1. Si e shprehu një djalë besimin e fortë te ringjallja?

 NJË djalë që quhet Mate vuan nga një sëmundje e rëndë dhe i është dashur të bëjë shumë operacione. Kur ishte shtatë vjeç, bashkë me familjen po ndiqte një program mujor në JW Broadcasting^®. Nga fundi i programit, panë një video muzikore për mikpritjen e njerëzve të dashur që do të kthehen në jetë. b Pas programit, Mateu iu afrua prindërve, i kapi nga duart dhe u tha: «Mami, babi, e shihni? Edhe po të vdes, do të zgjohem kur të ndodhë ringjallja. Ju mund të më prisni, do të shkojë mirë çdo gjë.» A e përfytyron si u ndien ata prindër kur kuptuan sa reale është shpresa e ringjalljes për djalin e tyre?

2-3. Pse na bën mirë të meditojmë për premtimin e ringjalljes?

² Na bën mirë të meditojmë herë pas here për premtimin e Biblës se do të ketë një ringjallje në të ardhmen. (Gjoni 5:28, 29) Pse? Sepse asnjëherë nuk i dihet kur mund të përballemi me një sëmundje të rrezikshme ose me vdekjen e papritur të një njeriu të dashur. (Ekl. 9:11; Jak. 4:13, 14) Shpresa e ringjalljes mund të na ndihmojë t’u bëjmë ballë këtyre sprovave. (1 Sel. 4:13) Shkrimet na sigurojnë se Ati ynë qiellor na njeh mirë dhe ka dashuri të thellë për ne. (Luka 12:7) Mendo pak sa mirë duhet të na njohë Perëndia Jehova për të na rikrijuar me çdo hollësi të personalitetit e të kujtimeve tona. E çfarë dashurie ka treguar Jehovai duke na dhënë mundësinë të shijojmë jetën pa fund, edhe duke na ringjallur po të jetë nevoja!

³ Në këtë artikull do të shohim në fillim pse mund të besojmë te premtimi i ringjalljes. Pastaj do të shqyrtojmë një tregim besimforcues nga Bibla, ku gjejmë edhe fjalët e  shkrimit kryesor të artikullit: «Vëllai yt do të ringjallet.» (Gjoni 11:23) Në fund do të mësojmë si mund ta bëjmë akoma më reale shpresën e ringjalljes.

4. Për çfarë duhet të jemi të sigurt para se t’i besojmë një premtimi? Ilustrojeni.

⁴ Para se t’i besojmë një premtimi, duhet të jemi të sigurt se ai që e bën premtimin ka edhe dëshirë edhe fuqi, ose aftësi, ta përmbushë. Ta ilustrojmë: imagjino sikur shtëpia jote është dëmtuar keq nga një stuhi. Një mik vjen e të premton: «Do të të ndihmoj unë ta rindërtosh shtëpinë.» E thotë këtë me gjithë zemër dhe je i sigurt se ka dëshirë të të ndihmojë. E nëse është ndërtues i zotë dhe ka mjetet e nevojshme, e di se ka edhe aftësinë të të ndihmojë. Prandaj i beson premtimit të tij. Po ç’të themi për premtimin e Perëndisë se do të ketë një ringjallje? A ka ai dëshirë dhe fuqi ta plotësojë këtë premtim?

5-6. Pse mund të jemi të sigurt se Jehovai ka dëshirë t’i ringjallë të vdekurit?

⁵ A ka Jehovai dëshirë t’i ringjallë të vdekurit? Absolutisht po! Ai frymëzoi disa shkrimtarë të Biblës që ta hidhnin me shkrim premtimin e tij për një ringjallje në të ardhmen. (Isa. 26:19; Hoz. 13:14; Zbul. 20:11-13) E kur Jehovai bën një premtim, e mban gjithmonë. (Jos. 23:14) Në fakt, ai ka dëshirë të zjarrtë t’i kthejë në jetë të vdekurit. Nga e dimë këtë?

⁶ Të mendojmë pak për atë që tha patriarku Job. Ai ishte i sigurt se edhe po të vdiste, Jehovai do të kishte mall ta shihte prapë gjallë. (Jobi 14:14, 15.) Jehovai ndien po kaq mall për të gjithë adhuruesit e tij që kanë vdekur. Ai vlon nga dëshira t’i kthejë në jetë plot shëndet e të lumtur. Po ç’të themi për ata miliarda njerëz që kanë vdekur pa pasur mundësi të mësonin të vërtetën për Jehovain? Perëndia ynë i dashur dëshiron t’i ringjallë edhe ata. (Vep. 24:15) Ai dëshiron të kenë mundësi të bëhen miq të tij e të jetojnë përgjithmonë në tokë. (Gjoni 3:16) Është e qartë se Jehovai ka dëshirë t’i kthejë në jetë të vdekurit.

7-8. Pse mund të jemi të sigurt se Jehovai ka fuqi t’i ringjallë të vdekurit?

⁷ Po a ka Jehovai edhe fuqinë t’i ringjallë të vdekurit? Pa pikë dyshimi! Jehovai është «i Plotfuqishmi». (Zbul. 1:8) Pra, ai ka fuqi të mposhtë çfarëdo armiku, madje edhe vdekjen. (1 Kor. 15:26) Sa shumë forcë e ngushëllim marrim nga kjo! Të mendojmë për shembullin e motrës Ema Arnold. Ajo dhe familja e saj hasën sprova të rënda besimi gjatë Luftës II Botërore. Që të ngushëllonte të bijën për humbjen e të afërmve në kampet naziste të përqendrimit, Ema i tha: «Nëse vdekja do ta mbante përjetësisht njerëzimin nën darën e saj, i bie të jetë më e fortë se Perëndia, apo jo?» Pa dyshim, asgjë nuk është më e fortë se Jehovai! Perëndia i plotfuqishëm që krijoi jetën është i aftë t’i kthejë në jetë ata që kanë vdekur.

⁸ Një arsye tjetër pse jemi të sigurt se Perëndia është i aftë t’i ringjallë të vdekurit është se ai ka një kujtesë të pakufishme. Jehovai thërret me emër çdo yll. (Isa. 40:26) Po ashtu, ruan në kujtesë njerëzit që kanë vdekur. (Jobi 14:13; Luka 20:37, 38) Ai mund të kujtojë pa problem hollësitë më të vogla për ata që do të ringjallë, duke përfshirë kodin gjenetik, gjërat që kanë përjetuar në jetë dhe kujtimet e tyre.

9. Pse i beson premtimit të Jehovait për një ringjallje në të ardhmen?

 ⁹ Është e qartë se mund t’i besojmë premtimit të Jehovait për një ringjallje në të ardhmen, sepse e dimë që ai ka edhe dëshirën, edhe fuqinë ta plotësojë. Të shohim një arsye tjetër pse mund t’i besojmë këtij premtimi: Jehovai ka kthyer njerëz në jetë edhe më parë. Në kohët kur u shkrua Bibla, ai u dha fuqi disa burrave besnikë, ndër të cilët edhe Jezui, për të ringjallur të vdekurit. Le të shqyrtojmë historinë e njërës prej ringjalljeve që kreu Jezui, e cila është dokumentuar te kapitulli 11 i Gjonit.

10. Çfarë ndodh ndërsa Jezui po predikon larg Betanisë, në anën tjetër të Jordanit, dhe çfarë bën ai? (Gjoni 11:1-3)

¹⁰ Lexo Gjonin 11:1-3. Imagjino çfarë ndodh në Betani nga fundi i vitit 32 të e.s. Në atë fshat Jezui ka miq të ngushtë—Lazarin dhe dy motrat e tij, Marinë e Martën. (Luka 10:38-42) Por Lazari ka zënë shtratin dhe motrat e tij janë të merakosura. Ato i çojnë fjalë Jezuit që është matanë Jordanit, rreth dy ditë rrugë larg Betanisë. (Gjoni 10:40) Mjerisht, Lazari vdes pak a shumë në kohën që i mbërrin lajmi Jezuit. Ndonëse e di se miku i tij sapo ka vdekur, Jezui qëndron aty ku është edhe dy ditë e pastaj niset për në Betani. Kështu, në kohën që arrin atje, Lazari ka katër ditë që ka vdekur. Jezui ka ndër mend të bëjë diçka për të mirën e miqve të tij dhe për lavdinë e Perëndisë.—Gjoni 11:4, 6, 11, 17.

11. Çfarë mësimi nxjerrim për miqësinë nga kjo ngjarje?

¹¹ Nga kjo ngjarje nxjerrim një mësim për miqësinë. Mendo për këtë: kur i dërguan fjalë Jezuit, Maria dhe Marta nuk i kërkuan të shkonte në Betani. Thjesht i thanë se miku i tij i shtrenjtë ishte sëmurë. (Gjoni 11:3) Kur Lazari vdiq, Jezui mund ta kishte ringjallur nga larg. Por ai zgjodhi të shkonte në Betani për të qenë me miket e tij, Marinë dhe Martën. A ke një mik që do të të bëhej krah pa ia kërkuar? Atëherë je i sigurt se mund të mbështetesh tek ai për ndihmë «në ditë të vështira». (Prov. 17:17) Ashtu si Jezui, qofsh një mik i tillë për të tjerët! Tani le t’i kthehemi historisë dhe të shohim ç’ndodh më pas.

12. Çfarë i premton Jezui Martës, dhe pse ky nuk është një premtim bosh? (Gjoni 11:23-26)

¹² Lexo Gjonin 11:23-26. Kur merr vesh se Jezui është afër Betanisë, Marta nxiton ta takojë dhe i thotë: «Zotëri, po të kishe qenë këtu, vëllai im nuk do të kishte vdekur.» (Gjoni 11:21) Vërtet, ai mund ta kishte shëruar Lazarin. Por Jezui ka ndër mend të bëjë diçka akoma më mbresëlënëse. Ai premton: «Vëllai yt do të ringjallet.» Pastaj i jep Martës një arsye më shumë për t’i besuar premtimit të tij, duke i thënë: «Unë jam ringjallja dhe  jeta.» Pra Perëndia i ka dhënë fuqi mbi jetën dhe vdekjen. Më parë, Jezui ka kthyer në jetë një vajzë pak pasi kishte vdekur; ka ringjallur edhe një djalë, me sa duket po atë ditë që vdiq. (Luka 7:11-15; 8:49-55) Por a mund të ringjallë ai dikë që ka vdekur nga katër ditë dhe që ka nisur t’i kalbet trupi?

13. Siç tregon Gjoni 11:32-35, si reagon Jezui kur sheh Marinë dhe të tjerët duke qarë? (Shih edhe figurën.)

¹³ Lexo Gjonin 11:32-35. Imagjino çfarë ndodh më pas. Maria, motra tjetër e Lazarit, shkon të takojë Jezuin. Ajo i thotë të njëjtat fjalë si e motra: «Zotëri, po të kishe qenë këtu, vëllai im nuk do të kishte vdekur.» Marinë dhe njerëzit që janë me të i ka mbytur trishtimi. Kur i sheh dhe i dëgjon të qajnë, Jezuit i sëmbon në zemër. Nga dhembshuria e thellë që ndien për miqtë e tij, nuk i mban dot lotët. Ai e kupton çfarë plage të dhimbshme hap vdekja e një njeriu të dashur. Pa dyshim që vlon nga dëshira ta zhdukë shkakun e lotëve të tyre!

14. Çfarë na mëson për Jehovain mënyra si reagoi Jezui kur pa Marinë duke qarë?

¹⁴ Mënyra si reagoi Jezui kur pa Marinë duke qarë na mëson se Jehovai është Perëndi i zemërdhembshurisë. Pse mund ta themi këtë? Siç e pamë në artikullin e kaluar, Jezui pasqyron në mënyrë të përsosur mendimet dhe ndjenjat e Atit të tij. (Gjoni 12:45) Prandaj, kur lexojmë se Jezuit iu dhimbsën aq shumë miqtë e tij të pikëlluar sa qau, mund të nxjerrim përfundimin se edhe Jehovai preket thellë kur derdhim lot të hidhur. (Psal. 56:8) A nuk të nxit kjo të kesh dëshirë të afrohesh më shumë me Perëndinë tonë zemërdhembshur?

15. Siç tregon Gjoni 11:41-44, çfarë ndodh te varri i Lazarit? (Shih edhe figurën.)

¹⁵ Lexo Gjonin 11:41-44. Pasi mbërrin te varri i Lazarit, Jezui kërkon të heqin gurin që është në hyrje të tij. Marta kundërshton duke thënë se tani trupi duhet të mbajë erë. Jezui ia kthen: «A nuk të  thashë se po të besoje, do të shikoje lavdinë e Perëndisë?» (Gjoni 11:39, 40) Pastaj Jezui ngre sytë nga qielli dhe lutet para të gjithëve. Ai dëshiron t’ia japë Jehovait gjithë lavdinë për atë që do të ndodhë. Pas kësaj, Jezui thërret: «Lazar, eja jashtë!» Dhe ja, Lazari del nga varri! Jezui sapo ka bërë diçka që për disa dukej e pamundur. c

16. Si na e forcon besimin te shpresa e ringjalljes ngjarja e dokumentuar në kapitullin 11 të Gjonit?

¹⁶ Ngjarja e dokumentuar në kapitullin 11 të Gjonit na e forcon besimin te shpresa e ringjalljes. Si? Të kujtojmë premtimin që i bëri Jezui Martës: «Vëllai yt do të ringjallet.» (Gjoni 11:23) Njësoj si Ati i tij, Jezui ka dëshirë dhe fuqi ta plotësojë këtë premtim. Lotët e tij treguan se digjet nga dëshira ta zhdukë vdekjen dhe të fshijë gjithë pikëllimin që sjell ajo. E në momentin kur Lazari doli nga varri, Jezui provoi edhe një herë se ka fuqi t’i kthejë në jetë të vdekurit. Të mendojmë edhe çfarë i kujtoi Jezui Martës: «A nuk të thashë se po të besoje, do të shikoje lavdinë e Perëndisë?» (Gjoni 11:40) Kemi arsye të forta që të besojmë se Perëndia do ta plotësojë premtimin për t’i kthyer në jetë të vdekurit. Por çfarë mund të bëjmë që shpresa e ringjalljes të jetë akoma më reale për ne?

17. Çfarë duhet të mbajmë ndër mend kur lexojmë historitë e ringjalljeve në Bibël?

¹⁷ Lexo dhe medito për ringjalljet e së kaluarës. Bibla flet për tetë veta që u ringjallën në tokë. d Pse të mos e studiosh me kujdes secilin rast? Ndërsa e bën këtë, mbaj parasysh se ata ishin burra, gra e fëmijë që kanë ekzistuar vërtet. Përpiqu të mësosh nga historitë e tyre. Mendo si e nxjerr në pah secili shembull dëshirën  dhe fuqinë e Perëndisë për të kthyer në jetë të vdekurit. Mbi të gjitha, medito për ringjalljen më të rëndësishme në histori—ringjalljen e Jezuit. Mos harro se kishte qindra dëshmitarë okularë për ringjalljen e tij dhe se ajo është një themel i fortë për besimin tonë.—1 Kor. 15:3-6, 20-22.

18. Si mund të përfitosh sa më shumë nga këngët për shpresën e ringjalljes? (Shih edhe shënimin.)

¹⁸ Përfito sa më shumë nga ‘këngët e adhurimit’ ku përmendet shpresa e ringjalljes. e (Efes. 5:19) Ato na e bëjnë më reale ringjalljen dhe na e forcojnë besimin te kjo shpresë e çmuar. Dëgjoji këto këngë, praktikoji dhe diskutoni për kuptimin e vargjeve gjatë adhurimit familjar. Skaliti vargjet në mendje dhe në zemër. Pastaj, po të hasësh një sprovë që të rrezikon jetën ose po të humbësh një njeri të dashur, fryma e Jehovait do të të ndihmojë t’i kujtosh këto këngë, e kështu do të marrësh zemër e forcë.

19. Çfarë mund të imagjinojmë për ringjalljen? (Shih kutinë « Çfarë pyetjesh do t’u bëje?»)

¹⁹ Vër në punë imagjinatën. Jehovai na ka dhënë aftësinë ta përfytyrojmë veten në botën e re. Një motër thotë: «Kaloj kaq shumë kohë duke e imagjinuar veten në botën e re, sa gati-gati mund të ndiej aromën e trëndafilave që çelin në Parajsë.» Imagjino të takosh besnikët e lashtësisë. Kë pret me padurim të takosh? Çfarë pyetjesh do t’i bësh? Përfytyro edhe të takosh prapë njerëzit e dashur që kanë rënë në gjumin e vdekjes. Imagjino hollësitë e takimit me ta—fjalët e para që do t’u thuash, përqafimet e ngrohta dhe lotët e gëzimit.

20. Çfarë duhet të jemi të vendosur të bëjmë?

²⁰ Sa mirënjohës i jemi Jehovait për premtimin e ringjalljes! Jemi të sigurt se ky premtim do të bëhet realitet, sepse Jehovai ka dëshirë dhe fuqi ta plotësojë. Qofshim të vendosur të vazhdojmë ta forcojmë besimin te kjo shpresë e vyer! Kështu do të afrohemi përherë e më shumë me Perëndinë tonë, që i ka premtuar secilit nga ne: njerëzit e tu të dashur do të ringjallen!