Letra e Jakovit 1:1-27
1 Jakovi,+ skllav i Perëndisë dhe i Zotërisë Jezu Krisht, drejtuar 12 fiseve të shpërndara anekënd:
Përshëndetje!
2 Konsiderojeni veçse gëzim, vëllezërit e mi, kur hasni sprova* të ndryshme,+
3 sepse e dini se cilësia e besimit tuaj të sprovuar sjell qëndrueshmëri.+
4 Gjithashtu, lejoni që qëndrueshmëria ta kryejë plotësisht punën e saj, që të jeni të plotë dhe të përkryer në çdo aspekt, e të mos ju mungojë asgjë.+
5 Prandaj, nëse ndonjëri nga ju nuk ka mjaft mençuri, t’ia kërkojë pareshtur Perëndisë,+ e do t’i jepet,+ sepse ai u jep të gjithëve bujarisht dhe pa i kritikuar.*+
6 Por, të vazhdojë t’ia kërkojë me besim,+ pa dyshuar aspak,+ sepse ai që dyshon, është si dallgët e detit që era i shtyn dhe i hedh andej-këtej.
7 Në fakt, ai njeri të mos pretendojë se do të marrë ndonjë gjë nga Jehovai,*
8 sepse është njeri i pavendosur,+ i paqëndrueshëm në gjithçka bën.
9 Vëllai i varfër të gëzojë* që është lartësuar,+
10 dhe vëllai i pasur të gëzojë që është përulur,+ sepse të pasurit do të marrin fund si lulet e fushës;
11 ashtu si bima thahet nga të nxehtët përvëlues të diellit, dhe lulet i bien e bukuria i venitet, po kështu do të shuhen edhe të pasurit në kërkim të pasurisë.+
12 Lum kush tregon qëndrueshmëri kur has sprova,+ sepse kur të miratohet, do të marrë kurorën e jetës,+ të cilën Jehovai* ua premtoi atyre që e duan pareshtur!+
13 Kur has sprova,* askush të mos thotë: «Po më vë në provë Perëndia», sepse, me qëllime të liga, Perëndia nuk mund të vihet në provë e as ai vetë nuk vë njeri në provë.
14 Por secili sprovohet, sepse tërhiqet dhe joshet* nga dëshira e vet.+
15 Kështu, pasi bëhet pjellore,* dëshira lind mëkatin, dhe mëkati pasi kryhet, sjell vdekjen.+
16 Mos u mashtroni, vëllezërit e mi të dashur!
17 Çdo dhuratë e mirë dhe e përsosur që na jepet, vjen nga lart,+ sepse zbret nga Ati i dritave qiellore,+ që nuk ndryshon siç ndryshon hija.*+
18 Ishte vullneti i tij të na sillte në jetë me anë të fjalës të së vërtetës,+ që të bëheshim fryte të para të njerëzimit.+
19 Dijeni vëllezërit e mi të dashur se çdo njeri duhet të jetë i shpejtë* për të dëgjuar, të mos nxitohet për të folur+ e të mos zemërohet shpejt,+
20 sepse zemërimi i njeriut nuk sjell drejtësinë e Perëndisë.+
21 Prandaj, flakni tej çdo fëlliqësi dhe gjurmë ligësie,*+ dhe me butësi pranoni që në zemrat tuaja të rrënjoset fjala e Perëndisë, e cila është në gjendje t’ju shpëtojë.
22 Mirëpo, bëhuni zbatues të fjalës+ dhe jo vetëm dëgjues që gënjejnë veten me arsyetime të rreme.
23 Faktikisht, nëse dikush është dëgjues i fjalës dhe jo zbatues,+ është si një njeri që shikon fytyrën e vet* në pasqyrë,
24 dhe, pasi shihet, ikën dhe harron menjëherë ç’lloj njeriu është.
25 Por ai që shikon me kujdes në ligjin e përsosur+ që sjell liri dhe i bindet vazhdimisht, bëhet zbatues i fjalës dhe jo dëgjues harraq; ai do të jetë i lumtur në atë që bën.+
26 Nëse dikush mendon se e adhuron Perëndinë,* por nuk e mban nën fre gjuhën,*+ gënjen veten* dhe adhurimi i tij është i kotë.
27 Adhurimi* i pastër dhe i pandotur nga pikëpamja e Perëndisë, Atit tonë, është ky: të kujdesesh për jetimët+ dhe vejushat+ në vështirësitë e tyre+ dhe ta ruash veten të panjollë nga bota.+
Shënimet
^ Ose «vështirësi».
^ Ose «pa i qortuar».
^ Shih Shtojcën A5.
^ Fjalë për fjalë «të krenohet».
^ Shih Shtojcën A5.
^ Ose «vështirësi».
^ Ose «tundohet; zihet si me karrem».
^ Fjalë për fjalë «ngjizet».
^ Ose «siç ndryshon hija gjatë rrotullimit».
^ Ose «i gatshëm».
^ Një mundësi tjetër «bollëkun e ligësisë».
^ Fjalë për fjalë «fytyrën me të cilën ka lindur».
^ Ose «se është besimtar (fetar)».
^ Ose «nuk i vë fre gjuhës».
^ Fjalë për fjalë «zemrën e vet».
^ Ose «Feja».
