1 PRILL 2019
RUSI

Në Rusi dënohet një tjetër Dëshmitar i Jehovait

LUAJ

Më 1 prill 2019 një gjykatë ruse dënoi 56-vjeçarin Sergei Skrinikov, për shkak të besimit si Dëshmitar i Jehovait. Kjo është e njëjta gjykatë që dënoi Denis Kristensenin me 6 vite burg. Gjykata e gjobiti vëlla Skrinikovin me një shumë të majme prej 5.348 dollarësh (350.000 rubla; 4.758.95 euro). Megjithatë hodhi poshtë kërkesën që kishte bërë prokuroria për ta dënuar me tri vite burg.

Vëlla Skrinikovi dhe e shoqja, Nina, kanë një vajzë të martuar, të cilën e ndihmojnë të kujdeset për pesë fëmijët e saj. Ata kujdesen edhe për prindërit e moshuar të Ninës.

Në gjykatë, vëlla Skrinikovi e mbrojti besimin e tij me respekt e në mënyrë bindëse. Pjesërisht tha: «Kush nuk beson te Zoti, mund ta shohë si të pashpresë situatën time. . . . Mirëpo si Dëshmitar i Jehovait e shoh këtë situatë me sytë e besimit. Nëse Perëndia lejon që të dënohem, do të thotë se këto tri vite burg nuk duhet t’i konsideroj si ndëshkim, por si një caktim të veçantë për të predikuar në një vend të ri. Prandaj nuk mërzitem. . . . Perëndia nuk ndryshon, qofshim të lirë apo të burgosur. Nuk jemi të braktisur. Ai do të na qëndrojë pranë, për sa kohë mbetemi besnikë.»

Besimi i patundur i bashkëbesimtarëve, si i vëlla Skrinikovit, na jep zemër. Kur mendojmë për sprovat e rënda që po hasin, kemi të njëjtën dëshirë si të apostullit Pavël: «Perëndia që jep shpresë, ju mbushtë plot me gëzim e paqe, nëpërmjet besimit tuaj, që të keni bollëk në shpresë me fuqinë e frymës së shenjtë!»—Romakëve 15:13.

Komentet përmbyllëse të vëlla Skrinikovit

Së pari, dua t’i shpreh mirënjohjen time kryetarit të trupit gjykues, z. Gleb Borisoviç Noskov, që nuk më la në paraburgim, ndaj pata mundësi të rrija me familjen. Dua të falënderoj edhe të gjithë nëpunësit e gjykatës për punën e tyre.

Dua të falënderoj veçanërisht prokuroren, znj. Nadezhda Genadijevna Naumova, sepse nuk më kanë keqtrajtuar kur më morën në pyetje.

Dua të falënderoj edhe avokatët e mi, znj. Irina Aleksandrovna Krasnikova dhe z. Anton Nikolajeviç Bogdanov, sepse kanë bërë një punë të jashtëzakonshme. U habita pa masë kur arritën të sillnin një specialist nga Çeljabinsku.

Faleminderit edhe të gjithë ju miq të dashur që keni ardhur në çdo seancë për të më inkurajuar, megjithëse e dinit se do të zhvilloheshin me dyer të mbyllura.

Falënderoj nënën time, e cila pavarësisht nga problemet me shëndetin, erdhi në seancat gjyqësore për të më mbështetur.

Falënderoj gruan time të shtrenjtë që për 37 vjet më ka ndenjur pranë në kohë të mira e në kohë jo edhe aq të mira.

Patjetër falënderimi më i madh i takon Perëndisë tim të dashur, Jehovait, i cili ma ka mbushur zemrën me paqe dhe me gëzim. Mbase është e vështirë të besohet, por në zemër nuk ndiej asnjë fije pakënaqësie ose mërie për atë që më ka ndodhur, vetëm gëzim e paqe.

2 Korintasve 4:8, 9 është një profeci e Biblës që po plotësohet në rastin tim: «Jemi të shtrënguar në çdo mënyrë, por jo aq ngushtë sa të mos lëvizim; jemi ndërdyshas, por jo fare pa rrugëdalje; jemi të përndjekur, por jo të lënë në baltë; jemi të hedhur poshtë, por jo të shkatërruar.»

Ky shkrim nuk tregon vetëm se shërbëtorët e Perëndisë do të hasnin shtrëngime e përndjekje, por edhe se vepra që Zotëria Jezu u kishte besuar, do të merrte hov e do të zgjerohej. Këto fjalë zbatohen për të gjithë ata që e konsiderojnë veten dishepuj të Krishtit.

Mateu 28:19, 20 na nxit: «Prandaj, shkoni dhe bëni dishepuj njerëz nga të gjitha kombet, duke i pagëzuar në emër të Atit, të Birit dhe të frymës së shenjtë, dhe mësojuni të zbatojnë të gjitha gjërat që ju kam urdhëruar. Dhe ja, unë jam me ju gjithë ditët, deri në përfundimin e sistemit.»

Fryma e Jehovait i drejton vazhdimisht të krishterët, duke u dhënë fuqi përtej normales e duke i ndihmuar të kryejnë detyrën që u ka caktuar, pavarësisht nga presionet. Kur shohim të shkuarën, bindemi akoma më shumë për këtë. Në vitet 30, shërbëtorët e Perëndisë ishin përballë një detyre në dukje të pamundur: të përhapnin mesazhin për Mbretërinë e Perëndisë në mbarë Bashkimin Sovjetik. Por, meqë vepra e predikimit drejtohet nga Krishti, ai rregulloi gjërat: në fillim të viteve 50 vetë qeveria sovjetike çoi falas mijëra familje të Dëshmitarëve të Jehovait në Siberi dhe në cepat më të largët të vendit. Që prej asaj kohe kanë kaluar [mbi] 60 vjet, dhe çfarë ka ndodhur? Zyrtarë në gjithë Siberinë janë befasuar me përhapjen e veprës së predikimit. Një analist që e njeh mirë historinë e Dëshmitarëve të Jehovait në BRSS, u shpreh: «Të luftosh kundër Dëshmitarëve të Jehovait, është si t’u frysh luleve qumështore. Sa më fort t’u frysh, aq më shumë fara fluturojnë dhe aq më larg shkojnë.»

Sot historia e Dëshmitarëve të Jehovait po përsëritet. Kë takojmë kur predikojmë nga shtëpia në shtëpi? Shtëpiake dhe pensionistë. Është e vështirë t’i gjesh në shtëpi ata që punojnë. Gjithashtu është e vështirë dhe disa herë e pamundur të predikosh në pallate me sisteme sigurie të lartë, në burgje, në gjykata dhe në kampe pune. Por fushata e predikimit drejtohet nga Krishti dhe Ai [Jehovai] ka shtënë në mendjen dhe në zemrën e Ministrisë së Drejtësisë të përmbushë vullnetin e Tij. Si rezultat, Ministria e Drejtësisë, Komiteti Hetimor i Federatës Ruse, prokuroritë dhe organe të tjera shtetërore kanë bërë vullnetin e Perëndisë, sepse kanë ndihmuar Dëshmitarët e Jehovait të predikojnë. Si? Për shkak të veprimeve të tyre, emri i Sovranit Universal, Perëndisë Jehova, po shpallet kudo: nëpër familje, në vende pune, në burgje, në gjykata dhe në kampe pune nga Kaliningradi deri në Sahalin dhe në ishujt Kurile; nga Arhangelski deri në Krime dhe në Jaltë. Si Dëshmitarë të Jehovait as do të na kishte shkuar në mendje që kjo fushatë të arrinte këto përmasa. Ndaj tani na është hapur një derë e gjerë që çon në aktivitet, ngaqë mund të predikojmë në mënyra e në vende të reja. Për Dëshmitarët e Jehovait është vërtet një nder i papërshkrueshëm të predikojnë lajmin e mirë në vende të reja. Dhe e gjithë kjo falë zyrës së prokurorit.

Imagjinoni pak të ardhmen. Nëse për dhjetë vite të tjera qeveria vazhdon të futë në burg Dëshmitarët e Jehovait ose t’i çojë në kampe pune, atëherë në secilin prej këtyre institucioneve do të ketë rreth 200 Dëshmitarë. Vetëm mendoni: në çdo burg do të kishte katër kongregacione të Dëshmitarëve të Jehovait! Drejtuesit e burgjeve do t’i përgjëroheshin Ministrisë së Drejtësisë që t’i lironte Dëshmitarët e Jehovait. Si thoni, për çfarë do të luteshin shumica e Dëshmitarëve? «O Perëndi, mos ia zbut zemrën drejtorit; mos e lër të më lirojë. Këtu po studioj Biblën me kaq shumë veta dhe mund të flas me plot njerëz të sinqertë.»

Kush nuk beson te Zoti, mund ta shohë si të pashpresë situatën time. Mbase thotë: «As kam vrarë, as kam vjedhur. S’kam bërë fjalë me njeri. Këtë e tregojnë edhe raporte të ndryshme. Prapëseprapë, prokuroria kërkon të dënohem me tre vite burg.» Kjo mund të duket situatë komplet e pashpresë; mirëpo si Dëshmitar i Jehovait e shoh këtë situatë me sytë e besimit. Nëse Perëndia lejon që të dënohem, do të thotë se këto tri vite burg nuk duhet t’i konsideroj si ndëshkim, por si një caktim të veçantë për të predikuar në një vend të ri. Prandaj nuk mërzitem. Përkundrazi e konsideroj nder të madh t’i shërbej Perëndisë në një vend ku s’ka ende Dëshmitarë të Jehovait. Media e ka përgatitur goxha mirë territorin. Tani është koha për ta mbjellë.

Perëndia nuk ndryshon, qofshim të lirë apo të burgosur. Nuk jemi të braktisur. Ai do të na qëndrojë pranë, për sa kohë mbetemi besnikë. Kam besim se Perëndia e njeh mirë gjendjen time fizike dhe sa e fortë është marrëdhënia ime me të. Ndaj znj. Naumova, nëse është vullneti i Tij, do të shtjerë në mendjen e në zemrën e gjykatësve të ta plotësojnë kërkesën dhe të dënohem me burg. Po pres 1 prillin. Hebrenjve 13:6 më jep këtë siguri: «Jehovai është ai që më ndihmon, nuk do të kem frikë. Ç’mund të më bëjë njeriu?» Vetë Perëndia Jehova do të më ndihmojë. Nga kush duhet të kem frikë?

Sergei Skrinikov