NËSE nuk mund t’i zije besë çdo gjëje që shkruhej në gazeta mbi 200 vjet më parë, e njëjta gjë vlen për shumë nga ato që lexon në Internet në shekullin e 21-të. Falë teknologjisë moderne, sot kemi një lumë informacionesh—të vërteta e të rreme, të dobishme e të kota, të padëmshme e të rrezikshme. Prandaj duhet të zgjedhim me kujdes se cilave gjëra ia vlen t’u kushtojmë vëmendje. Sidomos ata që e përdorin Internetin nga pak kohë mund të nxjerrin përfundimin se një informacion a një lajm—sado i çuditshëm ose i bujshëm—është i vërtetë thjesht ngaqë është online ose ngaqë ua ka dërguar një shok me email. Me të drejtë, Bibla paralajmëron: «Kush është pa përvojë [naiv], i beson çdo fjale, por kush është mendjehollë, i shqyrton hapat e tij.»—Prov. 14:15.

Si mund të bëhemi «mendjehollë» dhe të dallojmë mashtrimet, legjendat urbane, orvatjet për të zhvatur dhe informacione të tjera të shtrembëruara që mund të shfaqen në ekranin e kompjuterit? Së pari, pyet veten: «A vjen ky informacion nga një sit zyrtar i besueshëm apo nga një blog a burim i panjohur? A është demaskuar tashmë në sitet kundër mashtrimit të njohura si anti-hoax?» * Pastaj përdor «gjykim të mirë». (Prov. 7:7) Nëse një lajm duket i pabesueshëm, ka shumë të ngjarë të jetë ashtu. Veç kësaj, kur has informacione që diskreditojnë të tjerët, mendo kush do të përfitonte nga përhapja e lajmeve të tilla dhe nëse autori ka motive të fshehta për ta bërë këtë.

Disa—që shpesh duan vëmendje—e kanë fiksim të jenë të parët që të përhapin të rejat dhe ua dërgojnë gjithë atyre që kanë në listën e kontakteve. Ndërkohë nuk sigurohen nëse janë të vërteta ose nuk e vrasin mendjen për pasojat. (2 Sam. 13:28-33) Megjithatë, po të jemi «mendjehollë», do të mendojmë për dëmin që mund të sjellë kjo, siç mund të jetë prishja e reputacionit të një personi ose të një organizate.

 Duhen përpjekje për ta verifikuar një informacion. Ja pse disa thjesht ia lënë në dorë atij që e merr të përcaktojë nëse është i besueshëm apo jo. Por sa kohë do t’i harxhojë kjo tjetrit? Koha është flori. (Efes. 5:15, 16) Në vend që të dërgosh informacione për të cilat s’je i sigurt, ec me moton: «Nëse kam dyshime, më mirë ta lë fare.»

Pyete vete: «A më është bërë mani t’u dërgoj të tjerëve email-et që marr? A më është dashur t’u kërkoj falje ngaqë u dërgova një informacion që doli i pasaktë ose krejt i rremë? A më ka kërkuar ndonjëherë dikush të mos ia dërgoj më email-et që marr nga të tjerët?» Mos harro se kushdo që është në listën e kontakteve mund ta përdorë Internetin si ti për të gjetur gjëra që i interesojnë pa ndihmën tënde. Të tjerët nuk kanë nevojë t’i mbytësh me histori gazmore, videoklipe ose ndonjë slide show. Gjithashtu është e pamend të shpërndahen fjalime biblike të regjistruara ose tekstet e tyre. * Veç kësaj, dërgimi i materialeve të nxjerra nga kërkimet, i vargjeve për studimin e Biblës ose i përgjigjeve për mbledhjet e kongregacionit do t’ia ulte vlerën përgatitjes personale që është përgjegjësi e gjithsecilit.

Po ç’duhet të bësh nëse gjen në Internet shpifje për organizatën e Jehovait? As që duhet të merremi fare me materiale të tilla. Disa mendojnë se duhet t’ua tregojnë edhe të tjerëve për të ditur si mendojnë, por kjo vetëm sa e përhap më shumë informacionin keqdashës. Nëse na trazon diçka që shohim në Internet, duhet t’i kërkojmë mençuri Jehovait e të flasim për këtë me vëllezërit e pjekur. (Jak. 1:5, 6; Jud. 22, 23) Jezui, që ishte shënjestër e akuzave të rreme, i paralajmëroi dishepujt se armiqtë do t’i përndiqnin dhe ‘duke gënjyer do të thoshin çdo lloj gjëje të ligë kundër tyre’. (Mat. 5:11; 11:19; Gjoni 10:19-21) Duhet të përdorim ‘aftësinë për të menduar’ dhe ‘aftësinë dalluese’ për të diktuar ndonjë «që thotë mbrapshti» dhe ata «që janë hileqarë në udhën e tyre».—Prov. 2:10-16.

Duhet të tregojmë kujdes edhe për lajmet ose përvojat frymore që nuk i marrim direkt nga burimi. Edhe sikur diçka të jetë e vërtetë, nuk do të thotë medoemos se duhet ta përhapësh. Ka raste kur nuk është as e drejtë, as e dashur të shpërndash këtë informacion. (Mat. 7:12) Për shembull, nuk është as e dashur, as inkurajuese të përhapësh llafet që ke dëgjuar për të tjerët, edhe sikur të jenë të vërteta. (2 Sel. 3:11; 1 Tim. 5:13) Disa lajme mund të jenë konfidenciale, dhe duhet të respektojmë të drejtën e të tjerëve për t’i treguar në kohën e duhur dhe në mënyrën e përshtatshme. Mund të vijnë shumë dëme po ta përhapësh një informacion para kohe.

Sot lajmet—të vërteta a të rreme, të dobishme a të kota, të padëmshme a të rrezikshme—mund të përhapen me shpejtësi rrufe. Kushdo që i dërgon email ose mesazh edhe një personi të vetëm duhet të mbajë parasysh se, do s’do, ky informacion mund të marrë dhenë sa hap e mbyll sytë. Prandaj le t’i rezistojmë impulsit për ta dërguar informacionin në çast dhe kujtdo pa dallim. Kur lexojmë ndonjë lajm sensacional, të mos harrojmë se dashuria nuk dyshon më kot, as nuk është naive e nuk mashtrohet lehtë. Mbi të gjitha, dashuria nuk i beson aspak fjalët e hedhura me shpirtligësi për organizatën e Jehovait ose gënjeshtrat për vëllezërit tanë, të cilat i përhapin ata që janë skllevër të ‘atit të gënjeshtrës’, Satana Djallit. (Gjoni 8:44; 1 Kor. 13:7) Aftësia për të menduar dhe aftësia dalluese do të na ndihmojnë të bëhemi «mendjehollë» dhe ta peshojmë mirë si t’i përdorim informacionet që na bombardojnë përditë e më shumë. Siç thotë Bibla, naivët ose «të papërvojët do të shtien në dorë marrëzinë», kurse «njerëzit mendjehollë» do të kurorëzohen me «njohurinë».—Prov. 14:18.