Mateu 27:1-66
27 Në mëngjes, të gjithë krerët e priftërinjve dhe pleqtë e popullit u këshilluan me njëri-tjetrin kundër Jezuit që ta vritnin.+
2 Pastaj e lidhën dhe ia dorëzuan Pilatit, guvernatorit.+
3 Judën, që e tradhtoi, e breu ndërgjegjja kur pa se Jezui u dënua me vdekje, dhe u ktheu krerëve të priftërinjve e pleqve tridhjetë+ monedhat e argjendta
4 e u tha: «Mëkatova, sepse tradhtova një njeri të drejtë.»*+ Ata ia kthyen: «Ç’na duhet neve? Punë për ty!»+
5 Atëherë ai i hodhi monedhat e argjendta në tempull, u largua dhe shkoi e vari veten.+
6 Por krerët e priftërinjve i morën monedhat e argjendta dhe thanë: «S’është e ligjshme t’i hedhim në thesarin e shenjtë, sepse janë çmim gjaku.»
7 Pasi u këshilluan me njëri-tjetrin, blenë me to arën e poçarit për të varrosur të huajt.
8 Prandaj, ara quhet deri më sot ‘Ara e gjakut’.+
9 Atëherë u përmbush ajo që ishte thënë nëpërmjet profetit Jeremia:* «Ata morën tridhjetë monedhat e argjendta,+ çmimin që kishin vënë për atë njeri disa nga bijtë e Izraelit,
10 dhe i dhanë për arën e poçarit,+ sipas asaj që Jehovai më kishte urdhëruar.»
11 Jezui qëndroi në këmbë përpara guvernatorit, që e pyeti: «A je ti mbreti i judenjve?»+ Jezui ia ktheu: «Ti vetë e thua.»+
12 Por, ndërsa krerët e priftërinjve dhe pleqtë e akuzonin,+ ai nuk kthente asnjë përgjigje.+
13 Atëherë Pilati e pyeti: «A nuk e dëgjon sa shumë gjëra po dëshmojnë kundër teje?»+
14 Mirëpo ai nuk iu përgjigj dhe nuk tha asnjë fjalë, prandaj guvernatori u çudit shumë.+
15 Në çdo festë guvernatori e kishte zakon të lironte një të burgosur, këdo që dëshironte turma.+
16 Në atë kohë, në burg mbahej një i burgosur me nam, që quhej Baraba.+
17 Kështu, kur u mblodhën njerëzit, Pilati u tha: «Cilin doni t’ju liroj, Barabën apo Jezuin, që e quajnë Krisht?»+
18 Sepse ai e dinte mirë që ata e kishin dorëzuar nga zilia.+
19 Veç kësaj, ndërsa ai rrinte ulur në fronin e gjykimit, gruaja i dërgoi fjalë: «Mos u përziej fare me atë njeri të drejtë,+ sepse sot kam vuajtur shumë në ëndërr+ për shkak të tij.»
20 Por krerët e priftërinjve dhe pleqtë ia mbushën mendjen turmës të kërkonin Barabën,+ kurse Jezuin ta vritnin.
21 Atëherë guvernatori i pyeti: «Cilin nga të dy doni t’ju liroj?» Ata thanë: «Barabën.»+
22 Pilati u tha: «Ç’duhet të bëj, pra, me Jezuin, që e quajnë Krisht?» Të gjithë u përgjigjën: «Të vihet në shtyllë!»+
23 Ai tha: «Përse, ç’të keqe ka bërë?» Mirëpo ata vazhdonin të thërritnin edhe më shumë: «Të vihet në shtyllë!»+
24 Kur pa se nuk arriti asgjë, por përkundrazi, po bëhej trazirë, Pilati mori ujë,+ lau duart para turmës dhe u tha: «Unë jam i pafaj për gjakun e këtij njeriu. Punë për ju.»
25 Atëherë gjithë populli iu përgjigj: «Gjaku i tij rëntë mbi ne dhe mbi fëmijët tanë!»+
26 Prandaj, ai u liroi Barabën, kurse Jezuin urdhëroi ta rrihnin me kamxhik+ dhe ua dha ta vinin në shtyllë.+
27 Atëherë ushtarët e guvernatorit e çuan Jezuin në pallatin e guvernatorit dhe mblodhën rreth tij gjithë trupën e ushtarëve.+
28 Pasi ia hoqën rrobat, i hodhën përsipër një mantel në të kuqe të ndezur.+
29 Thurën një kurorë me gjemba, ia vunë në kokë dhe i dhanë një kallam në dorën e djathtë. Pastaj ranë në gjunjë para tij dhe e tallnin,+ duke i thënë: «Tungjatjeta, o mbret i judenjve!»+
30 E pështynë,+ morën kallamin dhe nisën ta qëllonin në kokë me të.
31 Në fund, pasi u tallën,+ i hoqën mantelin, i veshën rrobat e veta dhe e çuan që ta vinin në shtyllë.+
32 Kur po dilnin, gjetën një njeri me origjinë nga Kirena, të quajtur Simon.+ Këtë e detyruan* të mbartte shtyllën e tij të torturës.
33 Kur mbërritën në një vend të quajtur Gólgotha,+ që do të thotë Vendi i Kafkës,
34 ata i dhanë Jezuit të pinte verë të përzier me vrer,+ por, pasi e provoi, ai nuk pranoi ta pinte.+
35 Mbasi e vunë në shtyllë,+ ata i ndanë rrobat e tij+ me short,+
36 pastaj u ulën dhe e ruanin.
37 Përmbi krye i vunë akuzën e shkruar kundër tij: «Ky është Jezui, mbreti i judenjve.»+
38 Bashkë me të, në shtyllë u vunë edhe dy kusarë, një në të djathtë e një në të majtë të tij.+
39 Ata që kalonin andej, nisën ta shanin,+ tundnin kokën+
40 dhe thoshin: «Shpëto veten, ti që gjoja do ta rrëzoje tempullin+ dhe do ta ndërtoje për tri ditë! Nëse je bir i Perëndisë, zbrit nga shtylla e torturës!»+
41 Po ashtu edhe krerët e priftërinjve, bashkë me skribët dhe pleqtë, nisën të talleshin me të e të thoshin:+
42 «Të tjerët i shpëtoi, por veten nuk e shpëton dot! Ai është mbret+ i Izraelit, le të zbresë tani nga shtylla e torturës, dhe ne do të besojmë tek ai.+
43 Ai ka besim te Perëndia, prandaj le ta shpëtojë tani Ai,+ nëse e miraton, sepse ka thënë: ‘Unë jam Biri i Perëndisë.’»+
44 Në të njëjtën mënyrë nisën ta poshtëronin edhe kusarët, që ishin vënë bashkë me të në shtyllë.+
45 Nga ora e gjashtë deri orën e nëntë,*+ gjithë vendin e mbuloi një errësirë.+
46 Rreth orës së nëntë, Jezui thërriti me zë të lartë: «Éli, Éli, láma sabahtháni?», që do të thotë: «Perëndia im, Perëndia im, përse më ke braktisur?»+
47 Kur dëgjuan këtë, disa nga ata që ishin atje, filluan të thoshin: «Ky njeri po thërret Elijan.»+
48 Menjëherë një prej tyre vrapoi, mori një sfungjer, e njomi me verë të thartë,+ e vuri në një kallam dhe shkoi t’ia jepte që të pinte.+
49 Por të tjerët i thanë: «Lëre! Le të shohim nëse Elija do të vijë ta shpëtojë.»+ [[Një tjetër, mori një heshtë dhe e shpoi në ijë, dhe doli gjak e ujë.]]+
50 Jezui thërriti përsëri me zë të lartë e dha frymë.+
51 Kur ja, perdja+ e shenjtërores u ça më dysh nga maja deri në fund+ dhe toka u drodh e shkëmbinjtë u çanë.+
52 Varret* u hapën dhe shumë trupa të të shenjtëve që kishin rënë në gjumë, dolën jashtë,*
53 dhe shumë veta i panë. (Pas ngritjes së Jezuit nga të vdekurit, disa njerëz që po vinin nga varret, hynë në qytetin e shenjtë.)+
54 Centurioni dhe ata që ishin me të duke ruajtur Jezuin, kur panë tërmetin dhe gjërat që ndodhën, patën shumë frikë dhe thanë: «Pa dyshim që ky ishte Biri i Perëndisë.»+
55 Atje ishin edhe shumë gra që po shikonin nga larg.+ Ato e kishin shoqëruar Jezuin nga Galilea për t’i shërbyer.+
56 Mes tyre ishte Maria-Magdalena, Maria, nëna e Jakovit dhe e Jozeut, si dhe nëna e bijve të Zebedeut.+
57 Pasdite vonë erdhi një njeri i pasur nga Arimatea, i quajtur Jozef, që ishte bërë edhe vetë dishepull i Jezuit.+
58 Ky njeri vajti drejt e te Pilati dhe i kërkoi trupin e Jezuit.+ Pilati urdhëroi t’ia jepnin.+
59 Atëherë Jozefi e mori trupin, e mbështolli me li të hollë të pastër+
60 dhe e vuri në një varr të ri,+ të cilin e kishte gërmuar në shkëmb. Pasi rrokullisi një gur të madh te hyrja e varrit, iku.+
61 Por Maria-Magdalena dhe Maria tjetër qëndruan atje, të ulura përpara varrit.+
62 Të nesërmen, pas ditës së Përgatitjes,+ krerët e priftërinjve dhe farisenjtë u mblodhën para Pilatit
63 dhe i thanë: «Imzot, na erdhi ndër mend se ai mashtruesi, kur ishte ende gjallë, tha: ‘Do të ngrihem pas tri ditësh.’+
64 Prandaj, jep urdhër të ruhet varri deri ditën e tretë, që dishepujt e tij të mos vijnë ta vjedhin+ dhe t’i thonë popullit: ‘Ai u ngrit nga të vdekurit!’ Përndryshe, ky mashtrim i fundit do të jetë më i keq se i pari.»
65 Pilati u tha: «Rojat i keni.+ Shkoni dhe ruajeni si dini.»
66 Atëherë ata shkuan, vunë rojat te varri që ta ruanin dhe vulosën gurin.+
Shënimet
^ Fjalë për fjalë «gjak të drejtë».
^ Në të vërtetë citimi bazohet te Za 11:12, 13. Në kohën e Mateut, Jeremia renditej i pari ndër librat profetikë dhe emri Jeremia përfshinte të gjithë librat profetikë bashkë me Zakarinë. Krahaso Lu 24:44.
^ Ose «e detyruan të bënte punë të detyrueshme».
^ Fjalë për fjalë «u ngritën».
