Zanafilla 17:1-27
17 Kur Abrami u bë nëntëdhjetë e nëntë vjeç, Jehovai iu shfaq dhe i tha:+ «Unë jam Perëndi i Plotfuqishëm.+ Ec përpara meje dhe ji i patëmetë.+
2 Unë do të bëj një besëlidhje mes meje e teje,+ që të të shumoj së tepërmi.»+
3 Kështu Abrami u përkul me fytyrë përdhe,+ dhe Perëndia vazhdoi:
4 «Ja, po bëj një besëlidhje me ty,+ dhe ti ke për t’u bërë atë i shumë kombeve.+
5 Emri yt nuk do të jetë më Abram, por Abraham,* sepse do të të bëj atë të shumë kombeve.
6 Do të të bëj shumë, shumë të frytshëm, dhe nga ti do të dalin kombe e mbretër.+
7 Do të përmbush besëlidhjen time mes meje e teje+ dhe farës sate, nga njëri brez në tjetrin, për një besëlidhje brez pas brezi,+ që të jem Perëndi për ty dhe për farën tënde.+
8 Ty dhe farës sate do t’ju jap vendin ku ke banuar si i huaj,+ gjithë vendin e Kanaanit, si zotërim përgjithmonë, dhe do të jem Perëndia i tyre.»+
9 Perëndia i tha më tej Abrahamit: «Ti ke për të mbajtur besëlidhjen time, ti dhe fara jote, brez pas brezi.+
10 Kjo është besëlidhja ime që do të mbani, mes meje e jush, madje edhe fara jote:+ çdo mashkull nga ju të rrethpritet.+
11 Të rrethpritni mishin e lafshës dhe kjo të jetë si shenjë e besëlidhjes mes meje dhe jush.+
12 Të rrethpritet çdo mashkull tetëditësh,+ brez pas brezi, çdokush i lindur në shtëpi dhe çdokush i blerë me para nga çdo i huaj që nuk është nga fara jote.
13 Çdo burrë i lindur në shtëpinë tënde dhe çdo burrë i blerë me paratë e tua, të rrethpritet+ patjetër, për të treguar besëlidhjen time në mishin tuaj. Kjo duhet të jetë si një besëlidhje brez pas brezi.+
14 Por mashkulli i parrethprerë, që nuk e rrethpret mishin e lafshës së tij, po, ai shpirt të shfaroset prej popullit të tij.+ Ka shkelur besëlidhjen time.»
15 Perëndia vazhdoi t’i thoshte Abrahamit: «Sarajën, gruan tënde, mos e quaj më Sarajë,* sepse emri i saj tani është Sara.*+
16 Unë do ta bekoj atë, dhe nga ajo do të të jap një djalë.+ Unë do ta bekoj, dhe nga ajo do të vijnë kombe+ dhe mbretër popujsh.»+
17 Prandaj, Abrahami u përkul me fytyrë përdhe dhe nisi të qeshte e të thoshte me vete:*+ «A do t’i lindë vallë një burri njëqindvjeçar një djalë? Po Sara, një grua nëntëdhjetëvjeçare, a do të lindë vallë?»+
18 Pas kësaj, Abrahami i tha Perëndisë së vërtetë: «Rroftë para teje Ismaeli!»+
19 Perëndia ia ktheu: «Në të vërtetë, Sara, gruaja jote, do të të lindë një djalë dhe do t’ia vësh emrin Isak.+ Unë do të bëj me të një besëlidhje, një besëlidhje brez pas brezi për farën e tij.+
20 Por sa për Ismaelin, të kam dëgjuar. Ja, unë do ta bekoj, do ta bëj të frytshëm dhe do ta shumoj së tepërmi.+ Prej tij do të dalin dymbëdhjetë prijës, dhe unë do ta bëj një komb të madh.+
21 Megjithatë, besëlidhjen time do ta bëj me Isakun,+ të cilin Sara do të ta lindë në kohën e caktuar, vitin që vjen.»+
22 Kështu, Perëndia mbaroi së foluri me të dhe u largua nga Abrahami, duke u ngjitur lart.+
23 Atëherë Abrahami mori Ismaelin, birin e tij, dhe gjithë burrat e lindur në shtëpinë e tij, gjithë ata që i kishte blerë me paratë e veta, çdo mashkull të shtëpisë së vet, dhe u rrethpreu po atë ditë mishin e lafshës, pikërisht siç i kishte thënë Perëndia.+
24 Abrahami ishte nëntëdhjetë e nëntë vjeç, kur rrethpreu mishin e lafshës.+
25 Ndërsa Ismaeli, biri i tij, ishte trembëdhjetë vjeç, kur rrethpreu mishin e lafshës.+
26 Atë ditë u rrethpre Abrahami dhe biri i tij, Ismaeli.+
27 Gjithashtu, gjithë burrat e shtëpisë së tij, kushdo që kishte lindur në shtëpi dhe kushdo që ishte blerë me para nga një i huaj, u rrethprenë bashkë me të.+
Shënimet
^ Që do të thotë «Atë i një shumice».
^ Që ndoshta do të thotë «grindavece».
^ Që do të thotë «princeshë».
