Psalmet 79:1-13
Këngë e Asafit.+
79 O Perëndi, kombet kanë shtënë në dorë trashëgiminë tënde;+tempullin tënd të shenjtë e kanë përdhosur,+Jerusalemin në një grumbull rrënojash e kanë katandisur.+
2 Kufomat e shërbëtorëve të tu ua kanë dhënë si ushqim shpendëve të qiellit,mishin e besnikëve të tu, egërsirave të tokës.+
3 Gjakun e tyre e kanë derdhur lumë anekënd Jerusalemit,e s’ka mbetur njeri që t’i varrosë.+
4 Fqinjët tanë na poshtërojnë,+ata që na rrethojnë, na përqeshin e tallen me ne.
5 Deri kur, o Jehova, do të të vlojë zemërimi? Përgjithmonë?+
Deri kur do të djegë si zjarr indinjata jote?+
6 Zbraze zemërimin tënd mbi kombet që nuk të njohin,dhe mbi mbretëritë që nuk të luten në emër,+
7 sepse e kanë përpirë Jakobindhe ia kanë shkretuar vendin.+
8 Mos na quaj fajtorë për fajet e të parëve,+mos vono të na tregosh mëshirë,+se jemi katandisur si mos më keq.
9 Na ndihmo, o Perëndi i shpëtimit tonë,+për hir të emrit tënd të lavdishëm!
Na shpëto e na i fal* mëkatet, për hir të emrit tënd!+
10 Pse të thonë kombet: «Ku është Perëndia i tyre?»+
Tregoju kombeve para syve tanëse është marrë hak për gjakun e shërbëtorëve të tu.+
11 Dëgjoji psherëtimat e të burgosurve!+
Me krahun tënd të fuqishëm mbroji* ata që janë dënuar me vdekje.*+
12 Kthejua shtatëfish fqinjëve tanë+për gjithë përbuzjen që kanë treguar ndaj teje, o Jehova!+
13 Atëherë ne, populli yt dhe delet e kullotës sate,+do të të falënderojmë përjetë;brez pas brezi do të të lëvdojmë!+
Shënimet
^ Fjalë për fjalë «na i mbulo».
^ Një mundësi tjetër «çliroji».
^ Fjalë për fjalë «bijtë e vdekjes».
