Jobi 40:1-24
40 Jehovai i tha akoma Jobit:
2 «A duhet të debatojë me të Plotfuqishmin një njeri që kapet pas kleçkave?+
Le të përgjigjet ai që kërkon të korrigjojë Perëndinë.»+
3 Atëherë Jobi iu përgjigj Jehovait:
4 «Unë jam fare i papërfillshëm.+
E ç’të të përgjigjem?! Po e mbyll gojën.*+
5 Një herë fola, madje dy herë,por nuk do të përgjigjem më, s’do të them më asnjë fjalë.»
6 Atëherë Jehovai i foli Jobit nga stuhia:+
7 «Tani, të lutem, mblidhe veten e bëhu burrë;unë do të të pyes e ti m’u përgjigj.+
8 Mos do ta vësh në diskutim* drejtësinë time?
Do të më fajësosh mua që të dalësh vetë i drejtë?+
9 A është krahu yt aq i fortë sa krahu i Perëndisë së vërtetë?+A mund të gjëmojë zëri yt si zëri i tij?+
10 Stolisu, pra, me nderim e madhështi;vishu me lavdi e shkëlqim.
11 Zbraze zemërimin tënd të furishëm;shikoji të gjithë fodullët dhe përuli.
12 Po, shikoji të gjithë fodullët dhe poshtëroji;shtypi të ligjtë aty në vend.
13 Fshihi të gjithë bashkë në dhé,kyçi të gjithë në një skutë të errët.
14 Atëherë edhe unë do ta pranoja*se dora jote e djathtë mund të të shpëtojë.
15 Ja, behemothin* e kam bërë unë, sikurse edhe ty;
ai ha bar njësoj si demi.
16 Shih ç’forcë ka te këmbët,*ç’fuqi ka te muskujt e barkut!
17 Bishtin e ka të fortë si cedër,dejet e kofshëve i gërshetohen me njëri-tjetrin.
18 Kockat i ka si tuba bakri,gjymtyrët i ka të forta si shufra hekuri të farkëtuar.
19 Mes veprave të Perëndisë, ai renditet i pari.*Vetëm Bërësi i vet mund t’i afrohet me shpatë.
20 Malet prodhojnë ushqim për të,e në to lodrojnë tërë kafshët e egra.
21 Nën xinxife* shtrihet të pushojë,nën hijen e kallamishteve të kënetës.
22 Me hijen e tyre xinxifet e mbulojnë,plepat e luginës* e rrethojnë.
23 Edhe kur lumi trazohet, atë nuk e zë frika,edhe kur Jordani+ fryhet e i sulet në fytyrë, ai rri i qetë.
24 A mund ta mbërthejë dikusha t’ia shpojë hundën me grremç* kur ai ia ka ngulur sytë?
