Kënga e Solomonit 7:1-13
7 «Sa të bukura janë këmbët e tua në sandale, o vashë fisnike!
Si stoli të punuara nga duart e një artizanijanë kofshët e tua të kolme.*
2 Si kupë e rrumbullakët është kërthiza jote;mos mungoftë kurrë në të vera aromatike!
Si një tog gruri rrethuar me zambakë është barku yt.
3 Gjinjtë e tu janë si dy kaproj të vegjël,a si binjakët e një gazele.+
4 Si kullë fildishi+ është qafa jote.+
Si rezervuarët e Heshbonit+ pranë portës së Bath-Rabimit janë sytë e tu.+
Si kulla e Libanit që shikon nga Damasku është hunda jote.
5 Koka të jep nur si mali Karmel.+
Si fije të purpurta*+ janë ondet e tua*+dhe nga valëzimet e tyre mbreti është magjepsur.
6 Sa e bukur dhe e këndshme je, o vajzë e dashur,më shumë se çdo gjë tjetër që të fal kënaqësi të thellë!
7 Shtati yt i përngjan një palmedhe gjinjtë e tu, tufëzave me hurma Arabie.+
8 Thashë: ‘Në palmë do të hipi,që degët me hurma Arabie të kap.’
Si bistakë rrushi qofshin gjinjtë e tu,aroma e frymës sate qoftë si ajo e mollës,
9 dhe goja* jote, si vera më e mirë.»
«Për të shtrenjtin tim le të rrëshqasë butë kjo verë,si vera që ëmbël rrjedh mbi buzë e të vë në gjumë.
10 Unë jam e të shtrenjtit tim+dhe ai më dëshiron vetëm mua.
11 Eja, o i shtrenjti im,le të shkojmë fushavee natën ta kalojmë mes bimëve të kënasë.+
12 Le të ngrihemi herët e në vreshta të shkojmë,të shohim në ka nxjerrë lastarë* hardhia,në kanë çelur lulet,+në kanë lulëzuar shegët.+
Atje do të të them sa shumë të dua.+
13 Aromën e tyre përhapin madërgonat,+e pranë dyerve tona ka fruta nga më të zgjedhurat,+të njoma e të thata.
Për ty i ruajta, o i shtrenjti im.