Kënga e Solomonit 2:1-17

  • Shulamitja (1)

    • ‘Veç një lule shafrani jam’

  • Bariu (2)

    • ‘Si një zambak është e shtrenjta ime’

  • Shulamitja (3-14)

    • ‘Mos e zgjoni dashurinë derisa ajo të çelë vetë’ (7)

    • Citohen fjalët e bariut (10b-14)

      • «O bukuroshja ime, eja të ikim bashkë» (10b, 13)

  • Vëllezërit e shulamites (15)

    • «Zërini dhelprat»

  • Shulamitja (16, 17)

    • «I shtrenjti im është imi dhe unë jam e tija» (16)

2  Veç një lule shafrani* e bregdetit* jam,veç një zambak i lëndinave.»+   «Si një zambak mes gjembaçëve,është e shtrenjta ime mes vashave.»   «Si një pemë molle në mes të pyllit,është i shtrenjti im mes djemve. Digjem nga dëshira të ulem nën hijen e tijdhe frutat e tij të ëmbla të shijoj!   Ai më çoi në shtëpinë e gostisë*dhe dashurinë për mua e valëviti si flamur.   Jepmëni rrush të thatë+ dhe mollë,që të përtërihem e të marr fuqi,sepse po tretem nga dashuria.   Me dorën e majtë, lehtas kokën më prek,e me të djathtën më përqafon.+   M’u betoni, o bija të Jerusalemit,m’u betoni për gazelat+ dhe për drenushat e fushësse nuk do të përpiqeni ta zgjoni dashurinë tek unë derisa të çelë vetë.+   Ja, zëri i të shtrenjtit tim! Ja, po vjen duke ngjitur malet,duke kapërcyer kodrat.   I shtrenjti im i përngjan gazelës, i ngjan drerit këmbëlehtë.+ Ja, po qëndron prapa murit të shtëpisë sonëe po vështron përmes dritareve,përmes thurjeve të tyre të drunjta* po kundron. 10  I shtrenjti im më foli e më tha: ‘Ngrihu, e dashura ime,o bukuroshja ime, eja të ikim bashkë. 11  Ja, dimri* kaloi,shirat pushuan, shtegtuan. 12  Lulet kanë çelur lëndinave,+koha e krasitjes ka ardhur+ dhe në vend dëgjohet kënga e turtujve.+ 13  Të parat kokrra fiku po pjek,+hardhitë po lulëzojnë dhe gjithë aromë po e mbulojnë vendin. Ngrihu dhe eja, e dashura ime,o bukuroshja ime, eja të ikim bashkë. 14  O pëllumbesha ime,dil nga strukat e shkrepit,+nga skutat e shkëmbit,lërmë të të shoh dhe zërin të ta dëgjoj,+të të shoh fytyrën e bukur dhe të ta dëgjoj të ëmblin zë.’»+ 15  «Zërini dhelprat,dhelpërushet që po dëmtojnë vreshtat,sepse vreshtat tanë po lulëzojnë.» 16  «I shtrenjti im është imi dhe unë jam e tija.+ Mes zambakëve+ kopenë po kullot ai.+ 17  Para se flladi i ditës të fryjë* dhe hijet të fashiten,kthehu sa më shpejt, o i shtrenjti im,si gazela,+ si dreri këmbëlehtë+ nëpër malet që na ndajnë.*

Shënimet

Ose «krokull; krokus».
Fjalë për fjalë «e rrafshinës bregdetare».
Fjalë për fjalë «shtëpinë e verës».
U referohet llojeve të dritareve që, në vend të kanatave me xham, kanë kanata me thurje druri.
Ose «stina e shirave».
Fjalë për fjalë «dita të marrë frymë».
Një mundësi tjetër «malet e ndara». Ose «malet e Betherit».