Zanafilla 15:1-21

  • Besëlidhja e Perëndisë me Abramin (1-21)

    • Parathuhet mundimi 400-vjeçar (13)

    • Premtimi i Perëndisë ndaj Abramit përsëritet (18-21)

15  Pas këtyre gjërave, fjala e Jehovait iu drejtua Abramit në një vegim:* «Mos ki frikë+ Abram. Unë jam mburoja jote.+ Shpërblimi yt do të jetë shumë i madh.»+  Abrami iu përgjigj: «Zotëri Sovran Jehova, ç’do të më japësh? Jam ende pa fëmijë dhe ai që do të trashëgojë shtëpinë time, është një burrë nga Damasku, Eliezeri.»+  Abrami shtoi: «S’më ke dhënë asnjë pasardhës,*+ prandaj një pjesëtar* i shtëpisë sime do të jetë trashëgimtari im.»  Por ja, fjala e Jehovait iu drejtua atij: «Trashëgimtari yt nuk do të jetë ky njeri, por do të jetë yt bir.»*+  Tani, Perëndia i tha Abramit të dilte jashtë tendës: «Të lutem, ngriji sytë drejt qiellit dhe numëro yjet, nëse mund t’i numërosh.» Dhe vazhdoi: «Kështu do të bëhet pasardhësi* yt.»+  Abrami tregoi besim te Jehovai,+ prandaj Ai e konsideroi Abramin të drejtë.*+  Pastaj i tha akoma: «Unë jam Jehovai, që të nxora nga Uri i kaldeasve për të të dhënë këtë vend si zotërim.»+  Abrami iu përgjigj: «Zotëri Sovran Jehova, nga ta di se do ta shtie në dorë këtë vend?»  Ai ia ktheu: «Më merr një mëshqerrë trevjeçare, një dhi trevjeçare, një dash trevjeçar, një turtull dhe një pëllumb të ri.» 10  Kështu, ai i mori, i ndau më dysh dhe e vuri secilën pjesë përballë tjetrës, por zogjtë nuk i preu në copa. 11  Pastaj zogjtë grabitqarë nisën t’u vërsuleshin kafshëve të therura, por Abrami i dëbonte. 12  Pak para se të perëndonte dielli, Abrami ra në gjumë të thellë dhe e mbuloi një errësirë e madhe që të fuste frikën. 13  Pastaj Perëndia i tha Abramit: «Pa dyshim pasardhësit* e tu do të jenë të huaj në një vend që s’është i tyre, dhe njerëzit e atij vendi do t’i skllavërojnë e do t’i mundojnë ata për 400 vjet.+ 14  Por unë do ta gjykoj kombin që do t’i skllavërojë,+ e pas kësaj kanë për të dalë që andej me shumë zotërime.+ 15  Kurse ti do të shkosh te paraardhësit e tu në paqe dhe do të varrosesh në pleqëri të mbarë.+ 16  Por pasardhësit e tu do të kthehen këtu+ në brezin e katërt, sepse amoritët* nuk e kanë mbushur ende kupën me fajet e tyre.»+ 17  Kur dielli kishte perënduar dhe ishte bërë shumë errësirë, u shfaq një vatër zjarri që nxirrte tym dhe një pishtar i zjarrtë që kaloi mes copave. 18  Atë ditë Jehovai bëri një besëlidhje me Abramin+ dhe i tha: «Do t’ia jap këtë vend+ pasardhësit* tënd, nga lumi i Egjiptit deri në lumin e madh, lumin Eufrat:+ 19  vendin e kenitëve,+ të kenizitëve, të kadmonitëve, 20  të hititëve,+ të perezitëve,+ të refaimëve,+ 21  të amoritëve, të kananitëve, të girgasitëve dhe të jebusitëve.»+

Shënimet

Fjalë për fjalë «farë».
Fjalë për fjalë «bir».
Fjalë për fjalë «dikush që del nga pjesët e tua të brendshme».
Fjalë për fjalë «fara». Në hebraisht kjo fjalë mund të nënkuptojë edhe shumësin. Shih Fjalorthin.
Ose «prandaj Ai ia llogariti si drejtësi». Domethënë, e konsideroi të drejtë në kuptimin relativ.
Fjalë për fjalë «fara».
Ky është një term përmbledhës për kananitët.
Fjalë për fjalë «farës». Në hebraisht kjo fjalë mund të nënkuptojë edhe shumësin. Shih Fjalorthin.