Kur ishte në sprovë, Jobi e quajti jetën angari (Jb 7:1, shën.; w06 15/3 14 ¶10)

Dhimbja e shtyu t’i shprehte ndjenjat hapur (Jb 7:11)

Ai madje u shpreh se donte të vdiste (Jb 7:16; w20.12 16 ¶1)

Nëse ndonjëherë jeta të duket e papërballueshme, zbrazja zemrën Jehovait në lutje dhe fol për ndjenjat e tua me një mik të pjekur. Këta mund të jenë hapat e parë për të gjetur lehtësim.—g 1/12 16-17.