Isaia 38:1-22

  • Hezekia sëmuret dhe shërohet (1-22)

    • Këngë mirënjohjeje (10-20)

38  Ato ditë Hezekia u sëmur për vdekje.+ Profeti Isaia,+ biri i Amozit, vajti dhe i tha: «Kështu thotë Jehovai: ‘Jepu udhëzimet e fundit njerëzve të shtëpisë, sepse ti nuk do ta marrësh veten, por do të vdesësh.’»+  Atëherë Hezekia u kthye me fytyrë nga muri dhe filloi t’i lutej Jehovait:  «Të përgjërohem, o Jehova. Të lutem, kujto+ si të kam shërbyer me besnikëri e të jam kushtuar me gjithë zemër,+ dhe se si kam bërë atë që të ka pëlqyer ty.» E Hezekia ia dha të qarit.  Atëherë Jehovai i drejtoi Isaisë këtë fjalë:  «Kthehu e thuaji Hezekisë:+ “Kështu thotë Jehovai, Perëndia i Davidit, paraardhësit tënd: ‘E dëgjova lutjen tënde.+ I pashë lotët e tu.+ Ja, unë po i shtoj 15 vjet jetës sate.*+  Unë do të të shpëtoj ty dhe këtë qytet nga dora e mbretit të Asirisë, e do ta mbroj këtë qytet.+  Kjo është shenja nga Jehovai për të të treguar se Jehovai do ta bëjë atë që ka thënë.+  Ja, unë po bëj që hija mbi shkallët* e Akazit, e cila ka zbritur deri poshtë për shkak të diellit, të kthehet dhjetë shkallë pas.’”»+ Kështu dielli u kthye pas dhjetë shkallë mbi shkallët ku tashmë kishte zbritur.  Hezekia, mbreti i Judës shkroi këto fjalë* kur u sëmur dhe u shërua: 10  «Unë thashë: ‘Jeta do të më pritet në mesdhe do të hyj në portat e Varrit.* Pjesa tjetër e viteve të mia do të më hiqet.’ 11  Gjithashtu thashë: “Nuk do ta shoh Jah,* po, Jah, në vendin e të gjallëve.+ Nuk do t’i shikoj më njerëzitkur të jem me banorët e vendit ku gjithçka merr fund. 12  Banesa ime është shkulur dhe më është hequr+si një tendë barinjsh. Jeta ime është mbështjellë si pëlhura e tezgjahistit;ti më këput si fijet e tezgjahut. Nga agimi deri në mbrëmje, ti më çon drejt fundit.+ 13  Qetësohem deri sa vjen mëngjesi. Si një luan, vazhdon të m’i thyesh kockat. Nga agimi deri në mbrëmje, ti më çon drejt fundit.+ 14  Vajtoj si dejka dhe si mëllenja;*+si pëllumb vazhdoj të gugat.+ Sytë m’u tretën duke parë lart:+ ‘O Jehova, jam shumë i brengosur,ndaj më qëndro pranë!’*+ 15  Ç’të them?! Ai më ka folur dhe ka vepruar. Me përulësi* do të eci gjatë gjithë viteve të miapër shkak të brengës sime të hidhur.* 16  O Jehova, falë këtyre gjërave* të gjithë mbahen gjallë,falë tyre mbahet gjallë fryma ime. Ti do të më shërosh e do të më mbash gjallë.+ 17  Ja, në vend të paqes, më mbyti hidhërimi,por ti më kishe për zemëre më ruajte nga gropa e shkatërrimit.+ Ti i ke hedhur pas shpine* të gjitha mëkatet e mia.+ 18  Se Varri* s’mund të të përlëvdojë,+as vdekja nuk të lëvdon dot.+ Ata që futen në gropë, nuk mund të shpresojnë te besnikëria jote.+ 19  I gjalli, i gjalli mund të të lëvdojë,ashtu siç bëj unë sot. Një baba mund t’i mësojë bijtë e vet për besnikërinë tënde.+ 20  O Jehova, më shpëto,e ne do të luajmë meloditë e mia në instrumentet me tela+ gjatë gjithë ditëve të jetës sonë në shtëpinë e Jehovait!”»+ 21  Pastaj Isaia tha: «Merrni një bukëfiqe, vëreni mbi çiban* që mbreti të shërohet.»+ 22  Ndërkohë Hezekia kishte pyetur: «Cila është shenja që unë do të ngjitem në shtëpinë e Jehovait?»+

Shënimet

Fjalë për fjalë «ditëve të tua».
Ndoshta këto shkallë përdoreshin për të llogaritur kohën, si një orë diellore.
Ose «këtë kompozim».
Ose «e Sheolit», pra, të varrit të përbashkët të njerëzimit. Shih Fjalorthin.
«Jah» është një formë e shkurtuar e emrit Jehova.
Fjalë për fjalë «bëhu siguria ime!»
Një mundësi tjetër «krilla».
Ose «Ngadalë».
Ose «për shkak të shpirtit tim të vrerosur».
Domethënë, fjalët dhe veprat e Perëndisë.
Ose «i ke hequr nga prania jote».
Ose «Sheoli», pra, varri i përbashkët i njerëzimit. Shih Fjalorthin.
Ose «mbi të thatin».