Joeli 1:1-20

  • Një plagë e rëndë insektesh (1-14)

  • «Dita e Jehovait është afër» (15-20)

    • Profeti i thërret Jehovait (19, 20)

1  Kjo është fjala që Jehovai i drejtoi Joelit,* birit të Petuelit:   «Dëgjoni këtë ju pleq! Mbani vesh tërë ju banorë të vendi!* A ka ndodhur një gjë e tillë në ditët tuajaa në ditët e paraardhësve tuaj?+   Tregojuni për këtë bijve tuaj,ata t’u tregojnë bijve të tyredhe bijtë e tyre brezit tjetër.   Atë që la karkaleci* gllabërues, e hëngri karkaleci migrues,+atë që la karkaleci migrues e hëngri karkaleci pa krahë;atë që la karkaleci pa krahë e hëngri karkaleci i pangopur.+   Zgjohuni, o pijanecë,+ dhe qani! Ulërini të gjithë ju që pini verë,sepse verën e ëmbël jua kanë hequr nga goja.+   Një komb i fuqishëm e i panumërt+ u sul kundër vendit tim;dhëmbët dhe nofullat i ka si të luanëve.+   Ka shkretuar hardhinë time,fikun tim e ka bërë si cung;i ka zhveshur krejt, i ka flakur tutje,degët e tyre i ka lënë të bardha.   Vajto si vajton një virgjëreshë* e veshur me copë thesi*për të fejuarin* e rinisë së saj!   Në shtëpinë e Jehovait s’ka më blatime në drithë+ e blatime në pije;+se priftërinjtë, shërbëtorët e Jehovait, po mbajnë zi. 10  Ara është shkretuar, toka po vajton,+sepse drithi është shkretuar, vera e re ka mbaruar dhe vaji ka shteruar.+ 11  Bujqit janë në ankth, vreshtarët ulërijnëpër grurin dhe për elbin,sepse të korrat e arave kanë marrë fund; 12  hardhia është tharë,fiku është fishkur,shega, palma dhe molla,gjithë drurët janë tharë në fushë.+ Gëzimi është kthyer në turp mes njerëzve. 13  Vishuni me copë thesi dhe vajtoni* ju priftërinj! Ulërini ju shërbëtorë të altarit!+ Hyni, kaloni natën të veshur me copë thesi, ju shërbëtorë të Perëndisë tim,sepse në shtëpinë e Perëndisë tuaj s’ofrohen më blatime në drithë+ e blatime në pije.+ 14  Shpallni* një agjërim! Mblidhni një asamble solemne!+ Mblidhni pleqtë dhe gjithë banorët e venditnë shtëpinë e Jehovait, Perëndisë tuaj,+dhe thirrini për ndihmë Jehovait. 15  Oh, ajo ditë po vjen! Dita e Jehovait është afër+dhe do të vijë si një shkatërrim nga i Plotfuqishmi! 16  A nuk na e morën ushqimin para syve tanë,gëzimin dhe harenë nga shtëpia e Perëndisë tonë? 17  Farat* janë kalbur poshtë lopatave të tyre;depot janë shkretuar;hambarët janë shembur, ngaqë drithi është tharë. 18  Edhe bagëtia psherëtin! Kopetë e gjedhëve bredhin të hutuara, sepse nuk kanë kullotë,dhe kopetë e dhenve vuajnë ndëshkimin.» 19  Ty do të të thërras, o Jehova,+se zjarri ka përpirë kullotat e shkretëtirës*dhe flaka, gjithë drurët e fushës. 20  Edhe egërsirat të thërrasin ty për ndihmë,se përrenjtë me ujë kanë shteruar,se zjarri ka përpirë kullotat e shkretëtirës.*

Shënimet

Do të thotë «Jehovai është Perëndi».
Ose «të tokës».
Teksti hebraik këtu përdor katër fjalë të ndryshme për karkalecat.
Ose «vajzë e re».
Ose «bashkëshortin».
Ose «bjerini gjoksit».
Fjalë për fjalë «Shenjtëroni».
Një mundësi tjetër «Fiqtë e tharë».