Romakëve 9:1-33

  • Pavlit i dhemb shpirti për izraelitët (1-5)

  • Pasardhësit e vërtetë të Abrahamit (6-13)

  • Zgjedhjet e Perëndisë nuk mund të kritikohen (14-26)

    • Enët e zemërimit dhe të mëshirës (22, 23)

  • Vetëm një mbetje do të shpëtojë (27-29)

  • Izraeli pengohet në gurin e pengesës (30-33)

9  Ashtu si Krishti, po them të vërtetën e nuk po gënjej—sepse edhe vetë ndërgjegjja ime jep dëshmi për mua nën drejtimin e frymës së shenjtë—​  se më dhemb shpirti e më qan zemra pa pushim.  Vërtet, do të doja të isha unë i mallkuar dhe i ndarë nga Krishti për hir të vëllezërve të mi, të të afërmve të mi prej gjaku,*  po, të izraelitëve, të cilët Perëndia i birësoi+ e u dha lavdi. Atyre iu besuan besëlidhjet,+ Ligji,+ shërbimi i shenjtë+ dhe premtimet.+  Të tyret janë edhe patriarkët+ dhe nga ata erdhi edhe Krishti.+ Lëvduar qoftë përgjithmonë Perëndia, që është mbi gjithçka! Amin!  Por kjo nuk do të thotë se fjala e Perëndisë ka dështuar, sepse jo të gjithë ata që janë pasardhës të Izraelit, janë vërtet «izraelitë».+  As nuk janë të gjithë fëmijë të Abrahamit, ndonëse janë pasardhës* të tij.+ Përkundrazi është shkruar: «Pasardhësi* yt i premtuar do të vijë nëpërmjet Isakut.»+  Kjo do të thotë se fëmijë të Perëndisë nuk janë medoemos fëmijët që lindën sipas gjakut,+ por pasardhës* të vërtetë konsiderohen fëmijët që lindën sipas premtimit.+  Pasi këto ishin fjalët e premtimit: «Do të vij vitin tjetër në këtë kohë dhe Sara do të lindë një djalë.»+ 10  Po e njëjta gjë ndodhi edhe kur Rebeka mbeti shtatzënë me binjakë nga Isaku, paraardhësi ynë,+ 11  sepse kur ata ende nuk kishin lindur dhe nuk kishin bërë ndonjë të mirë a të keqe, (për të treguar se zgjedhja e Perëndisë, e cila përputhet me qëllimin e tij, nuk varet nga veprat, por nga Perëndia që thërret) 12  asaj iu tha: «Më i madhi do të jetë skllav i më të voglit.»+ 13  Pikërisht siç është shkruar: «E desha Jakobin, por e urreva Esaun.»+ 14  Ç’të themi, pra? Mos është i padrejtë Perëndia? Kurrsesi!+ 15  Ai i thotë në fakt Moisiut: «Do t’i tregoj mëshirë atij që dua t’i tregoj mëshirë dhe do t’i tregoj dhembshuri atij që dua t’i tregoj dhembshuri.»+ 16  Prandaj, kjo zgjedhje nuk varet as nga dëshira e as nga përpjekjet e dikujt,* por nga Perëndia, i cili është i mëshirshëm.+ 17  Për shembull, Shkrimi thotë për faraonin: «Pikërisht për këtë arsye të kam lënë gjallë: që nëpërmjet teje të tregoj fuqinë time dhe që emri im të shpallet në mbarë tokën.»+ 18  Kështu, ai i tregon mëshirë atij që dëshiron t’i tregojë mëshirë, por e lejon të bëhet kryeneç atë që s’heq dorë nga kryeneçësia.+ 19  Mbase tani do të thuash: «Pse, atëherë, ai vazhdon të gjejë të meta? E kush mund të dalë kundër vullnetit të tij?» 20  Por kush je ti, o njeri, që të replikosh* me Perëndinë?!+ A i thotë ena e modeluar atij që e modeloi: «Pse më bëre kështu?»+ 21  Çfarë? A nuk ka autoritet poçari mbi argjilën,+ që të bëjë nga i njëjti brumë një enë për përdorim të veçantë* dhe një tjetër për përdorim të zakonshëm?* 22  Ç’të themi, pra, për faktin që Perëndia i toleroi me shumë durim enët e zemërimit që ishin përgatitur për shkatërrim, edhe pse vullneti i tij ishte që të tregonte fuqinë dhe zemërimin e vet të furishëm? 23  E ç’të themi nëse këtë e bëri që të tregonte me sa shumë lavdi i veshi enët e mëshirës,+ të cilat i përgatiti që më parë për të marrë lavdi, 24  domethënë ne, që ai na thirri jo vetëm nga judenjtë, por edhe nga kombet?*+ 25  Tamam siç thotë Ai edhe te Hozea: «Ata që nuk janë populli im,+ do t’i quaj ‘populli im’ dhe atë që nuk ishte e shtrenjtë për mua, do ta quaj ‘e shtrenjta ime’,+ 26  dhe në vendin ku iu tha: ‘Ju nuk jeni populli im’, atje do të quhen ‘bij të Perëndisë së gjallë’.»+ 27  Për më tepër, edhe Isaia shpalli për Izraelin: «Edhe sikur bijtë e Izraelit të jenë si rëra e detit, vetëm një mbetje do të shpëtojë,+ 28  sepse Jehovai* do t’u kërkojë llogari banorëve të tokës, plotësisht dhe pa vonesë.»+ 29  Ashtu si paratha Isaia: «Po të mos na kishte siguruar pasardhës* Jehovai* i ushtrive, do të ishim bërë njësoj si Sodoma dhe do t’i kishim ngjarë Gomorrës.»+ 30  Ç’të themi, atëherë? Njerëzit e kombeve, edhe pse nuk përpiqeshin të ishin të drejtë, arritën të quheshin të drejtë+ në bazë të besimit,+ 31  kurse Izraeli, edhe pse përpiqej të ishte i drejtë duke zbatuar Ligjin, nuk arriti dot ta përmbushte atë Ligj. 32  Për ç’arsye? Ngaqë nuk përpiqej të ishte i drejtë me anë të besimit, por me anë të veprave, duke zbatuar Ligjin. Ata u penguan në «gurin e pengesës»,+ 33  ashtu siç është shkruar: «Unë po vë në Sion një gur+ e një shkëmb pengese, por kush tregon besim tek ai, nuk do të zhgënjehet.»+

Shënimet

Fjalë për fjalë «sipas mishit».
Fjalë për fjalë «farë».
Fjalë për fjalë «Fara». Në greqisht kjo fjalë mund të nënkuptojë edhe shumësin. Shih Fjalorthin.
Fjalë për fjalë «farë».
Fjalë për fjalë «as nga ai që dëshiron e as nga ai që vrapon».
Ose «t’i kthesh fjalë».
Fjalë për fjalë «të nderuar».
Fjalë për fjalë «pa nder».
Fjalë për fjalë «farë».