Jobi 17:1-16
17 Fuqitë* më janë shterur e ditët po më shuhen.
S’më pret gjë tjetër veç varrit!+
2 Tallësit më rrethojnë ngado,+e syri më sheh veç rebelimet e tyre.
3 Të lutem, o Perëndi, dil garant për mua,se kush tjetër do të shtrëngonte duart me mua në shenjë zotimi?+
4 Ti ua ke mbyllur mendjen* që aftësia dalluese të mos hyjë,+prandaj nuk i lejon të triumfojnë mbi mua.
5 Këta janë gati ta ndajnë pasurinë me shokët,ndërkohë që fëmijëve të vet u shuhet drita e syve.*
6 Perëndia më ka bërë gazin e botës,*+ja pse jam katandisur në njeri që e pështyjnë në fytyrë.+
7 Sytë më janë venitur nga ankthi+dhe tërë gjymtyrët e mia janë veç një hije.
8 Të drejtët m’i ngulin sytë të shtangur;të pafajshmit indinjohen për shkak të të ligjve.*
9 I drejti qëndron i patundur në udhën e vet,+dhe ai që i ka duart të pastra, bëhet gjithnjë e më i fortë.+
10 Gjithsesi, hajdeni të gjithë e nisjani prapë me argumentet tuaja,se deri tani s’keni nxjerrë ndonjë fjalë të mençur nga goja.+
11 Ditët e mia shkuan;+planet, po, dëshirat e zemrës sime, u shkatërruan.+
12 Ata vazhdojnë të ma kthejnë natën në ditëe më thonë: ‘Pas territ afron drita.’
13 Nëse pres edhe pak, Varri* do të më bëhet shtëpi,+e në errësirë+ do ta shtroj shtratin.
14 Varrit*+ do t’i thërras: ‘Je babai im!’
Vemjen do ta quaj: ‘Nëna ime! Motra ime!’
15 Ku është, pra, shpresa ime?+
A sheh dikush shpresë për mua?
16 Ajo* do të zbresë deri te portat e hekurta të Varrit,*e bashkë me të, do të kthehem në pluhur.»+
Shënimet
^ Fjalë për fjalë «Fryma». Shih Fjalorthin.
^ Fjalë për fjalë «zemrën».
^ Ka të ngjarë nga uria ose mjerimi.
^ Fjalë për fjalë «një proverb».
^ Ose «të apostatëve».
^ Ose «Sheoli», pra, varri i përbashkët i njerëzimit. Shih Fjalorthin.
^ Ose «Gropës».
^ Domethënë, shpresa ime.
^ Ose «të Sheolit», pra, të varrit të përbashkët të njerëzimit. Shih Fjalorthin.
