•  Pse ndërhyjnë prindërit?

•  Ç’mund të bësh

•  Ja ç’thonë moshatarët e tu

 Prindërit thonë se janë thjesht të merakosur. Kurse ty të duket se po të cenojnë privatësinë. Për shembull:

•   Një adoleshente me emrin Erina, thotë: «Babi më merr celularin, më kërkon fjalëkalimin dhe m’i kontrollon të gjitha mesazhet. Dhe kur unë ngurroj t’ia jap, ai mendon se po i fsheh ndonjë gjë.»

•   Denisa, tani në fillim të të 20-ave, kujton se e ëma hetonte faturën e telefonit fill e për pe: «Kontrollonte çdo numër, më pyeste se i kujt ishte dhe për çfarë kisha folur me atë person.»

•   Një adoleshente me emrin Kejla, thotë se mami i kishte lexuar një nga ditaret: «Kisha shprehur shumë nga ndjenjat e mia aty​—madje edhe për të. Pas kësaj nuk mbajta më kurrë ditar.»

 Përfundimi: Prindërit janë përgjegjës për mirëqenien tënde dhe s’varet nga ti se me sa rreptësi do ta përmbushin këtë përgjegjësi. A do të duket ndonjëherë se po e teprojnë? Mbase. Lajmi i mirë është se ti mund të bësh diçka që ndërhyrjet e tyre të mos të bezdisin edhe aq.

 Fol hapur. Bibla na nxit «të sillemi me ndershmëri në çdo gjë». (Hebrenjve 13:18) Përpiqu ta zbatosh këtë me prindërit. Sa më i sinqertë dhe i hapur të jesh me ta, aq më shumë privatësi do të kesh.

 Për të menduar: sa i besueshëm je treguar deri tani? Mos ndoshta nuk e vret shumë mendjen për orarin e kthimit në shtëpi? A i mban sekret shokët? A i dredhon përgjigjes kur të pyesin për gjërat që bën?

«Duhet të bëj kompromis me prindërit. Flas hapur me ta për gjërat që kaloj. U tregoj gjithçka duan të dinë, ndaj më besojnë e më lejojnë të kem privatësinë time.»​—Delia.

 Ki durim. Bibla thotë: «Vazhdoni të provoni se çfarë jeni ju vetë.» (2 Korintasve 13:5) Duhet kohë që të bësh një emër të mirë si i besueshëm, ama ia vlen çdo përpjekje.

 Për të menduar: dikur edhe prindërit e tu kanë qenë adoleshentë. Si mendon se ndikon kjo tek fakti që kërkojnë të dinë për jetën tënde?

 «Mendoj se prindërve u kujtohen gabimet e tyre të adoleshencës dhe nuk duan që fëmijët të bëjnë të njëjtat gabime.»​—Danieli.

 Përpiqu t’i kuptosh. Përpiqu t’i shohësh gjërat nga këndvështrimi i prindërve. Bibla thotë se një grua e zonjë «mbikëqyr se si shkon shtëpia e saj» dhe një baba i mirë i rrit fëmijët «në disiplinën dhe në normën mendore të Jehovait». (Proverbat 31:27; Efesianëve 6:4) Për të arritur këtë s’ka rrugë tjetër: prindërit duhet të përfshihen në jetën tënde.

 Për të menduar: po të ishe prind​—me aq sa di ti për adoleshentët​—a do ta lije djalin ose vajzën tënde të kishte privatësi absolute, pa bërë asnjë pyetje?

«Kur je adoleshent, duket sikur prindërit po ‘të shkelin’ privatësinë. Tani që e kam kaluar këtë fazë, e kuptoj pse prindërve u duhet të veprojnë kështu. Është një mënyrë se si tregojnë se na duan.»​—Xhejmsi.