Jeremia 18:1-23
18 Kjo është fjala që i drejtoi Jehovai Jeremisë:
2 «Ngrihu e shko te shtëpia e poçarit.+ Atje do të dëgjosh fjalët e mia.»
3 Kështu, shkova te shtëpia e poçarit, dhe ai po punonte në rrotovile.
4 Por ena që po bënte me argjilë iu prish në dorë, prandaj i hyri punës përsëri dhe bëri me të një enë tjetër, siç i pëlqeu.*
5 Atëherë Jehovai më tha:
6 «A nuk mund të veproj edhe unë me ju, o shtëpi e Izraelit, ashtu si ky poçar?—thotë Jehovai.—Ja, ju jeni në dorën time si argjila në dorën e poçarit, o shtëpi e Izraelit.+
7 Sa herë që flas për të shkulur me rrënjë, për të rrëzuar dhe për të shkatërruar një komb a një mbretëri,+
8 dhe ai komb heq dorë nga ligësia kundër së cilës fola, edhe unë do të ndryshoj mendje* për shkatërrimin që kisha ndër mend t’i sillja.+
9 Por, sa herë që flas për të ndërtuar dhe për të themeluar* një komb a një mbretëri,
10 dhe ai komb bën atë që është e keqe në sytë e mi duke mos iu bindur zërit tim, edhe unë do të ndryshoj mendje* për të mirën që kisha ndër mend t’i bëja.
11 E tani të lutem, thuaju burrave të Judës dhe banorëve të Jerusalemit: “Kështu thotë Jehovai: ‘Ja, unë po përgatis* një shkatërrim dhe po thur një plan kundër jush. Kthehuni, ju lutem, nga udha e ligë dhe ndryshoni sjelljen e veprimet tuaja.’”»+
12 Por ata thanë: «Është e kotë,+ sepse do të ecim sipas mendimeve tona dhe secili nga ne do të veprojë me kokëfortësi, si t’i thotë zemra e vet e ligë.»+
13 Prandaj kështu thotë Jehovai:
«Ju lutem, pyetni nëpër kombe.
Kush ka dëgjuar diçka të tillë?
Virgjëresha e Izraelit ka bërë diçka tepër të llahtarshme.+
14 Vallë, zhduket bora e Libanit nga shkëmbinjtë e shpateve të tij?!
A do të thahen ujërat e freskëta që rrjedhin nga larg?!
15 Megjithatë populli im më ka harruar,+sepse i paraqit flijime* diçkaje të kotë.+
Prandaj pengohet dhe largohet nga shtigjet ku ecte kohë më parë,+që të ecë në rrugica, në udhë të pashtruara.
16 Kështu e bën vendin e vet objekt llahtarie+dhe objekt talljesh* përgjithnjë.+
Kushdo që do t’i kalojë pranë,do t’ia ngulë sytë i tmerruar e do të tundë kokën.+
17 Ashtu si era e lindjes shpërndan bykun, kështu do ta shpërndaj popullin përpara armikut.
Në atë ditë të zezë do t’i përçmoj, e nuk do t’i miratoj.»*+
18 Atëherë ata thanë: «Ejani dhe le të kurdisim një komplot kundër Jeremisë,+ sepse priftërinjtë do të mësojnë gjithnjë ligjin,* të mençurit këshillën dhe profetët fjalën. Ejani dhe le të flasim kundër tij* e të mos u kushtojmë fare vëmendje fjalëve që thotë.»
19 Më kushto vëmendje, o Jehova,dhe dëgjo ç’thonë kundërshtarët e mi!
20 A duhet kthyer e mira me të keqe?
Ata kanë hapur një gropë për të më marrë jetën.+
Kujto se si dola para teje për të folur mirë për ta,që ta ndalja tërbimin tënd ndaj tyre.
21 Prandaj lëri bijtë e tyre në dorë të zisë së bukës,dorëzoji te fuqia e shpatës.+
U mbetshin gratë pa fëmijë dhe vejusha!+
U vdekshin burrat nga plaga vdekjeprurësedhe rënçin të vdekur në betejë nga shpata të rinjtë!+
22 Një britmë u dëgjoftë nga shtëpitë e tyre,kur befas të sjellësh kundër tyre plaçkitësit,sepse kanë hapur një gropë për të më zënëe kanë ngritur gracka për këmbët e mia.+
23 Por ti, o Jehova,i di mirë planet që kanë bërë për të më vrarë.+
Mos ua mbulo fajin!
Mos ua fshi mëkatin!
U pengofshin para teje+kur të veprosh gjithë zemërim kundër tyre!+
Shënimet
^ Ose «siç iu duk e drejtë poçarit në sytë e vet».
^ Ose «do të më vijë keq».
^ Fjalë për fjalë «për ta mbjellë».
^ Ose «do të më vijë keq».
^ Fjalë për fjalë «po formoj».
^ Ose «tym blatimi».
^ Fjalë për fjalë «diçka për t’u fishkëllyer».
^ Fjalë për fjalë «do t’i kthej kurrizin, e jo fytyrën».
^ Ose «udhëzimin».
^ Fjalë për fjalë «ta godasim me gjuhë».
