Psalmi 107:1-43
(Psalmet 107–150)
107 Falënderoni Jehovain, se ai është i mirë;+dashuria e tij besnike zgjat përjetë.+
2 Le ta thonë këtë të shpenguarit* e Jehovait,ata që nga dora* e kundërshtarit i ka shpenguar,+
3 ata që i ka mbledhur nga vende të ndryshme,+nga lindja e nga perëndimi, nga veriu e nga jugu.+
4 Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vende të shkreta,pa gjetur ndonjë qytet ku të banonin.
5 Ishin të uritur e të eturdhe shpirti po u shuhej nga rraskapitja.
6 Në ditë të keqe Jehovait iu lutën,+e nga hallet ai i shpëtoi.+
7 Në udhën e drejtë u priu+drejt një qyteti ku të banonin.+
8 E falënderofshin Jehovain+ për dashurinë e tij besnike!
Sa gjëra të mrekullueshme ka bërë për bijtë e njerëzve!+
9 Etjen ia shoi të eturit*e plot me të mira e ngopi të uriturin.*+
10 Të burgosurit e munduar e të mbërthyer në zinxhirëdergjeshin në terrin e thellë,
11 sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë;s’treguan pikë respekti për këshillën e Më të Lartit.+
12 Ja pse i përuli* me anë të vështirësive;+këmbët iu morën, por askush s’i ndihmoi.
13 Në ditë të keqe Jehovait iu lutën,e nga hallet ai i shpëtoi.
14 I nxori nga terri i thellëe vargonjtë ua këputi.+
15 E falënderofshin Jehovain për dashurinë e tij besnike!+
Sa gjëra të mrekullueshme ka bërë për bijtë e njerëzve!
16 Ua theu dyert prej bakri
e shulat prej hekuri ua këputi.+
17 Shkeljet dhe fajet në kokë u ranë+ngaqë u treguan të marrë.+
18 Iu neverit çdo lloj ushqimie ishin në prag të vdekjes.*
19 Në ditë të keqe Jehovait i luteshin,e nga hallet ai i shpëtonte.
20 Dërgonte fjalën e tij, e ata shëroheshin;+i shpëtonte nga gropa e varrit ku kishin ngecur.
21 E falënderofshin Jehovain për dashurinë e tij besnike!
Sa gjëra të mrekullueshme ka bërë për bijtë e njerëzve!
22 Le t’i paraqitin flijime falënderimi,+e me britma gëzimi le të shpallin veprat e tij.
23 Ata që përshkojnë detet me anije,që nëpër ujëra të paana bëjnë tregti,+
24 i kanë parë veprat e Jehovait,veprat e tij të mrekullueshme në thellësi të detit;+
25 kanë parë se si me urdhrin e tij ngrihet një stuhi+
që i ngre lart dallgët.
26 Ato i vërvitin marinarët deri në qielldhe i plandosin në fund të detit,e atyre s’u mbetet fije guximi nga e keqja që i pret.
27 Si të dehur u merren këmbët sa andej këtej,e zotësia e tyre s’u vlen për asgjë.+
28 Atëherë, në ditë të keqe Jehovait i luten,+e nga hallet ai i shpëton.
29 Stuhinë e shndërron në puhizë,e dallgët fashiten dalëngadalë.+
30 Ata i gëzohen heshtjes së dallgëve,dhe ai i drejton për në limanin e dëshiruar.
31 E falënderofshin Jehovain për dashurinë e tij besnike!
Sa gjëra të mrekullueshme ka bërë për bijtë e njerëzve!+
32 Lartësuar qoftë ai mes popullit të mbledhur!*+
Lëvduar qoftë mes këshillit të pleqve!*
33 Ai i kthen lumenjtë në shkretëtirë,burimet e ujit në tokë të zhuritur,+
34 vendin pjellor në tokë të kripur+për faj të ligësisë së banorëve.
35 E shndërron shkretëtirën në pellg plot kallamishtedhe vendin e thatë në burime uji,+
36 e atje vendos të uriturin,+që të themelojë një qytet ku të banojë,+
37 e të mbjellë ara e vreshta+që japin fryt me bollëk.+
38 Derdh bekime që ai të bëhet i shumtë,e bagëtia të mos i pakësohet.+
39 Por pastaj shtypja, vuajtja e hidhërimisërish e poshtërojnë dhe e bëjnë të paktë.
40 Mbi fisnikët ai zbraz përçmimdhe i bën të enden nëpër vende të shkreta pa shtigje.+
41 Por të varfrin e mbron* nga shtypja+dhe familjen ia bën të shumtë, sa një kope.
42 Të drejtëve u kënaqet shpirti kur i shohin këto,+kurse të padrejtët e mbyllin gojën.+
43 Kush është i mençur, do t’i dallojë këto gjëra+dhe do të bluajë në mendje veprat e dashurisë besnike të Jehovait.+
