Numrat 27:1-23

  • Bijat e Zelofehadit (1-11)

  • Moisiu ia lë detyrën Josiut (12-23)

27  Pastaj u afruan bijat e Zelofehadit,+ birit të Heferit, birit të Galadit, birit të Makirit, birit të Manaseut, nga familjet e Manaseut, birit të Jozefit. Emrat e vajzave të tij ishin Mahla, Noa, Hogla, Milka dhe Tirza.  Ato u paraqitën në hyrje të tendës së takimit para Moisiut, priftit Eleazar, prijësve+ dhe tërë asamblesë e thanë:  «Babai ynë vdiq në shkretëtirë, ama nuk ishte mes grupit që u mblodh kundër Jehovait, mes përkrahësve të Korahut,+ por vdiq për shkak të mëkatit të vet dhe nuk pati djem.  Pse të fshihet emri i babait tonë nga familja e tij ngaqë nuk pati djem? Na jep neve një pronë mes xhaxhallarëve tanë.»  Atëherë Moisiu ia paraqiti çështjen e tyre Jehovait.+  Më vonë Jehovai i tha Moisiut:  «Bijat e Zelofehadit kanë të drejtë. Duhet t’u japësh patjetër një trashëgimi mes xhaxhallarëve të tyre. Trashëgiminë e të atit kalojua atyre.+  Veç kësaj, thuaju izraelitëve: ‘Në rast se dikush vdes pa pasur djalë, trashëgiminë e tij kalojani së bijës.  Nëse nuk ka as vajzë, trashëgiminë e tij jepjani vëllezërve të tij. 10  Nëse nuk ka as vëllezër, trashëgiminë e tij jepjani xhaxhallarëve të tij. 11  Nëse as i ati nuk ka vëllezër, atëherë trashëgiminë e tij jepjani të afërmit më të ngushtë të gjakut në familjen e tij, dhe ai do ta marrë atë trashëgimi. Ky do të shërbejë si ligj i nxjerrë me vendim gjyqësor për izraelitët, siç e ka urdhëruar Jehovai Moisiun.’» 12  Pastaj Jehovai i tha Moisiut: «Ngjitu në malin e Abarimit+ dhe shih vendin që do t’u jap izraelitëve.+ 13  Pasi ta kesh parë, edhe ti do të bashkohesh me popullin tënd,*+ si Aroni, vëllai yt,+ 14  ngaqë ngritët krye kundër urdhrit tim kur asambleja po bënte fjalë me mua në shkretëtirën e Zinit dhe nuk më shenjtëruat para syve të popullit kur sigurova ujë.»+ (Këto janë ujërat e Meribës+ në Kadesh,+ në shkretëtirën e Zinit.)+ 15  Atëherë Moisiu i tha Jehovait: 16  «O Jehova, ti që u jep jetë të gjithëve,* cakto mbi asamblenë një njeri, 17  që t’u prijë në çdo gjë dhe ata ta ndjekin në çdo gjë, me qëllim që asambleja e Jehovait të mos bëhet si delet pa bari.» 18  Prandaj Jehovai i tha Moisiut: «Merr Josiun, birin e Nunit, një njeri të zotin,* dhe vëre dorën mbi të.*+ 19  Pastaj çoje para priftit Eleazar dhe para tërë asamblesë, e para syve të tyre, lërja detyrën atij.+ 20  Kalo tek ai ca nga autoriteti yt,*+ me qëllim që tërë asambleja e izraelitëve ta dëgjojë.+ 21  Ai do të paraqitet te prifti Eleazar, i cili do të pyesë për të Jehovain nëpërmjet Urimit.*+ Urdhrin e tij do ta ndjekin të gjithë—ai vetë, të gjithë izraelitët që janë me të dhe tërë asambleja.» 22  Atëherë Moisiu bëri pikërisht siç e kishte urdhëruar Jehovai. Ai e mori Josiun, e çoi para priftit Eleazar dhe para tërë asamblesë, 23  vuri duart mbi të dhe ia la detyrën atij,+ siç i kishte thënë Jehovai.+

Shënimet

Kjo është një shprehje poetike për vdekjen.
Fjalë për fjalë «Perëndia i frymës së çdo mishi».
Fjalë për fjalë «në të cilin ka frymë».
Shih Fjalorthin, «Vënia e duarve».
Ose «lavdia jote».