Libri i dytë i Mbretërve 18:1-37

  • Hezekia, mbret i Judës (1-8)

  • Përmbledhje e rënies së Izraelit (9-12)

  • Senakeribi pushton Judën (13-18)

  • Rabshakehu përbuz Jehovain (19-37)

18  Në vitin e tretë të mbretërimit të Hoshesë,+ birit të Elahut, mbretit të Izraelit, u bë mbret Hezekia,+ biri i Akazit,+ mbretit të Judës.  Ai ishte 25 vjeç kur u bë mbret dhe mbretëroi 29 vjet në Jerusalem. Nëna e tij quhej Abi* dhe ishte vajza e Zakarisë.+  Ai bëri atë që ishte e drejtë në sytë e Jehovait,+ ashtu si kishte bërë Davidi, paraardhësi i tij.+  Hoqi vendet e larta,+ copëtoi kolonat e shenjta dhe rrëzoi shtyllën e shenjtë.*+ Bëri copë-copë edhe gjarprin prej bakri që kishte bërë Moisiu,+ sepse deri në atë kohë populli i Izraelit kishte paraqitur tym blatimesh për të dhe ai quhej idhulli i gjarprit prej bakri.*  Hezekia pati besim te Jehovai,+ Perëndia i Izraelit. Pas tij nuk pati asnjë si ai ndër gjithë mbretërit e Judës, as ndër ata që kishin qenë para tij.  Ai qëndroi i lidhur ngushtë me Jehovain+ dhe nuk u largua prej tij, por i zbatoi gjithmonë urdhërimet që i kishte dhënë Jehovai Moisiut.  Jehovai ishte me të dhe Hezekia vepronte me mençuri kudo ku shkonte. Ngriti krye kundër mbretit të Asirisë dhe nuk pranoi t’i shërbente atij.+  Gjithashtu i mundi filistinët+ deri në Gazë dhe në territoret e saj, nga kullat e rojës deri te qytetet e fortifikuara.*  Në vitin e 4-t të mbretërimit të Hezekisë, domethënë në vitin e shtatë të mbretërimit të Hoshesë,+ birit të Elahut, mbretit të Izraelit, Shalmaneseri, mbreti i Asirisë, doli kundër Samarisë dhe nisi ta rrethonte.+ 10  Asirianët e pushtuan+ atë pas gati tre vjetësh. Pra Samaria u pushtua në vitin e gjashtë të mbretërimit të Hezekisë, domethënë në vitin e 9-të të mbretërimit të Hoshesë, mbretit të Izraelit. 11  Pastaj mbreti i Asirisë e çoi Izraelin në mërgim+ në Asiri. Ai e vendosi në Halah e në Habor, pranë lumit Gozan, dhe në qytetet e medëve.+ 12  Kjo ndodhi sepse ata nuk e dëgjuan zërin e Jehovait, Perëndisë së tyre, por e shkelën besëlidhjen e tij, gjithçka që urdhëroi Moisiu, shërbëtori i Jehovait.+ Ata as dëgjuan, as u bindën. 13  Në vitin e 14-të të mbretërimit të mbretit Hezekia, Senakeribi, mbreti i Asirisë,+ sulmoi të gjitha qytetet e fortifikuara të Judës dhe i pushtoi.+ 14  Atëherë Hezekia, mbreti i Judës, dërgoi njerëz t’i thoshin mbretit të Asirisë në Lakish: «Fajin e kam unë. Tërhiqu nga unë dhe do të të jap çdo gjë që do të më kërkosh.» Mbreti i Asirisë e detyroi Hezekinë, mbretin e Judës, që të paguante një shumë* prej 300 talentash* argjendi dhe 30 talentash ari. 15  Prandaj Hezekia dha gjithë argjendin që gjendej në shtëpinë e Jehovait dhe në thesarin e shtëpisë së mbretit.*+ 16  Në atë kohë Hezekia, mbreti i Judës, hoqi dyert e tempullit+ të Jehovait dhe kornizat e dyerve* që kishte praruar* vetë+ dhe ia dha arin e tyre mbretit të Asirisë. 17  Atëherë mbreti i Asirisë dërgoi te mbreti Hezekia në Jerusalem tartanin,* rabsarin* dhe rabshakehun,* bashkë me një ushtri tepër të madhe.+ Këta u nisën nga Lakishi+ për në Jerusalem dhe zunë pozicion pranë kanalit të rezervuarit të sipërm, që është në rrugën për tek ara e rrobalarësit.+ 18  Kur këta i thërritën mbretit që të dilte për t’i takuar, doli Eliakimi,+ biri i Hilkiahut, që ishte përgjegjës për shtëpinë, sekretari Shebnah+ dhe kronisti* Joah, biri i Asafit. 19  Rabshakehu u tha: «I thoni Hezekisë: “Kështu thotë mbreti i madh, mbreti i Asirisë: ‘Ku e bazon këtë siguri?+ 20  Ti thua: “Kam strategjinë dhe fuqinë e nevojshme për luftë.” Por këto janë fjalë boshe. Te kush, pra, paske besim, që guxon të rebelohesh kundër meje?+ 21  Ja, ti ke besim te përkrahja e këtij kallami të thyer, Egjiptit,+ tek i cili po të mbështetej njeri, do t’ia çante dorën tejpërtej. Kështu është faraoni, mbreti i Egjiptit, për të gjithë ata që besojnë tek ai. 22  Apo më thua: “Kemi besim te Jehovai, Perëndia ynë.”+ Por, a nuk ia ka hequr Hezekia atij vendet e larta e altarët+ dhe i thotë Judës e Jerusalemit: “Duhet të përkuleni para këtij altari në Jerusalem.”’+ 23  Tani pra, vër këtë bast me zotërinë tim, mbretin e Asirisë: unë të jap 2.000 kuaj, nëse gjen dot mjaft kalorës për ta.+ 24  Si mund të sprapsësh qoftë edhe një guvernator, një ndër shërbëtorët më të vegjël të zotërisë tim, kur mbështetesh tek Egjipti për karroca e kalorës? 25  Mos kam dalë kundër këtij vendi për ta shkatërruar pa lejen e Jehovait? Vetë Jehovai më tha: ‘Sulmoje këtë vend dhe shkatërroje.’”» 26  Me të dëgjuar këtë, Eliakimi, biri i Hilkiahut, Shebnahu+ dhe Joahu, i thanë rabshakehut:+ «Të lutemi, fol me shërbëtorët e tu në gjuhën aramaike,*+ sepse mund ta kuptojmë, por mos fol me ne në gjuhën e judenjve, se të dëgjojnë njerëzit që janë mbi mur.»+ 27  Megjithatë rabshakehu ua ktheu: «Mos vallë zotëria im më ka dërguar t’ia them këto fjalë vetëm zotërisë tuaj dhe juve? A nuk më ka dërguar t’ua them edhe burrave që rrinë ulur mbi mur, të cilët do të hanë jashtëqitjet e veta dhe do të pinë urinën e vet bashkë me ju?» 28  Pastaj rabshakehu u ngrit në këmbë e bërtiti në gjuhën e judenjve: «Dëgjoni fjalën e mbretit të madh, mbretit të Asirisë!+ 29  Kështu thotë mbreti: “Mos e lini Hezekinë t’ju mashtrojë, sepse ai nuk ju shpëton dot nga dora ime.+ 30  Mos e lini Hezekinë t’jua mbushë mendjen që të keni besim te Jehovai, duke ju thënë: ‘Jehovai do të na shpëtojë patjetër, dhe ky qytet nuk do të bjerë në duart e mbretit të Asirisë.’+ 31  Mos e dëgjoni Hezekinë, sepse kështu thotë mbreti i Asirisë: ‘Bëni paqe me mua dhe dorëzohuni!* Secili do të hajë nga hardhia e vet dhe nga fiku i vet e do të pijë nga uji i sternës së vet, 32  derisa të vij dhe t’ju çoj në një vend si vendi juaj,+ plot drithë e verë të re, ku ka bukë dhe vreshta, një vend me ullinj dhe me mjaltë. Atëherë do të jetoni e nuk do të vdisni. Mos e dëgjoni Hezekinë, sepse ai ju mashtron, duke ju thënë: “Jehovai do të na shpëtojë.” 33  Mos i kanë shpëtuar perënditë e kombeve vendet e tyre nga duart e mbretit të Asirisë? 34  Ku janë perënditë e Hamathit+ dhe të Arpadit? Ku janë perënditë e Sefarvaimit,+ të Henës dhe të Ivahut? A e kanë shpëtuar këto perëndi Samarinë nga duart e mia?+ 35  Cila nga të gjitha perënditë e vendeve e ka shpëtuar vendin e vet nga duart e mia, që Jehovai të shpëtojë Jerusalemin nga duart e mia?’”»+ 36  Por populli heshtte e nuk i kthente asnjë fjalë, sepse urdhri i mbretit ishte: «Mos iu përgjigjni!»+ 37  Atëherë Eliakimi, biri i Hilkiahut, që ishte përgjegjës për shtëpinë, sekretari Shebnah dhe kronisti Joah, biri i Asafit, vajtën me rroba të shqyera te Hezekia dhe i treguan fjalët e rabshakehut.

Shënimet

Formë e shkurtuar e emrit Abijaha.
Ose «quhej Nehushtan».
Domethënë, në çdo vend, qoftë me popullsi të dendur a të rrallë.
Ose «një gjobë».
Një talentë ishte 34,2 kg. Shih Shtojcën B14.
Ose «e pallatit mbretëror».
Domethënë, kishte veshur me ar.
Ose «shtalkat».
Ose «komandantin».
Ose «kryezyrtarin e oborrit».
Ose «kryekupëmbajtësin».
Ose «regjistruesi».
Ose «siriane».
Fjalë për fjalë «Bëni një bekim me mua dhe dilni drejt meje!»