Fjala e gjuhës origjinale që përkthehet «karrocë» në Përkthimin Bota e Re, mund të përdoret për disa lloje mjetesh transporti. (Vep. 8:28, 29, 38) Mirëpo me sa duket, mjeti me të cilin po udhëtonte etiopasi ishte më i madh sesa një karrocë ushtarake ose garash. Ja disa arsye pse dalim në këtë përfundim.

Etiopasi ishte një zyrtar i lartë që kishte bërë një udhëtim të gjatë. Ai ishte «një njeri me autoritet në shërbim të kandakes, mbretëreshës së etiopasve, e cila e kishte emëruar mbi gjithë thesarin e saj». (Vep. 8:27) Territori i Etiopisë së lashtë përfshinte Sudanin e sotëm dhe pjesën më jugore të Egjiptit të sotëm. Pra, ndonëse mund të mos ketë udhëtuar gjithë rrugës me të njëjtin mjet transporti, etiopasi duhej të kishte marrë shumë gjëra me vete për këtë udhëtim të gjatë. Ndër mjetet e transportit për pasagjerët në shekullin e parë ishin edhe karrocat e mbuluara me katër rrota. Një botim (Acts—An Exegetical Commentary) thotë: «Këto lloj karrocash mbanin më shumë gjëra, ishin më të rehatshme e mund të përdoreshin për udhëtime më të gjata.»

Etiopasi po lexonte kur iu afrua Filipi. Bibla thotë: «Filipi vrapoi afër saj dhe dëgjoi eunukun tek lexonte me zë librin e profetit Isaia.» (Vep. 8:30) Karrocat e udhëtimit nuk ishin mjete të shpejta transporti. Ritmi i tyre më i ngadaltë jo vetëm që ia bënte më të lehtë eunukut të lexonte, por edhe i dha mundësi Filipit që ta arrinte në këmbë karrocën.

Etiopasi «e ftoi Filipin të hipte e të ulej me të». (Vep. 8:31) Në një karrocë të zakonshme garash nuk kishte vend për t’u ulur. Ama, në një karrocë udhëtimi kishte hapësirë që të uleshin edhe eunuku, edhe Filipi.

Prandaj, në harmoni me fjalët e kapitullit 8 të Veprave që u shkruan nën frymëzim dhe me dëshmitë historike që ekzistojnë, kohët e fundit figurat e botimeve tona e kanë paraqitur eunukun etiopas duke udhëtuar me një karrocë më të madhe sesa karrocat ushtarake ose të garave.