Letra e parë drejtuar korintasve 11:1-34

  • «Bëhuni imituesit e mi» (1)

  • Kryesia dhe mbulimi i kokës (2-16)

  • Darka e Zotërisë (17-34)

11  Bëhuni imituesit e mi, ashtu si unë jam i Krishtit.+  Ju lavdëroj, sepse më kujtoni gjithmonë dhe u përmbaheni ngushtësisht traditave,* ashtu siç jua kam përcjellë.  Megjithatë dua të dini se kreu i çdo burri është Krishti,+ kreu i gruas është burri,+ dhe kreu i Krishtit është Perëndia.+  Çdo burrë që lutet ose profetizon me kokë të mbuluar, turpëron kreun e vet.  Kurse çdo grua që lutet ose profetizon+ me kokë të pambuluar, turpëron kreun e saj, sepse është njësoj sikur ta kishte kokën të rruar.*  Prandaj, nëse gruaja nuk e mbulon kokën, le t’i presë fare flokët. Por, ngaqë për gruan është turp t’i presë flokët a të rruajë kokën, më mirë të mbulohet.  Burri nuk duhet ta ketë kokën të mbuluar, meqë është krijuar sipas imazhit të Perëndisë+ dhe i sjell lavdi atij, kurse gruaja i sjell lavdi burrit,  sepse nuk u krijua burri nga gruaja, por gruaja nga burri.+  Për më tepër, nuk u krijua burri për hir të gruas, por gruaja për hir të burrit.+ 10  Ja pse gruaja duhet të mbajë në kokë një shenjë nënshtrimi ndaj autoritetit, për shkak të engjëjve.+ 11  Megjithatë, në kongregacionin e Zotërisë, as gruaja nuk ekziston pa burrin, as burri pa gruan, 12  sepse, ashtu si gruaja u krijua nga burri,+ po kështu edhe burri lind nga gruaja, por gjithçka vjen nga Perëndia.+ 13  Gjykoni vetë: a i ka hije gruas t’i lutet Perëndisë me kokë të pambuluar? 14  A nuk ju mëson vetë natyra se nuk i ka hije burrit t’i ketë flokët e gjatë?! 15  Nga ana tjetër, a nuk i sjellin lavdi gruas flokët e gjatë?! Faktikisht, flokët i janë dhënë në vend të një veli për kokën. 16  Mirëpo, nëse dikush dëshiron të përkrahë ndonjë zakon tjetër, ju e dini që s’kemi asnjë tjetër dhe as kongregacionet e Perëndisë nuk kanë. 17  Ndërsa ju jap këto udhëzime, s’kam si t’ju lavdëroj përderisa nuk mblidheni për të mirën, por për të keqen tuaj. 18  Para së gjithash dëgjoj, dhe deri diku e besoj, se mes jush ka përçarje kur mblidheni në kongregacion. 19  E pa dyshim që mes jush do të ketë sekte,+ me qëllim që të dalë në shesh kush ka vërtet miratimin e Perëndisë. 20  Kur mblidheni për të ngrënë Darkën e Zotërisë, ju faktikisht nuk e bëni këtë siç duhet,+ 21  sepse, kur vjen koha të hani, disa tashmë e kanë ngrënë darkën, e kështu njëri është i uritur, kurse tjetri i dehur. 22  S’paskeni shtëpi ku të hani e të pini?! Apo e përbuzni kongregacionin e Perëndisë dhe turpëroni vëllezërit tuaj të varfër? E çfarë t’ju them? T’ju lavdëroj? Jo, për këtë nuk ju lavdëroj. 23  Ç’është e vërteta, ju mësova po atë gjë që më mësoi Zotëria, domethënë, natën+ që do ta tradhtonin, Zotëria Jezu mori një bukë 24  dhe, pasi falënderoi Perëndinë, e theu dhe tha: «Kjo përfaqëson trupin tim,+ që do të jepet për ju. Vazhdoni ta bëni këtë në kujtimin tim.»+ 25  Pasi hëngri darkën, ai bëri të njëjtën gjë edhe me kupën+ dhe tha: «Kjo kupë përfaqëson besëlidhjen e re+ në bazë të gjakut tim.+ Vazhdoni ta bëni këtë në kujtimin tim sa herë që ta pini.»+ 26  Sa herë që hani nga kjo bukë e pini nga kjo kupë, ju bëni të njohur vdekjen e Zotërisë derisa ai të vijë. 27  Prandaj, kushdo që ha nga buka ose pi nga kupa e Zotërisë padenjësisht, do të jetë fajtor ngaqë nuk tregon respekt për trupin dhe gjakun e Zotërisë. 28  Kështu, më parë le ta shqyrtojë mirë veten nëse është i denjë,+ dhe vetëm atëherë le të hajë nga buka e të pijë nga kupa, 29  sepse ai që ha dhe pi pa dalluar çfarë përfaqëson trupi i Zotërisë, ha dhe pi gjykim kundër vetes. 30  Ja pse shumë nga ju janë të dobët e të sëmurë, dhe shumë të tjerë kanë rënë në gjumin e vdekjes.*+ 31  Por, sikur ta shqyrtonim me ndershmëri veten, Perëndia nuk do të na gjykonte. 32  Megjithatë, kur na gjykon, Jehovai* na disiplinon*+ që të mos dënohemi bashkë me botën.+ 33  Prandaj, vëllezërit e mi, kur të mblidheni për të ngrënë këtë darkë, pritni njëri-tjetrin. 34  E nëse dikush është i uritur, le të hajë në shtëpi, që, kur të mblidheni, të mos jetë koha për të gjykuar.+ Sa për çështjet që mbeten, do t’i rregulloj kur të vij vetë te ju.

Shënimet

Ose «udhëzimeve».
Domethënë, ndëshkimi që i jepej një gruaje për imoralitet seksual.
Nuk i referohet vdekjes së mirëfilltë, por vdekjes së figurshme, sepse ata nuk gëzonin më një lidhje të ngushtë me Perëndinë.