1

• Integriteti dhe pasuria e Jobit (1-5)

• Satanai vë në diskutim motivet e Jobit (6-12)

• Jobi humb zotërimet dhe fëmijët (13-19)

• Jobi nuk fajëson Perëndinë (20-22)

2

• Satanai vë në diskutim sërish motivet e Jobit (1-5)

• Satanai lejohet të godasë shëndetin e Jobit (6-8)

• Gruaja e Jobit: «Mallko Perëndinë dhe vdis!» (9, 10)

• Vijnë tre shokët e Jobit (11-13)

3

• Jobi vajton për lindjen e tij (1-26)

  • Pyet pse po vuan (20, 21)

4

• Fjalimi i parë i Elifazit (1-21)

  • Përçmon integritetin e Jobit (7, 8)

  • Tregon mesazhin e një krijese të padukshme (12-17)

  • ‘Perëndia s’u zë besë shërbëtorëve të vet’ (18)

5

• Vazhdon fjalimi i parë i Elifazit (1-27)

  • ‘Perëndia i zë në lak të mençurit me dinakërinë e tyre’ (13)

  • ‘Jobi s’duhet ta hedhë poshtë disiplinën e Perëndisë’ (17)

6

• Përgjigjja e Jobit (1-30)

  • Pretendon se ka të drejtë të ankohet (2-6)

  • Ngushëlluesit e tij janë të pabesë (15-18)

  • «Fjalët e sinqerta nuk sjellin dhembje!» (25)

7

• Vazhdon përgjigjja e Jobit (1-21)

  • Jeta është luftë (1, 2)

  • «Pse më ke vënë në shënjestër?» (20)

8

• Fjalimi i parë i Beldadit (1-22)

  • Lë të kuptohet se bijtë e Jobit kanë mëkatuar (4)

  • ‘Po të ishe i kulluar, Perëndia do të të mbronte’ (6)

  • Lë të kuptohet se Jobi është i lig (13)

9

• Përgjigjja e Jobit (1-35)

  • Njeriu nuk debaton dot me Perëndinë (2-4)

  • ‘Perëndia bën gjëra të pahetueshme’ (10)

  • Njeriu nuk ballafaqohet dot me Perëndinë (32)

10

• Vazhdon përgjigjja e Jobit (1-22)

  • ‘Pse më kundërvihet Perëndia?’ (2)

  • Perëndia në krahasim me Jobin vdekatar (4-12)

  • ‘A mund të gjej pak lehtësim?’ (20)

11

• Fjalimi i parë i Zofarit (1-20)

  • E akuzon Jobin për fjalë boshe (2, 3)

  • I thotë Jobit ta flakë të keqen (14)

12

• Përgjigjja e Jobit (1-25)

  • «Nuk qëndroj më poshtë se ju» (3)

  • «Jam bërë gazi i botës» (4)

  • ‘Perëndia është i mençur’ (13)

  • Perëndia është më i lartë se gjykatësit e mbretërit (17, 18)

13

• Vazhdon përgjigjja e Jobit (1-28)

  • ‘Sa do të doja të flitja me Perëndinë’ (3)

  • «Jeni mjekë që nuk shëroni» (4)

  • «E di se kam të drejtë» (18)

  • Pyet pse Perëndia e konsideron si armik (24)

14

• Vazhdon përgjigjja e Jobit (1-22)

  • Njeriu është jetëshkurtër dhe i mbytur me halle (1)

  • «Edhe për një pemë ka shpresë» (7)

  • «Ah, sikur të më fshihje në Varr!» (13)

  • «Po të vdesë njeriu, a kthehet prapë në jetë?» (14)

  • Perëndia do të ketë mall për veprën e duarve të tij (15)

15

• Fjalimi i dytë i Elifazit (1-35)

  • Pohon se Jobi nuk ka frikë nga Perëndia (4)

  • E quan Jobin arrogant (7-9)

  • ‘Perëndia nuk ka besim as te engjëjt e vet’ (15)

  • ‘I ligu mundohet’ (20-24)

16

• Përgjigjja e Jobit (1-22)

  • ‘Ju ma bëni zemrën plagë!’ (2)

  • Pohon se Perëndia e ka bërë shënjestrën e tij (12)

17

• Vazhdon përgjigjja e Jobit (1-16)

  • «Tallësit më rrethojnë» (2)

  •  «Perëndia më ka bërë gazin e botës» (6)

  • «Varri do të më bëhet shtëpi» (13)

18

• Fjalimi i dytë i Beldadit (1-21)

  • Përshkruan shortin e mëkatarëve (5-20)

  • Lë të kuptohet se Jobi nuk e njeh Perëndinë (21)

19

• Përgjigjja e Jobit (1-29)

  • Hedh poshtë qortimin e «shokëve» (1-6)

  • Thotë se e kanë braktisur (13-19)

  • «Shpenguesi im rron» (25)

20

• Fjalimi i dytë i Zofarit (1-29)

  • Ndihet i ofenduar nga Jobi (2, 3)

  • Lë të kuptohet se Jobi është i lig (5)

  • Pohon se Jobi kënaqet me mëkatin (12, 13)

21

• Përgjigjja e Jobit (1-34)

  • ‘Pse të ligjtë begatohen?’ (7-13)

  • Demaskon «ngushëlluesit» e tij (27-34)

22

• Fjalimi i tretë i Elifazit (1-30)

  • ‘Ç’i hyn në punë njeriu Perëndisë?’ (2, 3)

  • Akuzon Jobin për lakmi dhe padrejtësi (6-9)

  • ‘Kthehu te Perëndia dhe do ta marrësh veten’ (23)

23

• Përgjigjja e Jobit (1-17)

  • Do që t’ia parashtrojë çështjen e vet Perëndisë (1-7)

  • Thotë se nuk e gjen dot Perëndinë (8, 9)

  • «Kam qëndruar në udhën e tij pa u shmangur» (11)

24

• Vazhdon përgjigjja e Jobit (1-25)

  • ‘Pse nuk ka caktuar një kohë Perëndia?’ (1)

  • Thotë se Perëndia e lejon ligësinë (12)

  • Mëkatarëve iu pëlqen errësira (13-17)

25

• Fjalimi i tretë i Beldadit (1-6)

  • ‘Si mund të jetë i pafajshëm njeriu para Perëndisë?’ (4)

  • Pohon se integriteti i njeriut është i kotë (5, 6)

26

• Përgjigjja e Jobit (1-14)

  • «Ama ç’e ndihmoke të pafuqishmin!» (1-4)

  • ‘Perëndia e mban tokën varur në asgjë’ (7)

  • ‘Veç thekët e udhëve të Perëndisë’ (14)

27

• Jobi është i vendosur të mbajë integritetin (1-23)

  • «Nga integriteti im nuk do të heq dorë» (5)

  • I ligu nuk ka shpresë (8)

  • «Pse janë kaq boshe gjithë fjalët tuaja?» (12)

  • I ligu ngelet pa gjë (13-23)

28

• Jobi bën dallimin mes pasurive të tokës dhe mençurisë (1-28)

  • Përpjekjet e njeriut për të gërmuar thellë në tokë (1-11)

  • Mençuria vlen shumë më tepër se margaritarët (18)

  • Të kesh nderim të thellë për Jehovain, do të thotë mençuri e vërtetë (28)

29

• Jobi kujton ditët e lumtura para sprovave (1-25)

  • I respektuar në portën e qytetit (7-10)

  • Sjellja e tij e drejtë në të kaluarën (11-17)

  • Të gjithë ia vinin veshin këshillës së tij (21-23)

30

• Jobi përshkruan si i ka ndryshuar jeta (1-31)

  • E tallin njerëz të pavlerë (1-15)

  • I duket sikur Perëndia s’e ndihmon (20, 21)

  • «Lëkura më është nxirë» (30)

31

• Jobi mbron integritetin e vet (1-40)

  • «Një besëlidhje me sytë e mi» (1)

  • Kërkon që Perëndia ta peshojë (6)

  • Nuk është kurorëshkelës (9-12)

  • Nuk e lakmon paranë (24, 25)

  • Nuk është idhujtar (26-28)

32

• Elihu i ri fillon të diskutojë (1-22)

  • Zemërohet me Jobin dhe me shokët e Jobit (2, 3)

  • Nga respekti, priti para se të fliste (6, 7)

  • Mosha s’të bën medoemos të mençur (9)

  • Elihu mezi pret të flasë (18-20)

33

• Elihu e korrigjon Jobin ngaqë e mban veten për të drejtë (1-33)

  • Gjendet një shpërblesë (24)

  • I kthehet gjallëria e ditëve të rinisë (25)

34

• Elihu mbron drejtësinë dhe udhët e Perëndisë (1-37)

  •  Jobi tha se Perëndia ia ka mohuar drejtësinë (5)

  • Perëndia i vërtetë nuk vepron kurrë me ligësi (10)

  • Jobi nuk i di gjërat (35)

35

• Elihu nxjerr në pah arsyetimin e gabuar të Jobit (1-16)

  • Jobi thotë se është më i drejtë se Perëndia (2)

  • Perëndia është aq i lartë sa nuk ndikohet nga mëkati (5, 6)

  • Jobi duhet të presë Perëndinë (14)

36

• Elihu lartëson madhështinë e pahetueshme të Perëndisë (1-33)

  • Ata që binden, begatohen; të ligjtë hidhen poshtë (11-13)

  • «E ku ka mësues si Perëndia?!» (22)

  • Jobi duhet të madhërojë Perëndinë (24)

  • «Madhështinë e Perëndisë as që e konceptojmë dot» (26)

  • Perëndia ka në kontroll shiun dhe rrufetë (27-33)

37

• Forcat e natyrës zbulojnë madhështinë e Perëndisë (1-24)

  • Perëndia mund t’i ndalojë veprimtaritë e njerëzve (7)

  • ‘Mendo për veprat e mrekullueshme të Perëndisë’ (14)

  • Njeriu nuk arrin ta kuptojë Perëndinë (23)

  • Asnjeri s’duhet ta mbajë veten për të mençur (24)

38

• Jehovai jep një mësim për të treguar sa i vogël është njeriu (1-41)

  • ‘Ku ishe kur u krijua toka?’ (4-6)

  • Bijtë e Perëndisë brohoritnin tërë ngazëllim (7)

  • Pyetje rreth fenomeneve natyrore (8-32)

  • «Ligjet që drejtojnë trupat qiellorë» (33)

39

• Krijimi i kafshëve tregon padijen e njeriut (1-30)

  • Dhitë e malit dhe drenushat (1-4)

  • Gomari i egër (5-8)

  • Demi i egër (9-12)

  • Struci (13-18)

  • Kali (19-25)

  • Fajkoi dhe shqiponja (26-30)

40

• Jehovai bën pyetje të tjera (1-24)

  • Jobi e pranon se nuk ka çfarë të thotë (3-5)

  • «Mos do ta vësh në diskutim drejtësinë time?» (8)

  • Perëndia përshkruan forcën e behemothit (15-24)

41

• Perëndia përshkruan leviathanin e jashtëzakonshëm (1-34)

42

• Jobi i përgjigjet Jehovait (1-6)

• Tre shokët e Jobit konsiderohen fajtorë (7-9)

• Jehovai ia kthen përsëri begatinë Jobit (10-17)

  • Djemtë dhe vajzat e Jobit (13-15)