Mateu 22:1-46
22 Më tej, Jezui u foli përsëri me ilustrime:+
2 «Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili bëri dasmë+ për të birin.
3 Ai i dërgoi skllevërit që të thërritnin të ftuarit në dasmë,+ por ata nuk deshën të shkonin.+
4 Dërgoi përsëri skllevër të tjerë+ dhe u tha: “Thuajuni të ftuarve: ‘Kam përgatitur drekën,+ demat e kafshët e majme janë therur dhe gjithçka është gati. Ejani në dasmë.’”+
5 Por ata nuk ia vunë veshin dhe shkuan njëri në arën e vet, e tjetri në punët e tregtisë.+
6 Kurse të tjerët, i kapën skllevërit e tij, i keqtrajtuan dhe i vranë.+
7 Atëherë mbreti u zemërua, dërgoi ushtrinë, i shkatërroi ata vrasës dhe ua dogji qytetin.+
8 Pastaj u tha skllevërve: ‘Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.+
9 Prandaj, shkoni në rrugët që të çojnë jashtë qytetit dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni.’+
10 Skllevërit dolën në rrugë dhe mblodhën gjithë sa gjetën, të ligj e të mirë,+ dhe dhoma e dasmës u mbush nga njerëzit që u shtruan+ në tryezë.
11 Kur hyri për të vëzhguar mysafirët, mbreti vuri re një njeri që nuk kishte veshur rrobat e dasmës.+
12 Atëherë e pyeti: ‘Mik, si hyre këtu pa rrobat e dasmës?’+ Ai mbeti pa fjalë.
13 Pastaj, mbreti u tha shërbëtorëve: ‘Lidheni duar e këmbë dhe flakeni jashtë në errësirë. Atje do të qajë dhe do të kërcëllijë dhëmbët.’+
14 Sepse shumë janë të ftuar, por pak janë të zgjedhur.»+
15 Atëherë farisenjtë shkuan dhe u këshilluan së bashku, që ta zinin në grackë me fjalët e veta.+
16 Prandaj, i dërguan dishepujt e tyre bashkë me ithtarët e partisë së Herodit+ dhe i thanë: «Mësues, ne e dimë që ti thua të vërtetën, që mëson udhën e Perëndisë sipas së vërtetës dhe nuk mban anën e askujt, sepse nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.+
17 Prandaj, na thuaj si mendon: a është e ligjshme t’i paguhet Cezarit haraç për kokë, apo jo?»+
18 Duke e ditur ligësinë e tyre, Jezui u tha: «Përse më vini në provë, hipokritë?+
19 Më tregoni monedhën që paguani si haraç për kokë.» Ata i çuan një denar.
20 Atëherë ai i pyeti: «Të kujt janë kjo shëmbëlltyrë dhe ky mbishkrim?»+
21 Ata iu përgjigjën: «Të Cezarit.» Atëherë ai u tha: «Paguajini pra, Cezarit gjërat e Cezarit, kurse Perëndisë gjërat e Perëndisë.»+
22 Kur e dëgjuan këtë, ata u mrekulluan, pastaj e lanë dhe ikën.+
23 Atë ditë vajtën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën:+
24 «Mësues, Moisiu tha: ‘Nëse një burrë vdes pa pasur fëmijë, i vëllai duhet të martohet me gruan e tij dhe t’i lërë pasardhës vëllait.’+
25 Tani, ishin shtatë vëllezër. I pari u martua dhe vdiq. Meqë nuk kishte pasardhës, gruan e mori i vëllai.+
26 Njësoj ndodhi edhe me të dytin e me të tretin, deri tek i shtati.+
27 E fundit fare vdiq gruaja.
28 Atëherë, kur të ringjallet, cili nga të shtatë do ta marrë? Sepse të gjithë e patën për grua.»+
29 Jezui iu përgjigj: «E keni gabim, sepse nuk njihni as Shkrimet, as fuqinë e Perëndisë.+
30 Kur të ringjallen, as burrat, as gratë nuk do të martohen,+ por do të jenë posi engjëjt në qiell.
31 Sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk keni lexuar çfarë ju kishte thënë Perëndia:+
32 ‘Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe Perëndia i Jakobit.’+ Ai nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve.»+
33 Kur e dëgjoi këtë, turma u mahnit nga mësimi i tij.+
34 Kur farisenjtë dëgjuan se ai ua kishte mbyllur gojën saducenjve, u mblodhën së bashku në një grup.
35 Njëri prej tyre, që e njihte mirë Ligjin,+ për ta vënë në provë, e pyeti:
36 «Mësues, cili është urdhërimi më i madh i Ligjit?»+
37 Ai iu përgjigj: «Duaje Jehovain, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde.’+
38 Ky është urdhërimi i parë dhe më i madhi.
39 I dyti, i ngjashëm me këtë, është: ‘Duaje të afërmin tënd si veten.’+
40 Nga këto dy urdhërime varet gjithë Ligji dhe Profetët.»+
41 Ndërsa farisenjtë ishin mbledhur së bashku, Jezui i pyeti:+
42 «Ç’mendoni për Krishtin? Bir i kujt është?» Ata u përgjigjën: «I Davidit.»+
43 Ai i pyeti: «Atëherë, si vallë Davidi nën frymëzim+ e quan ‘Zotëri’ dhe thotë:
44 “Jehovai i tha Zotërisë tim: ‘Ulu në të djathtën time, derisa t’i vë armiqtë e tu poshtë këmbëve të tua.’”+
45 Nëse Davidi e quan ‘Zotëri’, si atëherë qenka bir i tij?»+
46 Askush nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej, prandaj që nga ajo ditë askush nuk guxoi ta pyeste më.+
