Janari i vitit 2024 shënon plot 100 vjet që kur u botua numri i parë i Kullës së Rojës në gjuhën ukrainase. Lajmi i mirë mbërriti në Ukrainë që në vitin 1891, dhe mjaft veta e pritën mirë mesazhin e Biblës. Në dekadat që pasuan, të vërtetat e Biblës u hynë në zemër edhe shumë të tjerëve. Mirëpo, për shkak të situatës politike në Ukrainë në fillim të shekullit të 20-të, një numër i madh ukrainasish imigruan drejt shteteve të tjera, kryesisht në Kanada dhe në Shtetet e Bashkuara.

Gjatë vizitës së tij në Kanada, më 1923, vëlla Xho zef Radhërfordi ftoi vëlla Emil Zariskin, prindërit e të cilit kishin emigruar nga Ukraina, të ndihmonte me përkthimin e Kullës së Rojës në gjuhën ukrainase. Emili sapo kishte filluar të shërbente si përhapës (pionier) dhe si pelegrin (mbikëqyrës udhëtues). Përveç kësaj, ai dhe e shoqja, Marija, kishin 5 fëmijë. Prapëseprapë, Emili e pranoi ftesën e vëlla Radhërfordit dhe, në janar të 1924-s, u botua numri i parë i revistës Kulla e Rojës. Emili përktheu me besnikëri për 40 vjet. Vajza e tij Rozi tregon: «Ajo që kujtoj më së shumti nga ajo kohë, është tingulli i makinës së shkrimit të babit që kumbonte pa pushim nëpër shtëpi.»

Në vitin 1964, Emili stërviti vëlla Moris Sarançukun dhe gruan e tij, Enin, që të kujdeseshin për përkthimin e Kullës së Rojës në ukrainisht. Çifti Sarançuk e kreu me zell këtë caktim, madje duke punuar ndonjëherë edhe te sediljet e pasme të makinës së tyre, gjatë pushimit të punës shekullare. Më vonë, u morën masa që çifti të përdorte një hapësirë të vogël në një Sallë Mbretërie si zyrë përkthimi. Në vitin 1977, çiftin Sarançuk e ftuan të shërbente në Bethelin e Kanadasë. Me kohë, u stërvitën edhe vëllezër të tjerë në degë që dinin gjuhën ukrainase, për të përkthyer saktë Kullën e Rojës dhe botime të tjera të bazuara në Bibël.

Gjatë ndalimit të veprës së Dëshmitarëve të Jehovait në Bashkimin Sovjetik, që filloi në fund të viteve 40 e që zgjati për dekada, vëllezërit tanë gjetën mënyra novatore për të futur në vend Kullën e Rojës dhe botime të tjera të bazuara në Bibël. Pasi merrnin botimet, vëllezërit në Bashkimin Sovjetik i kopjonin dhe i shpërndanin me kujdes, duke u siguruar kështu bashkëbesimtarëve atë ushqim aq të çmuar nga Fjala e Perëndisë. Pas rënies së Bashkimit Sovjetik më 1991, vëllezërit e motrat tona në Ukrainë mund ta adhuronin lirisht Jehovain. Pak pas kësaj, në zyrën e degës në Gjermani u formua një skuadër përkthimi për gjuhën ukrainase. Pastaj, kjo skuadër u transferua në Poloni dhe më vonë u zhvendos në zyrën e re të degës në Ukrainë, që përfundoi më 2001. Një motër që ka ndihmuar me përkthimin në gjuhën ukrainase këto 30 vitet e fundit, komenton: «Vëllezërit e motrat që përkthenin, kopjonin dhe shpërndanin Kullën e Rojës në ato vite të hershme, i kontribuan rritjes që shohim tani në organizatën e Jehovait. Vendosmëria e tyre më frymëzon ende sot, ndërsa kryej caktimin tim.»

Sot miliona ukrainishtfolës nga e gjithë bota nxjerrin dobi nga Kulla e Rojës në gjuhën e tyre. Aktualisht, anekënd Ukrainës ka 67 grupe dhe 541 kongregacione të gjuhës ukrainase. Grupe dhe kongregacione të kësaj gjuhe ka edhe në Austri, Belgjikë, Britani, Francë, Gjermani, Irlandë, Itali, Kanada, Kroaci, Poloni, Republikën Çeke, Sllovaki, Spanjë, Suedi dhe në Shtetet e Bashkuara.

Të gjitha falënderimet i shkojnë Jehovait, i cili ka siguruar Kullën e Rojës në ukrainisht për të ndihmuar edhe shumë të tjerë ta kenë Perëndinë «burim sigurie».—Psalmi 78:7.