëson në publik, kur mëson për mbretërinë e qiejve,+ është si një zot shtëpie, i cili nxjerr nga thesari i tij gjëra të reja e të vjetra.»+
53 Kur i mbaroi këto ilustrime, Jezui iku që andej.
54 Pastaj vajti në vendin e tij+ dhe nisi t’i mësonte njerëzit në sinagogën e tyre,+ aq sa ata u mahnitën dhe thanë: «Ku e gjeti ky njeri këtë mençuri dhe zotësi për të kryer këto vepra të fuqishme?!
55 A s’është ky biri i zdrukthëtarit?+ A nuk quhet nëna e tij Mari dhe vëllezërit e tij, Jakov, Jozef, Simon dhe Judë?
56 A nuk janë motrat e tij me ne?+ Ku i gjeti, pra, ky njeri gjithë këto?»+
57 Për këtë arsye nuk besuan tek ai.*+ Por Jezui u tha: «Vetëm në vendin dhe në shtëpinë e vet profeti nuk nderohet.»+
58 Kështu që atje nuk bëri shumë vepra të fuqishme, sepse atyre u mungonte besimi.+
Shënimet
^ Ose «sistem; rend». Greqisht: aiónos.
^ Fjalë për fjalë «fshehu».
^ Fjalë për fjalë «çdo gjë që shkakton pengesë».
^ Fjalë për fjalë «nisën të pengoheshin për shkak të tij».
