Jobi 6:1-30

  • Përgjigjja e Jobit (1-30)

    • Pretendon se ka të drejtë të ankohet (2-6)

    • Ngushëlluesit e tij janë të pabesë (15-18)

    • «Fjalët e sinqerta nuk sjellin dhembje!» (25)

6  Atëherë Jobi iu përgjigj:  «Ah, sikur të peshohej vuajtja+ ime!Ah, sikur të vihej në peshore bashkë me hallin tim!   Më shumë se rëra e detit do të rëndonte,ndaj edhe thashë fjalë të rrëmbyera.*+   Se shigjetat e të Plotfuqishmit më kanë shpuar,dhe shpirti im helmin e tyre thith;+tmerre nga Perëndia janë rreshtuar kundër meje.   A qan gomari i egër+ kur ka bar? A pëllet demi kur ka tagji?   A hahet pa kripë ushqimi që s’ka shije? A ka shije lëngu i mëllagës?   Nuk pranoj të prek asnjë nga këto,se për mua janë si ushqim i ndotur.   Ah, sikur të më plotësohej kërkesa! Ah, sikur Perëndia të më jepte atë që dëshiroj!   Ah, sikur Perëndia të më dërrmonte! Ah, sikur ta zgjaste dorën e të më shfaroste!+ 10  Edhe kjo do të më ngushëllonte;do t’i prisja krahëhapur dhembjet e vdekjes,sepse nuk i kam hedhur poshtë fjalët e të Shenjtit.+ 11  E sa fuqi më ka mbetur, që të rri e të pres?!+ Ç’e mirë më pret që të vazhdoj të rroj?! 12  Mos jam i fortë si shkëmb?! Prej bakri e kam mishin?! 13  E si mund t’i vij në ndihmë vetestani që nuk kam më asnjë mbështetje?! 14  Kush ia mohon dashurinë besnike tjetrit,+e flak tej nderimin e thellë për të Plotfuqishmin.*+ 15  Vetë vëllezërit* e mi kanë qenë të pabesë+ me mua,aq të pabesë sa përrenjtë dimërorë që thahen. 16  Ata janë të turbullt nga akulli,e në ta fshihet bora kur shkrin. 17  Por në stinën e nxehtë, shteren e mbarojnë;kur vjen vapa, thahen krejt. 18  Ata gjarpërojnë në shtigjet e tyre,nëpër shkretëtirë shkojnë derisa mbarojnë. 19  Karvanët e Temës+ i kërkojnë t’i gjejnë,shtegtarët e Shebës*+ presin ujin e tyre. 20  Ata turpërohen se më kot shpresuan;shkojnë deri atje vetëm që të zhgënjehen. 21  E pra, kështu jeni bërë për mua;+i patë tmerret që më ranë dhe u frikësuat.+ 22  Mos vallë ju kërkova të më jepni ndonjë dhuratë? A ju kërkova të jepni ndonjë gjë në emrin tim nga pasuria juaj? 23  Mos ju kërkova të më shpëtoni nga duart e armiqve? Ju kërkova të më shpëtoni* nga shtypësit? 24  Më thoni çfarë kam bërë,* e unë do të hesht;+më ndihmoni të kuptoj ku kam gabuar. 25  Fjalët e sinqerta nuk sjellin dhembje!+ Por, ç’të mirë më sjell korrigjimi juaj?+ 26  Fjalët e mia po kërkoni të korrigjoni,fjalët e një njeriu të dëshpëruar+ që i merr era? 27  Ju do të hidhnit short edhe për jetimin,+e madje edhe shokun do ta shitnit!*+ 28  Tani kthehuni dhe më shihni,se s’kam për t’ju gënjyer sy ndër sy. 29  Mendohuni edhe një herë, ju lutem, e mos më gjykoni keq;po, mendohuni edhe një herë, se drejtësia ime s’ka ndryshuar. 30  Vallë, ka padrejtësi në gjuhën time? Mos nuk e dallon dot qiellza ime të gabuarën?

Shënimet

Ose «fola pa u menduar».
Fjalë për fjalë «frikën nga i Plotfuqishmi». Shih Fjalorthin.
Ose «shokët».
Ose «shtegtarët sabeatitë».
Fjalë për fjalë «të më shpengoni». Shih Fjalorthin, «Shpërblesa; Shpengimi».
Fjalë për fjalë «Më mësoni».
Ose «do ta shitnit në pazar!»