Zanafilla 41:1-57
41 Plot dy vjet më vonë faraoni pa një ëndërr+ sikur po rrinte pranë lumit Nil.
2 Nga lumi Nil po vinin shtatë lopë të bukura e të majme, që nisën të kullotnin mes barit të Nilit.+
3 Pas tyre po vinin edhe shtatë lopë të tjera, të shëmtuara dhe kockë e lëkurë,+ që zunë vend përbri lopëve të para, buzë lumit Nil.
4 Pastaj, lopët e shëmtuara dhe kockë e lëkurë i përlanë shtatë lopët e bukura e të majme.+ Atëherë faraoni u zgjua.+
5 Pastaj e zuri përsëri gjumi dhe pa një ëndërr tjetër. Ja tek ishin shtatë kallinj gruri, që dilnin nga një kërcell i vetëm, të plotë e të mirë.+
6 Pa edhe shtatë kallinj gruri të tjerë, të hollë e të zhuritur nga era e lindjes,+ që rriteshin pas tyre.+
7 Kallinjtë e hollë i përlanë shtatë kallinjtë e trashë e të plotë.+ Atëherë faraoni u zgjua, dhe ja, kishte qenë në ëndërr.
8 Në mëngjes ai* ishte i tëri i turbulluar.+ Prandaj, thirri gjithë priftërinjtë e Egjiptit+ që merreshin me magji dhe gjithë njerëzit e ditur.+ Ai u tregoi atyre ëndrrat,+ por asnjë nuk ia interpretoi dot ato.
9 Atëherë kreu i kupëmbajtësve i tha faraonit:+ «Sot po rrëfej mëkatet e mia.+
10 Faraoni ishte zemëruar me shërbëtorët e tij.+ Prandaj më futi në burgun e shtëpisë së kreut të truprojës,+ bashkë me kreun e bukëpjekësve.
11 Një herë, në të njëjtën natë, secili nga ne të dy pamë nga një ëndërr, dhe secila kishte interpretimin e vet.+
12 Bashkë me ne ishte një i ri hebre,+ shërbëtor i kreut të truprojës.+ Kur ia treguam ëndrrat,+ ai na i interpretoi. I interpretoi secilit ëndrrën e vet.
13 Dhe ndodhi pikërisht ashtu si na i kishte interpretuar ai. Mua më kthyen në detyrën time,+ por atë tjetrin e varën.»+
14 Atëherë faraoni dërgoi njerëz ta merrnin Jozefin+ dhe t’ia sillnin shpejt nga biruca.+ Prandaj, Jozefi u rruajt,*+ ndërroi rrobat+ dhe doli para faraonit.
15 Atëherë faraoni i tha: «Kam parë një ëndërr, por s’ka njeri që ta interpretojë. Kam dëgjuar që ti, kur e dëgjon një ëndërr, mund ta interpretosh.»+
16 Jozefi iu përgjigj faraonit: «S’ka rëndësi çfarë them unë. Perëndia do t’i njoftojë mbarësi faraonit.»+
17 Faraoni i tha Jozefit: «Në ëndrrën që pashë, po rrija buzë lumit Nil.
18 Nga lumi Nil po vinin shtatë lopë të majme e të bukura, që nisën të kullotnin mes barit të Nilit.+
19 Pas tyre vinin edhe shtatë lopë të tjera, të katandisura si mos më keq, të shëmtuara dhe kockë e lëkurë.+ Aq të shëmtuara s’kam parë në gjithë Egjiptin.
20 Lopët kockë e lëkurë dhe të shëmtuara i përlanë shtatë lopët e shëndosha.+
21 Por edhe pse i futën në bark, prapëseprapë s’dallohej fare, sepse ato ishin po aq të shëmtuara sa në fillim.+ Atëherë u zgjova.
22 Pastaj, pashë në ëndërr shtatë kallinj gruri që dilnin nga një kërcell i vetëm, të plotë e të mirë.+
23 Pas tyre pashë të rriteshin edhe shtatë kallinj të fishkur, të hollë e të zhuritur nga era e lindjes.+
24 Kallinjtë e hollë i përlanë shtatë kallinjtë e mirë.+ Ua tregova këtë priftërinjve që merren me magji,+ por asnjë s’ma shpjegonte dot.»+
25 Atëherë Jozefi i tha faraonit: «Ëndrrat e faraonit kanë një kuptim të vetëm. Perëndia i vërtetë i ka treguar faraonit atë që do të bëjë.+
26 Shtatë lopët e mira janë shtatë vjet. Edhe shtatë kallinjtë e mirë janë shtatë vjet. Ëndrra është vetëm një.
27 Shtatë lopët kockë e lëkurë dhe të shëmtuara që vinin pas tyre, janë shtatë vjet. Edhe shtatë kallinjtë bosh e të zhuritur nga era e lindjes,+ do të jenë shtatë vjet zi buke.+
28 Ja çfarë po i them faraonit: Perëndia i vërtetë i ka treguar faraonit atë që ai do të bëjë.+
29 Në gjithë vendin e Egjiptit po vijnë shtatë vjet me bollëk të madh.
30 Por pas tyre do të vijnë shtatë vjet zi buke, dhe gjithë bollëku në vendin e Egjiptit ka për t’u harruar dhe zia e bukës do të përpijë vendin.+
31 Bollëku i dikurshëm i tokës nuk do të kujtohet më, aq e madhe do të jetë zia e bukës që po vjen.
32 Fakti që ëndrra iu përsërit dy herë faraonit, do të thotë që Perëndia i vërtetë e ka vendosur një herë e mirë këtë punë, dhe Perëndia+ i vërtetë po shpejton ta bëjë.+
33 Prandaj, faraoni le të kërkojë një njeri të matur e të mençur dhe ta vendosë mbi vendin e Egjiptit.+
34 Faraoni të veprojë e të emërojë mbikëqyrës në tërë vendin,+ dhe të marrë një të pestën e prodhimit të vendit të Egjiptit gjatë shtatë viteve të bollëkut.+
35 T’i mbledhin gjithë ushqimet e këtyre viteve të mbara që do të vijnë. Drithin ta grumbullojnë nëpër qytete+ nën autoritetin e faraonit, dhe ta ruajnë.
36 Ushqimet do të shërbejnë si rezervë për vendin gjatë shtatë viteve të zisë së bukës, që do të pllakosë Egjiptin,+ në mënyrë që vendi të mos shfaroset nga zia e bukës.»+
37 Kjo punë i pëlqeu faraonit dhe gjithë shërbëtorëve të tij.+
38 Prandaj, faraoni u tha atyre: «A mund të gjendet një njeri tjetër si ky, që ka frymën e Perëndisë?»+
39 Pastaj i tha Jozefit: «Meqë Perëndia ta ka treguar gjithë këtë,+ s’ka asnjë tjetër kaq të matur e të mençur sa ti.+
40 Ti personalisht do të jesh mbi shtëpinë time,+ dhe gjithë populli im do të të bindet pa diskutim.+ Vetëm për fronin unë do të jem më i madh se ti.»+
41 Faraoni shtoi: «Ja, po të vë mbi gjithë vendin e Egjiptit.»+
42 Pastaj, faraoni hoqi nga dora unazën e tij me nënshkrim+ dhe ia vuri në dorë Jozefit, e veshi me rroba liri të hollë dhe i vuri në qafë një varëse floriri.+
43 Veç kësaj, ai e hipi në karrocën e dytë të nderit që kishte,+ dhe para tij thërritnin: «Avrékh!»* Kështu, ai e vuri atë mbi gjithë vendin e Egjiptit.
44 Faraoni i tha më tej Jozefit: «Faraoni jam unë, por pa lejen tënde askush nuk mund të lëvizë as dorën, as këmbën në gjithë vendin e Egjiptit.»+
45 Pastaj, faraoni i vuri Jozefit emrin Zafenat-Paneah dhe i dha për grua Asenatën,+ bijën e Potiferait, priftit të Onit.+ Atëherë Jozefi doli nëpër gjithë vendin e Egjiptit.+
46 Jozefi ishte tridhjetë vjeç+ kur doli përpara faraonit, mbretit të Egjiptit.Atëherë Jozefi u largua nga faraoni dhe i ra kryq e tërthor gjithë vendit të Egjiptit.
47 Gjatë shtatë viteve të begatisë vendi dha prodhime me bollëk.+
48 Ai e mblodhi gjithë prodhimin e atyre shtatë viteve në vendin e Egjiptit dhe e vuri nëpër qytete.+ Prodhimin e arave përreth një qyteti e çonte në mes të tij.+
49 Jozefi grumbulloi një sasi shumë të madhe+ drithi, sa rëra e detit, aq sa më në fund as që e mbajtën më llogari, sepse ishte e pallogaritshme.+
50 Përpara se të vinte viti i zisë së bukës, Asenata, bija e Potiferait, priftit të Onit, i lindi Jozefit dy djem.+
51 Jozefi e quajti të parëlindurin Manase,+ sepse, siç thoshte ai: «Perëndia më ka bërë të harroj gjithë telashet e mia dhe gjithë shtëpinë e tim eti.»+
52 Të dytin e quajti Efraim,+ sepse, siç thoshte ai: «Perëndia më ka bërë të frytshëm në vendin e brengës sime.»+
53 Pak nga pak, shtatë vitet e bollëkut në vendin e Egjiptit mbaruan,+
54 dhe filluan shtatë vitet e zisë së bukës, pikërisht si kishte thënë Jozefi.+ Zia e bukës u përhap në të gjitha vendet, kurse në Egjipt kishte bukë në tërë vendin.+
55 Mirëpo së fundi, edhe vendi i Egjiptit nisi të vuante nga uria, dhe populli filloi t’i kërkonte bukë faraonit.+ Atëherë faraoni u tha egjiptianëve: «Shkoni te Jozefi dhe bëni çfarë t’ju thotë ai.»+
56 Zia e bukës u përhap në mbarë faqen e dheut.+ Atëherë Jozefi nisi të hapte depot e drithit dhe t’u shiste egjiptianëve,+ ndërkohë që zia e bukës e kishte mbërthyer keqas vendin e Egjiptit.
57 Për më tepër, në Egjipt vinin njerëz nga të gjitha vendet për të blerë ushqim te Jozefi, sepse zia e bukës e kishte mbërthyer keqas gjithë tokën.+
Shënimet
^ Fjalë për fjalë «fryma e tij».
^ Fjala në hebraisht mund të tregojë se ai rroi edhe mjekrën, edhe kokën.
^ Domethënia e saktë e kësaj shprehjeje egjiptiane e shkruar me germa hebraike nuk është përcaktuar ende.
