Isaia 2:1-22

  • Lartësohet mali i Jehovait (1-5)

    • Shpatat shndërrohen në plore (4)

  • Fodullët do të poshtërohen në ditën e Jehovait (6-22)

2  Ja çfarë pa Isaia, biri i Amozit, për Judën dhe Jerusalemin:+   Në ditët e fundit,*mali i shtëpisë së Jehovaitdo të lartësohet patundshmërisht mbi majat e maleve+dhe do të ngrihet më lart se kodrat. Drejt tij do të vërshojnë të gjitha kombet.+   Shumë popuj do të vijnë e do të thonë: «Ejani, le të ngjitemi në malin e Jehovait,në shtëpinë e Perëndisë së Jakobit.+ Ai do të na mësojë udhët e tij,dhe ne do të ecim në shtigjet e tij.»+ Se nga Sioni do të dalë ligji*dhe nga Jerusalemi fjala e Jehovait.+   Ai do të gjykojë mes kombevedhe do t’i ndreqë gjërat* për shumë popuj. Ata do t’i shndërrojnë* shpatat në plore*dhe heshtat në kiza për krasitje.+ Kombet nuk do ta ngrenë shpatën kundër njëri-tjetrit,as do të mësojnë më të luftojnë.+   O shtëpi e Jakobit,eja, le të ecim në dritën e Jehovait!+   Ai e braktisi popullin e tij, shtëpinë e Jakobit,+sepse ndjekin zakonet që vijnë nga Lindja;merren me magji+ si filistinët,dhe fëmijët e të huajve janë të shumtë mes tyre.   Vendi i tyre është plot me argjend e ar,thesaret s’kanë fund. Vendi është mbushur me kuaj,karrocat e tyre s’kanë mbarim.+   Vendi i tyre është plot me perëndi të kota,+dhe njerëzit përkulen para veprës së duarve të tyre,para asaj që bënë gishtat e tyre.   Po, përkulen, dhe e ulin veten,ndaj ti s’mund t’i falësh. 10  Hyr në shkëmb dhe fshihu në dhé,për shkak të pranisë së tmerrshme të Jehovaitdhe shkëlqimit të tij madhështor.+ 11  Sytë fodullë do të ulendhe arroganca e njeriut do të përkulet.* Vetëm Jehovai do të lartësohet atë ditë, 12  sepse ajo ditë i përket Jehovait të ushtrive.+ Ajo po vjen mbi çdo njeri kryelartë e fodull,mbi këdo, mbi ata të shtresës së lartë e të ulët;+ 13  mbi tërë cedrat e Libanit, të lartë e madhështorë,e mbi tërë lisat e Bashanit; 14  mbi tërë malet e lartae tërë kodrat e lartuara; 15  mbi çdo kullë të lartë dhe mbi çdo mur të fortifikuar; 16  mbi tërë anijet e Tarshishit+e mbi tërë varkat e bukura. 17  Fodullëku i njeriut do të poshtërohet,dhe arroganca e tij do të përkulet. Vetëm Jehovai do të lartësohet atë ditë. 18  Perënditë e kota do të zhduken krejt.+ 19  Njerëzit do të hyjnë nëpër shpellat e shkëmbinjvedhe nëpër guvat e tokës,+për shkak të pranisë së tmerrshme të Jehovaitdhe shkëlqimit të tij madhështor,+kur ai të ngrihet për ta bërë tokën të dridhet e të tmerrohet. 20  Atë ditë, njerëzit do t’i marrin perënditë e kota prej argjendi e ari,që kishin bërë për t’u përkulur para tyre,e do t’ua hedhin minjve* dhe lakuriqëve të natës,+ 21  dhe do të hyjnë nëpër guvat e shkëmbinjvedhe nëpër të çarat e shkrepave,për shkak të pranisë së tmerrshme të Jehovaitdhe shkëlqimit të tij madhështor,kur ai të ngrihet për ta bërë tokën të dridhet e të tmerrohet. 22  Për të mirën tuaj, mos i besoni më njeriut,sepse është po aq i brishtë sa fryma në flegrat e tij. E pse të merret parasysh?!

Shënimet

Ose «Në pjesën e fundit të ditëve».
Ose «udhëzimi».
Ose «do t’i vërë gjërat në vijë».
Fjalë për fjalë «farkëtojnë».
Domethënë, një mjet hekuri që përdorej për të çarë dheun.
Ose «do të poshtërohet».
Ose «minjve hundëgjatë». Gjitarë të vegjël të pangopur.