Libri i dytë i Samuelit 5:1-25
5 Pas ca kohësh, tërë fiset e Izraelit erdhën te Davidi në Hebron+ dhe i thanë: «Ne jemi të një gjaku.*+
2 Në të kaluarën, kur mbi ne mbretëronte Sauli, ti i prije Izraelit në fushata ushtarake.*+ Dhe Jehovai të tha: ‘Ti do ta kullotësh popullin tim, Izraelin, dhe do të bëhesh prijës i Izraelit.’»+
3 Kështu tërë pleqtë e Izraelit u mblodhën te mbreti David në Hebron, ku bëri një besëlidhje me ta+ para Jehovait. Pastaj e mirosën* Davidin si mbret të Izraelit.+
4 Davidi ishte 30 vjeç kur u bë mbret dhe mbretëroi 40 vjet.+
5 Ai mbretëroi 7 vjet e 6 muaj në Hebron, si mbret i Judës, dhe 33 vjet në Jerusalem,+ si mbret i tërë Izraelit dhe i Judës.
6 Tani, mbreti dhe luftëtarët e tij u nisën për në Jerusalem që të luftonin kundër jebusitëve+ që banonin në atë vend, të cilët e tallën Davidin: «Ti s’do të hysh kurrë këtu! Madje edhe të verbrit e të çalët do të të dëbojnë.» Faktikisht ata mendonin: «Davidi nuk do të hyjë kurrë këtu.»+
7 E megjithatë Davidi e mori fortesën e Sionit, që tani është Qyteti i Davidit.+
8 Kështu, atë ditë, Davidi tha: «Ata që do të sulmojnë jebusitët, të shkojnë nëpërmjet tunelit të ujit dhe të vrasin ‘edhe të çalët, edhe të verbrit’, që Davidi i urren!» Ja pse thuhet: «I verbri dhe i çali nuk do të hyjnë kurrë në këtë vend.»
9 Pastaj Davidi shkoi të banonte në fortesën që u quajt* Qyteti i Davidit, dhe filloi të bënte ndërtime rreth e qark, nga Bregorja*+ në drejtim të pjesës së brendshme.+
10 Kështu Davidi u bë gjithnjë e më i madh,+ dhe Jehovai, Perëndia i ushtrive, ishte me të.+
11 Hirami,+ mbreti i Tirit, i dërgoi lajmëtarë Davidit, si edhe dru cedri,+ punues druri dhe gurprerës për muret, e ata filluan t’i ndërtonin një shtëpi* Davidit.+
12 Kështu Davidi e kuptoi që Jehovai e kishte bërë të patundur mbretërinë e tij në Izrael+ dhe e kishte lartësuar mbretërinë e tij+ për hir të popullit të Tij, Izraelit.+
13 Pasi erdhi nga Hebroni, Davidi mori konkubina+ e gra të tjera në Jerusalem, dhe i lindën të tjerë djem e vajza.+
14 Këta janë emrat e atyre që i lindën në Jerusalem: Shamuai, Shobabi, Natani,+ Solomoni,+
15 Ibhari, Elishuai, Nefegu, Jafiai,
16 Elishamai, Eliadai dhe Elifeleti.
17 Kur dëgjuan se Davidin e kishin mirosur si mbret të Izraelit,+ të gjithë filistinët u ngjitën për ta kapur.+ Sapo e dëgjoi këtë, Davidi zbriti në vendin e tij të sigurt.+
18 Pastaj filistinët erdhën dhe u shpërndanë nëpër luginën* e Refaimit.+
19 Davidi pyeti Jehovain:+ «A të shkoj për të luftuar kundër filistinëve? A do të m’i japësh në dorë?» Atëherë Jehovai i tha Davidit: «Shko, sepse unë do t’i dorëzoj patjetër filistinët në duart e tua.»+
20 Kështu Davidi shkoi në Baal-Perazim dhe i vrau ata. Pastaj tha: «Jehovai ka krijuar përpara meje një të çarë mes armiqve të mi+ si e çara që hapin ujërat.» Ja pse e quajti atë vend Baal-Perazim.*+
21 Filistinët i braktisën atje idhujt e tyre, dhe Davidi e njerëzit e tij i hoqën.
22 Më vonë, filistinët erdhën përsëri dhe u shpërndanë nëpër luginën* e Refaimit.+
23 Atëherë Davidi kërkoi drejtimin e Jehovait, por Ai i tha: «Mos u dil përballë. Përkundrazi, shko e dilu nga pas, dhe sulmoji kur të jesh përballë shkurreve të bakës.
24 Me të dëgjuar një si zhurmë marshimi nga majat e shkurreve të bakës, vepro menjëherë, sepse Jehovai do të ketë dalë para teje për ta shpartalluar ushtrinë e filistinëve.»
25 Prandaj Davidi veproi pikërisht siç e urdhëroi Jehovai dhe i shpartalloi filistinët+ që nga Geba+ deri në Gezer.+
Shënimet
^ Fjalë për fjalë «kocka dhe mishi yt».
^ Ose «ti e nxirrje Izraelin dhe e ktheje prapë në vend».
^ Shih Fjalorthin.
^ Një mundësi tjetër «që ai e quajti».
^ Ose «nga Miloja». Një fjalë hebraike që do të thotë «mbush».
^ Ose «një pallat mbretëror».
^ Ose «ultësirën».
^ Do të thotë «zotëria i çarjeve».
^ Ose «ultësirën».
