Letra e parë e Gjonit 4:1-21

  • Të vëmë në provë shprehjet e frymëzuara (1-6)

  • Të njohim e të duam Perëndinë (7-21)

    • «Perëndia është dashuri» (8, 16)

    • Nuk ka frikë në dashuri (18)

4  Të dashur, mos i besoni çdo thënieje* të frymëzuar,+ por vërini në provë ato për të parë nëse vijnë nga Perëndia,+ sepse shumë profetë të rremë kanë dalë në botë.+  Ja si mund ta kuptoni se thënia e frymëzuar vjen nga Perëndia: çdo thënie e frymëzuar që pranon se Jezu Krishti erdhi në tokë si njeri,* vjen nga Perëndia.+  Por çdo thënie e frymëzuar që nuk e pranon hapur Jezuin, nuk vjen nga Perëndia.+ Në fakt, kjo është thënia e frymëzuar e antikrishtit, për të cilin keni dëgjuar se po vinte,+ e tashmë është në botë.+  Ju vini nga Perëndia, fëmijët e mi të vegjël, dhe i keni mundur* profetët e rremë,+ sepse Ai që është në unitet me ju,+ është më i madh se ai që është në unitet me botën.+  Ata vijnë nga bota,+ prandaj thonë atë që vjen nga bota, dhe bota i dëgjon.+  Ne vijmë nga Perëndia; kush arrin ta njohë Perëndinë, na dëgjon,+ kush nuk vjen nga Perëndia, nuk na dëgjon.+ Kështu e dallojmë thënien e frymëzuar të së vërtetës nga thënia e frymëzuar e mashtrimit.+  Të dashur, le të vazhdojmë të duam njëri-tjetrin,+ sepse dashuria buron nga Perëndia, e kush ka dashuri, ka lindur nga Perëndia* dhe e njeh Perëndinë.+  Kush nuk ka dashuri, nuk ka arritur ta njohë Perëndinë, sepse Perëndia është dashuri.+  Perëndia e tregoi dashurinë ndaj nesh duke dërguar Birin e tij të vetëmlindur*+ në botë, që ne të fitonim jetën nëpërmjet tij.+ 10  Ja çfarë do të thotë dashuri: jo se ne e deshëm Perëndinë, por se ai na deshi dhe dërgoi Birin e tij si një flijim pajtues*+ për mëkatet tona.+ 11  Të dashur, nëse Perëndia na deshi në këtë mënyrë, atëherë edhe ne e kemi për detyrë ta duam njëri-tjetrin.+ 12  Askush nuk e ka parë kurrë Perëndinë.+ Por nëse vazhdojmë ta duam njëri-tjetrin, Perëndia qëndron me ne dhe dashuria e tij bëhet e përsosur* mes nesh.+ 13  Nga kjo e kuptojmë se po qëndrojmë në unitet me të dhe ai në unitet me ne, nga fakti që ai na dha frymën e tij. 14  Veç kësaj, ne e kemi parë me sytë tanë dhe japim dëshmi se Ati dërgoi Birin e tij si shpëtimtar të botës.+ 15  Kushdo që e pranon se Jezui është Biri i Perëndisë,+ është në unitet me Perëndinë, dhe Perëndia qëndron në unitet me të.+ 16  Ne e kemi kuptuar ç’dashuri ka Perëndia për ne dhe jemi të bindur për këtë dashuri.+ Perëndia është dashuri,+ dhe ai që tregon gjithnjë dashuri, qëndron në unitet me Perëndinë, dhe Perëndia qëndron në unitet me të.+ 17  Kështu dashuria është bërë e përsosur mes nesh, që të kemi liri fjale*+ në ditën e gjykimit, sepse, ashtu siç është ai,* kështu jemi edhe ne në këtë botë. 18  Nuk ka frikë në dashuri,+ përkundrazi dashuria e përsosur* e hedh tej* frikën, sepse frika vepron si fre. Vërtet, ai që ka frikë, nuk është bërë i përsosur në dashuri.+ 19  Ne kemi dashuri, sepse Perëndia na deshi i pari.+ 20  Nëse dikush thotë: «Unë e dua Perëndinë», mirëpo urren vëllanë e vet, është gënjeshtar,+ sepse ai që nuk do vëllanë e vet,+ të cilin e sheh, nuk mund të dojë as Perëndinë, të cilin nuk e sheh.+ 21  Nga ai kemi këtë urdhërim: ai që do Perëndinë, duhet të dojë edhe vëllanë e vet.+

Shënimet

Fjalë për fjalë «çdo fryme». Shih Fjalorthin.
Fjalë për fjalë «në mish».
Ose «i keni mposhtur».
Ose «është bërë fëmijë i Perëndisë».
Ose «të vetëm». Domethënë, i vetmi bir që u krijua drejtpërdrejt nga Perëndia.
Ose «një flijim shlyes; flijim qetësues».
Ose «e plotë».
Ose «që të mos kemi ndrojtje».
Domethënë, Jezu Krishti.
Ose «e plotë».
Ose «e largon».