Sipas Markut 14:1-72
-
Priftërinjtë komplotojnë për ta vrarë Jezuin (1, 2)
-
Jezuit i derdhin vaj aromatik mbi kokë (3-9)
-
Juda tradhton Jezuin (10, 11)
-
Festa e fundit e Kalimit (12-21)
-
Themelohet Darka e Zotërisë (22-26)
-
Jezui parathotë se Pjetri do ta mohojë (27-31)
-
Jezui lutet në Getsemani (32-42)
-
Jezui arrestohet (43-52)
-
Gjyqi përpara Sinedrit (53-65)
-
Pjetri mohon Jezuin (66-72)
14 Tani, dy ditë më vonë+ ishte Festa e Kalimit*+ dhe Festa e Bukëve Pa Maja.+ Krerët e priftërinjve dhe skribët po kërkonin një mënyrë si ta arrestonin* me dredhi dhe ta vritnin,+
2 sepse thoshin: «Jo në festë, se mos bëhet ndonjë trazirë në popull.»
3 Kur Jezui ishte në Betani, në shtëpinë e Simonit, të lebrosurit, ndërsa po hante,* erdhi një grua me një enë alabastri me vaj aromatik, nard të pastër, shumë të shtrenjtë. Ajo e hapi* enën dhe nisi t’ia derdhte vajin mbi kokë.+
4 Atëherë disa nga ata i thanë njëri-tjetrit të indinjuar: «Pse të harxhohet kot ky vaj aromatik?
5 Ky vaj mund të ishte shitur më shumë se 300 denarë* e paratë t’u jepeshin të varfërve!» Prandaj ishin tepër të acaruar me atë grua.*
6 Por Jezui tha: «Lëreni të qetë. Pse e bezdisni? Ajo bëri një vepër të mirë ndaj meje.+
7 Të varfrit do t’i keni gjithmonë+ dhe mund t’u bëni mirë sa herë të doni, kurse mua nuk do të më keni gjithmonë.+
8 Ajo bëri atë që mundi; hodhi vaj aromatik mbi trupin tim për ta përgatitur që më parë për varrim.+
9 Vërtet po ju them: kudo që të predikohet lajmi i mirë në mbarë botën,+ do të tregohet edhe ajo që bëri kjo grua, në kujtim të saj.»+
10 Tani, Judë Iskarioti, një nga të Dymbëdhjetët, shkoi te krerët e priftërinjve që ta tradhtonte e ta dorëzonte në duart e tyre.+
11 Kur e dëgjuan, ata u kënaqën jashtë mase dhe i premtuan t’i jepnin monedha argjendi.+ Prandaj ai filloi të kërkonte një rast për ta tradhtuar.
12 Tani, ditën e parë të Festës së Bukëve Pa Maja,+ kur zakonisht ofronin flijimin e Festës së Kalimit,+ dishepujt e pyetën: «Ku dëshiron të shkojmë e të të përgatitim darkën e Festës së Kalimit?»+
13 Atëherë ai dërgoi dy nga dishepujt dhe u tha: «Shkoni në qytet, dhe atje do t’ju dalë përpara një njeri duke mbajtur një enë balte për ujë. Shkoni pas tij+
14 dhe, atje ku të hyjë ai, i thoni të zotit të shtëpisë: “Mësuesi pyet: ‘Ku është dhoma e mysafirëve, që të ha darkën e Festës së Kalimit me dishepujt e mi?’”
15 Ai do t’ju tregojë sipër një dhomë të madhe, të mobiluar e të bërë gati. Atje përgatitni darkën për ne.»
16 Kështu dishepujt u nisën, hynë në qytet dhe e gjetën shtëpinë ashtu siç u kishte thënë ai, dhe përgatitën darkën e Festës së Kalimit.
17 Pasi ra mbrëmja, ai erdhi bashkë me të Dymbëdhjetët.+
18 Ndërsa ishin shtruar në tryezë dhe po hanin, Jezui tha: «Vërtet po ju them se njëri nga ju që po ha me mua, do të më tradhtojë.»+
19 Ata u trishtuan dhe nisën t’i thoshin njëri pas tjetrit: «Nuk jam unë, apo jo?»
20 Ai u përgjigj: «Është një nga të Dymbëdhjetët, ai që ngjyen bukën bashkë me mua në çanak,*+
21 sepse Biri i njeriut po ikën, ashtu siç është shkruar për të, por mjerë ai njeri që e tradhton Birin e njeriut!+ Për të do të ishte më mirë të mos kishte lindur.»+
22 Ndërsa hanin, ai mori një bukë, bëri një lutje,* e theu, ua dha atyre dhe u tha: «Merreni, kjo përfaqëson trupin tim.»+
23 Pastaj mori një kupë, falënderoi Perëndinë, ua dha, dhe të gjithë pinë nga ajo.+
24 Ai u tha: «Kjo përfaqëson gjakun tim,+ ‘gjakun e besëlidhjes’,+ që do të derdhet në dobi të shumë vetave.+
25 Vërtet po ju them: nuk do të pi më kurrë nga kjo verë, deri ditën kur ta pi të re në Mbretërinë e Perëndisë.»
26 Në fund, pasi kënduan lavde,* dolën dhe shkuan në Malin e Ullinjve.+
27 Jezui u tha: «Të gjithëve ju do t’ju lëkundet besimi për shkakun tim, sepse është shkruar: ‘Do të godas bariun+ dhe delet do të hallakaten.’+
28 Por, pasi të ngrihem nga të vdekurit, do të shkoj përpara jush në Galile.»+
29 Mirëpo Pjetri iu përgjigj: «Edhe sikur të gjithëve t’u lëkundet besimi për shkakun tënd, mua kurrë nuk do të më lëkundet besimi!»+
30 Jezui ia ktheu: «Vërtet po të them: sot, po, pikërisht këtë natë, para se gjeli të këndojë dy herë, ti do të më mohosh tri herë.»+
31 Por ai këmbëngulte: «Edhe sikur të më duhej të vdisja bashkë me ty, kurrsesi nuk do të të mohoja!» Të njëjtën gjë filluan të thoshin edhe gjithë dishepujt e tjerë.+
32 Pastaj vajtën në një vend të quajtur Getsemani, dhe ai u tha dishepujve: «Uluni këtu, ndërkohë që unë lutem.»+
33 Me vete mori Pjetrin, Jakovin dhe Gjonin.+ Ai filloi të ndiente dhembje e ankth të madh
34 dhe u tha atyre: «Më dhemb shpirti,+ madje për vdekje. Rrini këtu dhe qëndroni vigjilentë.»+
35 Pastaj shkoi pak më përpara, u përkul me fytyrë përtokë dhe nisi të lutej që, po të ishte e mundur, të mos e përjetonte atë orë* të vështirë.
36 Dhe vazhdoi të thoshte: «Abba,* o Atë,+ gjithçka është e mundur për ty. Le të mos pi nga* kjo kupë. Megjithatë, jo si dëshiroj unë, por si dëshiron ti.»+
37 Kur u kthye, i gjeti duke fjetur, dhe i tha Pjetrit: «Simon, po fle? Nuk pate forcë të qëndroje vigjilent as edhe një orë?+
38 Qëndroni vigjilentë dhe lutuni vazhdimisht, që të mos tundoheni.+ Sigurisht, zemra* është gati, por trupi* është i dobët.»+
39 Iku përsëri dhe u lut me të njëjtat fjalë.+
40 U kthye prapë dhe i gjeti duke fjetur, sepse u ishin rënduar sytë, prandaj nuk dinin si t’i përgjigjeshin.
41 U kthye për të tretën herë dhe u tha: «Në një kohë si kjo, ju flini dhe pushoni?! Mjaft fjetët! Erdhi ora!+ Ja, Birin e njeriut e kanë tradhtuar dhe e kanë dorëzuar në duart e mëkatarëve.
42 Ngrihuni, le të shkojmë. Tradhtari im është afër.»+
43 Menjëherë, ndërsa po fliste, mbërriti Juda, një nga të Dymbëdhjetët. Bashkë me të erdhi edhe një turmë me shpata dhe hunj nëpër duar, që e kishin dërguar krerët e priftërinjve, skribët dhe pleqtë.+
44 Tradhtari kishte rënë dakord me ta se do t’u bënte një shenjë: «Atë që do të puth, ai është; arrestojeni dhe merreni me roja.»
45 Juda vajti drejt e tek ai, iu afrua dhe i tha: «Rabi!», pastaj e puthi miqësisht.
46 Kështu e kapën dhe e arrestuan.
47 Mirëpo, një nga ata që ishin aty, nxori shpatën, goditi skllavin e kryepriftit dhe i preu veshin.+
48 Por Jezui u tha: «Paskeni ardhur të më arrestoni me shpata dhe hunj, sikur të isha kusar?!+
49 Ditë për ditë isha me ju në tempull dhe mësoja,+ e megjithatë ju nuk më arrestuat. Sidoqoftë, kjo po ndodh që të përmbushen Shkrimet.»+
50 Atëherë të gjithë e braktisën dhe ia mbathën.+
51 Megjithatë një djalë i ri, që kishte hedhur në trup veç një rrobë linoje cilësore, nisi ta ndiqte nga afër. Ata u përpoqën ta kapnin,
52 por ai e la pas rrobën dhe ia mbathi gjysmë i zhveshur.*
53 Tani, Jezuin e çuan te kryeprifti,+ dhe atje u mblodhën tërë krerët e priftërinjve, pleqtë e skribët.+
54 Kurse Pjetri e ndoqi atë nga larg deri në oborrin e kryepriftit dhe u ul bashkë me shërbëtorët e shtëpisë e po ngrohej afër një zjarri bubulak.+
55 Ndërkohë, krerët e priftërinjve dhe gjithë Sinedri po kërkonin dëshmitarë kundër Jezuit, që ta ekzekutonin, por nuk po gjenin asnjë.+
56 Në të vërtetë, shumë veta jepnin dëshmi të rreme kundër tij,+ por dëshmitë e tyre nuk përputheshin.
57 U ngritën edhe disa të tjerë dhe nisën të jepnin këtë dëshmi të rreme kundër tij:
58 «E kemi dëgjuar të thotë: ‘Unë do ta rrëzoj këtë tempull të bërë nga duart e njeriut dhe për tri ditë do të ndërtoj një tjetër, por jo nga duart e njeriut.’»+
59 Megjithatë as në këtë pikë, dëshmitë e tyre nuk përputheshin.
60 Kështu kryeprifti u ngrit në këmbë përpara tyre dhe e pyeti Jezuin: «S’po jep asnjë përgjigje? Nuk e dëgjon ç’po dëshmojnë këta kundër teje?»+
61 Por ai nuk bënte zë dhe nuk përgjigjej fare.+ Kryeprifti nisi ta pyeste përsëri: «A je ti Krishti, Biri i të Bekuarit?»
62 Atëherë Jezui u përgjigj: «Unë jam. Ju do ta shihni Birin e njeriut+ të ulur në të djathtën+ e të Fuqishmit* dhe duke ardhur në retë e qiellit.»+
63 Menjëherë kryeprifti shqeu rrobat dhe tha: «Ç’na duhen më dëshmitarët?!+
64 Ju e dëgjuat blasfeminë.* Ç’mendoni?»* Të gjithë gjykuan se meritonte vdekjen.+
65 Disa filluan ta pështynin,+ ia mbuluan fytyrën, i gjuanin me grushte dhe i thoshin: «Profetizo!» Pastaj nëpunësit e gjyqit, pasi i ranë me shuplaka në fytyrë, e larguan që atje.+
66 Tani, ndërkohë që Pjetri ishte poshtë në oborr, erdhi një nga shërbëtoret e kryepriftit.+
67 Kur vuri re Pjetrin që po ngrohej, ajo ia nguli sytë dhe i tha: «Edhe ti ishe me nazareasin, me këtë Jezuin.»
68 Por ai e mohoi dhe tha: «As atë nuk e njoh, as ty s’po të marr vesh ç’po thua.» Pastaj shkoi te porta e oborrit.*
69 Shërbëtorja e pa atje dhe përsëri filloi t’u thoshte atyre që ishin aty pranë: «Ky është një nga ata.»
70 Ai e mohoi sërish. Pas pak, ata që ishin aty pranë, nisën t’i thoshin edhe një herë Pjetrit: «E sigurt që edhe ti je një nga ata, sepse je galileas.»
71 Por ai filloi të mallkonte veten e të betohej: «Nuk e njoh këtë njeri për të cilin flitni.»
72 Dhe menjëherë një gjel këndoi për herë të dytë.+ Pjetrit i erdhën ndër mend fjalët e Jezuit: «Para se të këndojë gjeli dy herë, ti do të më mohosh tri herë.»+ Ai s’u përmbajt dot dhe shpërtheu në lot.
Shënimet
^ Ose «ta kapnin».
^ Ose «ishte Pashka». Shih Fjalorthin.
^ Ose «ndërsa ishte shtruar në tryezë».
^ Fjalë për fjalë «e theu».
^ Shih Shtojcën B14.
^ Ose «ata i folën ashpër gruas; ata e qortuan atë grua».
^ Ose «në tas».
^ Fjalë për fjalë «e bekoi».
^ Ose «himne; psalme».
^ Ose «situatë».
^ Një fjalë hebraike ose aramaike që do të thotë «o Atë!»
^ Ose «Le të hiqet nga unë».
^ Fjalë për fjalë «fryma». Shih Fjalorthin.
^ Fjalë për fjalë «mishi». I referohet trupit të papërsosur dhe gjendjes mëkatare të njeriut.
^ Ose «i veshur lehtë; vetëm me rrobat e brendshme».
^ Fjalë për fjalë «në të djathtën e pushtetit».
^ Shih Fjalorthin.
^ Ose «Cili është vendimi juaj?»
^ Ose «në hajat; treme».
