Sipas Markut 12:1-44
12 Ai nisi t’u tregonte ilustrime: «Një njeri mbolli një vresht,+ e rrethoi me gardh, gërmoi një vend për shtypësen e rrushit, ngriti një kullë,+ ua la me qira kultivuesve dhe udhëtoi në dhé të huaj.+
2 Kur erdhi stina e vjeljes së rrushit, dërgoi te kultivuesit një skllav që të merrte nga ata pjesën e vet të fryteve të vreshtit.
3 Por ata e kapën, e rrahën dhe e kthyen mbrapsht duarbosh.
4 Ai u dërgoi një skllav tjetër, të cilin e goditën në kokë dhe e poshtëruan.+
5 Pastaj u dërgoi edhe një tjetër, por ata e vranë. Dërgoi edhe shumë të tjerë, mirëpo disa i rrahën e disa i vranë.
6 Ai kishte edhe një bir të dashur,+ që e dërgoi të fundit dhe tha: ‘Tim bir do ta respektojnë.’
7 Por kultivuesit i thanë njëri-tjetrit: ‘Ky është trashëgimtari.+ Hajdeni ta vrasim dhe trashëgimia do të bëhet jona!’
8 Kështu e kapën, e vranë dhe e flakën jashtë vreshtit.+
9 Çfarë do të bëjë i zoti i vreshtit? Ai do të vijë, do t’i vrasë kultivuesit, dhe vreshtin do t’ua japë të tjerëve.+
10 A nuk e keni lexuar kurrë këtë shkrim: ‘Guri që ndërtuesit hodhën poshtë, u bë guri kryesor i qoshes.*+
11 Këtë e bëri vetë Jehovai,* dhe në sytë tanë është diçka e mrekullueshme.’»+
12 Me të dëgjuar këtë, kundërshtarët e tij e kuptuan se e tha ilustrimin për ta, prandaj donin ta arrestonin,* por kishin frikë nga turma. Kështu e lanë dhe ikën.+
13 Më pas i dërguan disa farisenj dhe disa përkrahës të partisë së Herodit, që ta zinin në grackë me fjalët e veta.+
14 Këta erdhën e i thanë: «Mësues, ne e dimë që ti thua të vërtetën e që nuk mban anën e askujt, sepse nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve, por mëson udhën e Perëndisë sipas së vërtetës. Është e ligjshme* t’i paguhet Cezarit haraç* për kokë, apo jo?
15 Duhet ta paguajmë apo jo?» Meqë e dalloi hipokrizinë e tyre, ai u tha: «Pse më vini në provë? Më sillni një denar* që ta shikoj.»
16 Ata i çuan një denar dhe ai i pyeti: «Të kujt janë kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?» Ata iu përgjigjën: «Të Cezarit.»
17 Atëherë Jezui u tha: «Paguajini Cezarit gjërat e Cezarit,+ kurse Perëndisë gjërat e Perëndisë.»+ Ata u mahnitën nga fjalët e tij.
18 Pastaj vajtën saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje,+ dhe e pyetën:+
19 «Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse dikush vdes dhe lë pas gruan, por nuk lë fëmijë, gruan duhet ta marrë i vëllai që t’i lërë atij pasardhës.+
20 Ishin shtatë vëllezër. I pari u martua, por vdiq pa lënë pasardhës.
21 Prandaj gruan e tij e mori i dyti, por edhe ai vdiq pa lënë pasardhës, e njësoj edhe i treti.
22 Të shtatë nuk lanë asnjë pasardhës. E fundit fare vdiq gruaja.
23 Në ringjallje, cili do ta marrë? Meqë të shtatë e patën për grua.»
24 Jezui iu përgjigj: «E keni gabim, ngaqë nuk njihni as Shkrimet, as fuqinë e Perëndisë,+
25 sepse, kur të ngrihen nga të vdekurit, as burrat, as gratë nuk do të martohen, por do të jenë porsi engjëjt në qiej.+
26 Sa për ngritjen e të vdekurve, a nuk keni lexuar në librin e Moisiut, në tregimin për shkurren me gjemba, kur Perëndia i tha: ‘Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe Perëndia i Jakobit.’+
27 Ai nuk është Perëndi i të vdekurve, por i të gjallëve. Ju gaboheni rëndë.»+
28 Një nga skribët që ishte afruar dhe i dëgjoi të diskutonin, kur e pa se u ishte përgjigjur mirë, e pyeti: «Cili është i pari* i të gjitha urdhërimeve?»+
29 Jezui u përgjigj: «I pari është: ‘Dëgjo, o Izrael, Jehovai,* Perëndia ynë, është një Jehova,*
30 dhe duaje Jehovain,* Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin* tënd, me gjithë mendjen tënde dhe me gjithë forcën tënde.’+
31 I dyti është: ‘Duaje të afërmin tënd* si veten.’+ Nuk ka urdhërim tjetër më të madh se këta.»
32 Skribi i tha: «Mësues, mirë e the dhe në përputhje me të vërtetën, se ‘Ai është Një dhe se nuk ka tjetër veç tij’.+
33 Gjithashtu, ta duash atë me gjithë zemër, me gjithë aftësinë për të kuptuar e me gjithë forcën, si dhe ta duash të afërmin si veten, vlen shumë më tepër se gjithë blatimet e plota të djegura dhe flijimet.»+
34 Atëherë Jezui e kuptoi se ai iu përgjigj me mend, prandaj i tha: «Ti nuk je larg nga Mbretëria e Perëndisë.» Dhe askush nuk guxoi ta pyeste më.+
35 Megjithatë, ndërsa po i mësonte në tempull, Jezui pyeti: «Si vallë thonë skribët se Krishti është bir i Davidit+
36 përderisa vetë Davidi tha me anë të frymës së shenjtë:+ “Jehovai* i tha Zotërisë tim: ‘Ulu në të djathtën time derisa t’i vë armiqtë e tu nën këmbët e tua.’”+
37 Davidi vetë e quan ‘Zotëri’, si atëherë qenka bir i tij?!»+
E gjithë turma po e dëgjonte me kënaqësi.
38 Ai vazhdoi t’i mësonte: «Ruhuni nga skribët, që u pëlqen të shëtitin me veshje të gjata, t’i përshëndetin nëpër sheshe pazari,+
39 që duan vendet e para* në sinagoga dhe kryet e vendit nëpër darka,+
40 që gllabërojnë shtëpitë* e vejushave dhe bëjnë lutje të gjata për t’u dukur. Ata do të marrin një gjykim më të ashpër.»*
41 Pastaj u ul përballë arkave* të thesarit+ dhe nisi të vërente turmën që hidhte pará në to, e shumë të pasur po hidhnin goxha.+
42 Tani, erdhi edhe një vejushë e varfër dhe hodhi dy monedha me vlerë shumë të vogël.*+
43 Prandaj ai i thirri pranë dishepujt dhe u tha: «Vërtet po ju them se kjo vejushë e varfër hodhi më shumë se gjithë të tjerët që hodhën pará në arkat e thesarit,+
44 sepse ata të gjithë hodhën nga tepricat, kurse ajo, në skamjen* e saj, hodhi gjithë sa kishte, gjithçka kishte për të jetuar.»+
Shënimet
^ Fjalë për fjalë «koka e qoshes».
^ Shih Shtojcën A5.
^ Ose «ta kapnin».
^ Ose «e drejtë».
^ Shih Fjalorthin.
^ Shih Shtojcën B14.
^ Ose «më i rëndësishmi».
^ Shih Shtojcën A5.
^ Shih Shtojcën A5.
^ Shih Shtojcën A5.
^ Shih Fjalorthin.
^ Ose «tjetrin». Shih Fjalorthin.
^ Shih Shtojcën A5.
^ Ose «më të mira».
^ Ose «pronat».
^ Ose «më të rreptë».
^ Ose «mbajtëseve».
^ Fjalë për fjalë «2 lepta, që janë 1 kuadran». Shih Shtojcën B14.
^ Ose «në varfërinë».
