«Mirë se erdhe në Organizatën e Jehovait!»
«Mirë se erdhe në Organizatën e Jehovait!»
Në Finlandë, një familje u shoqërua për ca kohë me Dëshmitarët e Jehovait. Kjo bëri që shumë veta t’i viheshin kundër. «Ata do t’ju marrin paratë»,—i thoshin njerëzit. Disa thanë: «Do të mbeteni pa shtëpi.» Rastësisht, një natë ra zjarr dhe dëmtoi keq depon ku ishte vendosur sistemi i ngrohjes së kësaj familjeje. Ky ishte goxha dëm për një vend nordik me klimë të ftohtë.
Sigurimet mbuluan shumë pak koston e materialeve që duheshin për rindërtimin e saj. Dukej sikur zjarri që ra përmbushi parashikimet e thëna. I zoti i shtëpisë kujton duke psherëtirë: «U ndiemë sikur na kishte rënë tavani në kokë.» Prapëseprapë, burri dhe gruaja nuk i ndryshuan planet për t’u pagëzuar pas tre javësh.
Kongregacioni vendës e pa këtë si një rast për të zbatuar këshillën biblike: «Fëmijë të vegjël, le të mos duam veç me fjalë e me gjuhë, por me vepra e të vërtetë.» (1 Gjonit 3:18) Bashkëbesimtarët planifikuan të rregullonin depon. Zyra e degës së Dëshmitarëve të Jehovait në Finlandë, u dha këshilla praktike se si të vepronin. U bënë skicat për rindërtimin, u mor leja e ndërtimit, u përgatit lista me materialet që nevojiteshin dhe u bë thirrje për vullnetarë.
Gati një muaj pas rënies së zjarrit, puna po ecte mirë. Një të mërkurë, Dëshmitarët vendës rrëzuan pjesët e ndërtesës që kishin mbetur ende më këmbë. Të premten, me ndihmën e Dëshmitarëve që kishin ardhur nga kongregacionet e tjera, ndërtesa e re nisi të merrte disi formë. Rrugës për në qytet, i zoti i shtëpisë takoi një zyrtar që donte të dinte nëse po mbronte ndërtesën e dëmtuar nga shiu, duke hedhur sipër çatisë një mushama. «Jo, nuk i kemi vënë mushama,—ia ktheu burri plot krenari,—përkundrazi, atje mbi çati janë 30 burra.»
Të shtunën, përafërsisht 50 vëllezër dhe motra nga kongregacione të ndryshme ishin atje, të gëzuar që kishin privilegjin të jepnin një dorë. Një komshi, i cili edhe ai kishte ndihmuar, komentoi: «Mbrëmë kam menduar për ju, jeni njerëz të veçantë. Ju kujdeseni dhe ndihmoni vërtet njëri-tjetrin.»
Atë mbrëmje puna përfundoi plotësisht. Ndërtesa e re qëndronte si një përgjigje e qartë e paralajmërimeve plot paragjykime që i kishin thënë asaj familjeje. Mbikëqyrësi i një kongregacioni kujton momentin kur ai dhe i zoti i shtëpisë qëndruan dhe po shihnin rezultatin e punës së tyre: «Ishte shumë emocionuese kur i hodha dorën në qafë vëllait tonë të sapopagëzuar dhe i thashë: ‘Mirë se erdhe në Organizatën e Jehovait!’»
[Figura në faqen 31]
Dëmi i shkaktuar nga zjarri
[Figura në faqen 31]
Gjatë rindërtimit