Sipas Mateut 9:1-38
9 Atëherë ai hipi në varkë, kaloi në bregun matanë dhe shkoi në qytetin e vet.+
2 Dhe ja, po i sillnin një të paralizuar, të shtrirë në vig.* Kur pa besimin e tyre, Jezui i tha të paralizuarit: «Merr zemër, bir! Mëkatet e tua janë falur.»+
3 Por disa nga skribët thanë me vete: «Ky po blasfemon.»*
4 Duke i ditur mendimet e tyre, Jezui tha: «Pse keni në zemër mendime kaq të liga?+
5 Çfarë është më e lehtë të thuash: ‘Mëkatet e tua janë falur’, apo: ‘Ngrihu dhe ec.’+
6 Megjithatë, që ta dini se Biri i njeriut ka autoritet në tokë të falë mëkatet . . .», atëherë ai i tha të paralizuarit: «Ngrihu, merr vigun dhe shko në shtëpi.»+
7 Dhe ky u ngrit e iku në shtëpi.
8 Kur pa këtë, turma mbeti gojëhapur dhe i dha lavdi Perëndisë, i cili u dha njerëzve një autoritet të tillë.
9 Pastaj Jezui vuri re pak më tutje një njeri që quhej Mate, të ulur në zyrën e taksave, dhe i tha: «Bëhu dishepulli im.»* Ai u çua menjëherë dhe e ndoqi.+
10 Më vonë, kur Jezui dhe dishepujt po hanin* në shtëpinë e Mateut, erdhën shumë taksambledhës e mëkatarë dhe nisën të hanin* me ta.+
11 Me të parë këtë, farisenjtë i pyetën dishepujt: «Pse mësuesi juaj ha me taksambledhësit dhe mëkatarët?»+
12 Kur e dëgjoi këtë, ai u tha: «Të shëndetshmit nuk kanë nevojë për mjek, kurse të sëmurët, po.+
13 Shkoni dhe mësoni ç’do të thotë: ‘Unë dua mëshirë dhe jo flijime’,+ sepse nuk erdha të thërras të drejtët, por mëkatarët.»
14 Pastaj dishepujt e Gjonit erdhën tek ai dhe e pyetën: «Pse ne dhe farisenjtë e kemi zakon të agjërojmë, kurse dishepujt e tu nuk agjërojnë?»+
15 Atëherë Jezui iu përgjigj: «Miqtë e dhëndrit s’kanë pse të vajtojnë për sa kohë dhëndri+ është me ta, apo jo? Por do të vijnë ditët kur do t’ua marrin dhëndrin,+ dhe atëherë do të agjërojnë.
16 Askush nuk e arnon një rrobë të vjetër me një copë të re,* sepse copa e re futet në ujë dhe mblidhet, e kështu rroba griset edhe më keq.+
17 As vera e re nuk hidhet në kacekë të vjetër, përndryshe ata çahen, vera derdhet dhe kacekët prishen. Por vera e re hidhet në kacekë të rinj, dhe kështu ruhen që të dy.»
18 Ndërsa u thoshte këto gjëra, një nga krerët që ishte afruar, nisi t’i bënte nderime* dhe i tha: «Tashmë me siguri vajza ime ka vdekur, por megjithatë eja, vëre dorën mbi të,* dhe ajo do të kthehet në jetë.»+
19 Atëherë Jezui u ngrit dhe e ndoqi bashkë me dishepujt e tij.
20 Kur ja, një grua që kishte rrjedhje gjaku+ nga 12 vjet, iu afrua nga prapa dhe i preku thekët e rrobës,+
21 sepse thoshte me vete: «Sikur vetëm rrobën t’i prek, do të shërohem.»
22 Jezui u kthye, e pa dhe i tha: «Merr zemër, bijë! Besimi yt të shëroi.»+ Dhe që nga ai çast gruaja u shërua.+
23 Tani, kur hyri në shtëpinë e kreut dhe vuri re fyelltarët dhe turmën që gumëzhinte,+
24 Jezui tha: «Largohuni që këtej, sepse vogëlushja nuk ka vdekur, por po fle.»+ Atëherë ata nisën të qeshnin me të dhe ta tallnin.
25 Pastaj, sapo e nxorën turmën jashtë, ai hyri, e kapi për dore vogëlushen,+ dhe ajo u ngrit.+
26 Natyrisht, fjala për këtë u përhap në të gjithë zonën.
27 Ndërsa Jezui po largohej prej andej, dy të verbër+ e ndoqën nga pas duke thirrur: «Bir i Davidit, ki mëshirë për ne!»
28 Kur mbërriti në shtëpi, të verbrit vajtën tek ai dhe Jezui i pyeti: «A keni besim se unë mund t’ju shëroj?»+ Ata iu përgjigjën: «Po, Zotëri.»
29 Atëherë ai u preku sytë+ dhe u tha: «U bëftë sipas besimit tuaj!»
30 Dhe sytë e tyre u hapën. Pastaj Jezui i urdhëroi prerazi: «Shikoni se mos e merr vesh njeri!»+
31 Por, pasi dolën, ata treguan për të në gjithë zonën.
32 Kur ata po iknin, i sollën një njeri të pagojë, të pushtuar nga një demon,+
33 dhe pasi demoni u dëbua, i pagoji foli.+ Turma u mahnit dhe tha: «Kurrë s’është parë në Izrael një gjë e tillë!»+
34 Kurse farisenjtë po thoshin: «Ai i dëbon demonët me anë të sundimtarit të demonëve.»+
35 Tani, Jezui nisi një udhëtim nëpër të gjitha qytetet dhe fshatrat, që të mësonte në sinagogat e tyre, të predikonte lajmin e mirë për Mbretërinë dhe të shëronte çdo lloj lëngate e sëmundjeje.+
36 Kur pa turmat, ai u prek thellë,*+ sepse ishin të keqtrajtuara* e të hallakatura si dele pa bari.+
37 Atëherë u tha dishepujve: «Po, të korrat janë të mëdha, por punëtorët janë pak.+
38 Prandaj përgjërojuni Zotërisë së të korrave, që të dërgojë punëtorë në të korrat e tij.»+
Shënimet
^ Ose «shtrat portativ».
^ Shih Fjalorthin.
^ Ose «ithtari im».
^ Ose «u shtruan në tryezë».
^ Ose «ishin shtruar në tryezë».
^ Domethënë, një copë të re që s’është larë ndonjëherë.
^ Shih Fjalorthin, «Vënia e duarve».
^ Ose «nisi të përkulej para tij».
^ Ose «ai ndjeu keqardhje për ta».
^ Fjalë për fjalë «ua kishin rrjepur lëkurën».
