Më 17 mars 2020, Gjykata e Apelit të Anglisë dhe Uellsit hodhi poshtë kërkesën për të ndryshuar vendimin e Gjykatës së Shkallës së Parë, që mbronte të drejtën tonë për t’iu bindur udhëzimeve të Biblës lidhur me përjashtimin.

Gjykata e Shkallës së Parë kishte vendosur që një kongregacion ka të drejtë të njoftojë se dikush nuk është më Dëshmitar i Jehovait dhe se ky njoftim nuk synon të prishë reputacionin e askujt. Gjyqtari i saj, Riçard Spirmen, që ka statusin Këshilltar i Mbretëreshës, pohoi: «Është më se normale që një grup fetar, i cili përpiqet të zbatojë parimet e Shkrimeve, të ketë autoritetin të përjashtojë një mëkatar. Veç të tjerash, kjo është edhe logjike, edhe e domosdoshme në shumë raste. Dikush që nuk mundet ose që nuk dëshiron t’u bindet parimeve të Biblës, nuk mund të jetë më pjesëtar i denjë i këtij grupi. E për më tepër, nëse nuk përjashtohet, mund të ndikojë për keq te pjesëtarët e tjerë besnikë.»

Pas këtij vendimi, paditësi apeloi pranë Gjykatës së Apelit. Kjo gjykatë e hodhi poshtë kërkesën duke e cilësuar «tërësisht të pabazë». Ajo theksoi se vendimi i Gjykatës së Shkallës së Parë ishte «plotësisht i drejtë» dhe se «është absolutisht e nevojshme që një organizatë fetare të ketë autoritet të përjashtojë dikë».

Shejn Bredi, avokat i Dëshmitarëve të Jehovait, tha: «Ky vendim është në harmoni me një sërë vendimesh të tjera që kanë marrë gjykatat angleze, Gjykata Evropiane e të Drejtave të Njeriut dhe gjykatat e apelit në Kanada, në Evropën kontinentale e në Shtetet e Bashkuara. Të gjitha vendimet konfirmojnë se Dëshmitarët e Jehovait kanë të drejtë të vendosin se kush mund të bëjë pjesë në organizatën e tyre fetare.»

Jemi të lumtur që Gjykata ka njohur të drejtën tonë për t’iu bindur Biblës dhe për të mbrojtur kongregacionet nga ndikimet e këqija.—1 Korintasve 5:11; 2 Gjonit 9-11.