Sipas Gjonit 6:1-71
6 Më vonë Jezui u nis për në anën tjetër të detit të Galilesë, domethënë të Tiberiadës.+
2 Një turmë e madhe e ndiqte,+ sepse shikonte mrekullitë* që bënte ai kur shëronte të sëmurët.+
3 Kështu Jezui u ngjit në një mal dhe u ul atje bashkë me dishepujt e vet.
4 Tani po afrohej Festa e Kalimit,*+ festa e judenjve.
5 Kur ngriti sytë dhe pa që një turmë e madhe po vinte drejt tij, Jezui pyeti Filipin: «Ku do të blejmë bukë që të hanë gjithë këta njerëz?»+
6 Mirëpo këtë e tha për ta vënë në provë, sepse e dinte ç’do të bënte pas pak.
7 Filipi iu përgjigj: «Dyqind denarë* bukë nuk mjaftojnë as për t’i dhënë nga një kafshatë secilit.»
8 Njëri nga dishepujt, Andrea, vëllai i Simon Pjetrit, i tha:
9 «Këtu është një djalë i vogël që ka pesë bukë elbi dhe dy peshq të vegjël. Por, ç’janë këto për kaq shumë njerëz?!»+
10 Jezui tha: «Thuajuni njerëzve të ulen.» Meqë vendi ishte plot bar, njerëzit u ulën përtokë. Mes tyre ishin rreth 5.000 burra.+
11 Jezui i mori bukët dhe, pasi falënderoi Perëndinë, ua shpërndau njerëzve që ishin ulur atje; ai bëri po njësoj edhe me peshqit e vegjël, dhe njerëzit hëngrën aq sa u ngopën.
12 Kur mbaruan së ngrëni, ai u tha dishepujve: «Mblidhni copat që tepruan, që asgjë të mos shkojë dëm.»
13 Kështu, pasi kishin ngrënë të gjithë, dishepujt i mblodhën copat e pesë bukëve të elbit që u tepruan dhe mbushën 12 shporta.
14 Kur panë mrekullinë që kreu ai, njerëzit filluan të thoshin: «Ky është pa dyshim Profeti që duhej të vinte në botë.»+
15 Pastaj, duke e ditur se pas pak do të vinin ta kapnin për ta bërë mbret, Jezui u largua+ përsëri vetëm në mal.+
16 Kur ra mbrëmja, dishepujt zbritën në breg të detit+
17 dhe, pasi hipën në një varkë, u nisën për në Kapernaum. Tashmë ishte errësuar dhe Jezui akoma nuk kishte vajtur tek ata.+
18 Ndërkohë deti filloi të trazohej, ngaqë po frynte një erë e fortë.+
19 Pasi kishin vozitur rreth pesë a gjashtë kilometra,* panë Jezuin që po ecte mbi det duke iu afruar varkës dhe u frikësuan.
20 Por ai u tha: «Jam unë, mos kini frikë!»+
21 Atëherë e morën në varkë gjithë gëzim, dhe pak më pas varka arriti në vendin ku po shkonin.+
22 Të nesërmen, turma që kishte qëndruar në anën tjetër të detit dhe kishte parë se në breg kishte qenë vetëm një varkë e vogël, kuptoi që Jezui nuk kishte hipur në atë varkë me dishepujt, por që këta kishin ikur vetëm.
23 Ndërkaq, disa varka nga Tiberiada erdhën afër vendit ku turma kishte ngrënë bukë pasi Zotëria kishte falënderuar Perëndinë.
24 Kështu, ngaqë panë se as Jezui, as dishepujt e tij nuk ishin atje, njerëzit hipën në varka dhe shkuan në Kapernaum për të kërkuar Jezuin.
25 Kur e gjetën në anën tjetër të detit, e pyetën: «Rabi,+ kur arrite këtu?»
26 Jezui u përgjigj: «Me të vërtetë po ju them: nuk po më kërkoni ngaqë patë shenja, por ngaqë hëngrët bukët dhe u ngopët.+
27 Mos punoni për ushqimin që prishet, por për ushqimin që nuk prishet dhe të çon në jetë të përhershme.+ Këtë do t’jua japë Biri i njeriut, mbi të cilin Ati, po, vetë Perëndia, ka vënë vulën e tij të miratimit.»+
28 Prandaj ata e pyetën: «Çfarë duhet të bëjmë që të kemi miratimin e Perëndisë?»
29 Jezui iu përgjigj: «Perëndia miraton këtë: të tregoni besim tek i dërguari i tij.»+
30 Ata e pyetën prapë: «Çfarë shenje do të bësh,+ që ne ta shohim e të të besojmë? Ç’vepër do të bësh pra?
31 Paraardhësit tanë hëngrën manën në shkretëtirë,+ tamam siç është shkruar: ‘Ai u dha bukë nga qielli që të hanin.’»+
32 Atëherë Jezui u tha: «Me të vërtetë po ju them: Moisiu nuk ju dha bukën e vërtetë nga qielli, por tani Ati im ju jep bukën e vërtetë nga qielli,
33 sepse buka e Perëndisë është ai që zbret nga qielli dhe i jep jetë botës.»
34 Kështu ata i thanë: «Zotëri, na e jep gjithmonë këtë bukë.»
35 Jezui ua ktheu: «Unë jam buka e jetës. Kushdo që vjen tek unë, nuk do të ketë më uri dhe kushdo që tregon besim tek unë, nuk do të ketë më etje kurrë.+
36 Por siç ju kam thënë, ju më keni parë, e prapëseprapë nuk besoni.+
37 Të gjithë ata që më jep Ati, do të vijnë tek unë, dhe këdo që vjen tek unë, nuk do ta përzë kurrë,+
38 sepse nuk zbrita nga qielli+ për të bërë vullnetin tim, por vullnetin e atij që më dërgoi.+
39 Vullneti i atij që më dërgoi, është ky: të mos humbas asnjërin nga gjithë ata që më dha, por t’i ringjall+ në ditën e fundit.
40 Po, ky është vullneti i Atit tim: kushdo që e pranon Birin dhe tregon besim tek ai, të ketë jetë të përhershme,+ dhe unë do ta ringjall+ në ditën e fundit.»
41 Atëherë judenjtë filluan të murmuritnin kundër tij, ngaqë tha: «Unë jam buka që zbriti nga qielli.»+
42 Dhe filluan të thoshin: «A nuk është ky Jezui, biri i Jozefit?! A nuk ia njohim të atin dhe të ëmën?!+ Si thënka tani: ‘Zbrita nga qielli.’»
43 Por Jezui u tha: «Mos murmuritni më mes jush.
44 Askush s’mund të vijë tek unë po të mos e tërheqë Ati që më dërgoi,+ dhe unë do ta ringjall në ditën e fundit.+
45 Te Profetët është shkruar: ‘Të gjithë do të mësohen nga Jehovai.’*+ Kushdo që e ka dëgjuar Atin dhe ka mësuar nga ai, vjen tek unë.
46 Jo se ndokush e ka parë Atin,+ përveç atij që vjen nga Perëndia; ky e ka parë Atin.+
47 Me të vërtetë po ju them: ai që beson, ka jetë të përhershme.+
48 Unë jam buka e jetës.+
49 Paraardhësit tuaj hëngrën manën në shkretëtirë, e prapëseprapë vdiqën.+
50 Por, kushdo që ha bukën që zbret nga qielli, nuk do të vdesë.
51 Unë jam buka e jetës* që zbriti nga qielli. Nëse dikush ha nga kjo bukë, do të jetojë përgjithmonë, sepse buka që do të jap, faktikisht është mishi i trupit tim, që bota të jetojë.»+
52 Atëherë judenjtë filluan të debatonin me njëri-tjetrin: «Si mund të na japë ky njeri të hamë mishin e tij?!»
53 Prandaj Jezui u tha: «Me të vërtetë po ju them: po të mos hani mishin e Birit të njeriut e po të mos pini gjakun e tij, nuk keni jetë në vetvete.*+
54 Kushdo që ushqehet me mishin tim dhe pi gjakun tim, ka jetë të përhershme, dhe unë do ta ringjall+ në ditën e fundit,
55 sepse mishi im është ushqim i vërtetë dhe gjaku im është pije e vërtetë.
56 Kushdo që ushqehet me mishin tim dhe pi gjakun tim, qëndron në unitet me mua dhe unë në unitet me të.+
57 Ashtu si unë jetoj falë Atit që jeton përgjithmonë dhe që më dërgoi, po kështu do të jetojë falë meje kushdo që ushqehet me mishin tim.+
58 Kjo është buka që zbriti nga qielli. Nuk është si buka që hëngrën paraardhësit tuaj, e prapëseprapë vdiqën. Kushdo që ushqehet me këtë bukë, do të jetojë përgjithmonë.»+
59 Ai i tha këto gjëra teksa po mësonte në një sinagogë* në Kapernaum.
60 Me të dëgjuar këtë, shumë nga dishepujt thanë: «Ky i folur është skandaloz! Kush mund ta dëgjojë?»
61 Por Jezui, duke e nuhatur që dishepujt po murmuritnin kundër tij, i pyeti: «A ju skandalizon* kjo?
62 Atëherë, çfarë do të ndodhte sikur ta shihnit Birin e njeriut të ngjitej atje ku ishte më parë?+
63 Është fryma* që jep jetë,+ mishi* s’vlen për asgjë. Fjalët që ju thashë, burojnë nga fryma dhe japin jetë.+
64 Por disa nga ju nuk besojnë.» Jezui e tha këtë sepse e dinte që nga fillimi cilët nuk kishin besim dhe kush do ta tradhtonte.+
65 Pastaj vazhdoi: «Prandaj ju thashë: askush s’mund të vijë tek unë, po të mos e lejojë Ati.»+
66 Për këtë arsye, shumë dishepuj iu kthyen gjërave që kishin lënë pas+ dhe nuk e ndoqën më.
67 Prandaj Jezui i pyeti të Dymbëdhjetët: «Mos doni të ikni edhe ju?»
68 Simon Pjetri iu përgjigj: «Zotëri, te kush të shkojmë?+ Ti ke fjalë që të çojnë në jetën e përhershme+
69 dhe ne besojmë dhe e dimë se ti je i Shenjti i Perëndisë.»+
70 Jezui ia ktheu: «A nuk ju zgjodha unë, ju të Dymbëdhjetë?+ Megjithatë, njëri nga ju është shpifës.»*+
71 Në fakt po fliste për Judën, të birin e Simon Iskariotit, sepse ai do ta tradhtonte, ndonëse ishte një nga të Dymbëdhjetët.+
Shënimet
^ Fjalë për fjalë «shenjat».
^ Ose «po afrohej Pashka». Shih Fjalorthin.
^ Shih Shtojcën B14.
^ Fjalë për fjalë «rreth 25 ose 30 stade». Shih Shtojcën B14.
^ Shih Shtojcën A5.
^ Fjalë për fjalë «e gjallë».
^ Ose «nuk do të fitoni jetën».
^ Një mundësi tjetër «një mbledhje publike».
^ Ose «pengon».
^ Ose «fryma e Perëndisë».
^ Ose «përpjekjet njerëzore».
^ Ose «djall».
