Zanafilla 20:1-18

  • Sara shpëton nga Abimeleku (1-18)

20  Tani, që atje Abrahami e zhvendosi kampin+ për në vendin e Negebit dhe filloi të banonte mes Kadeshit+ dhe Surit.+ Për njëfarë kohe banoi edhe në Gerar+ dhe ndërsa banonte atje,*  Abrahami thoshte përsëri për gruan e tij, Sarën: «Është motra ime.»+ Prandaj Abimeleku, mbreti i Gerarit, dërgoi njerëz dhe e mori Sarën.+  Atëherë Perëndia iu shfaq Abimelekut natën në një ëndërr dhe i tha: «Ja tek të pret vdekja për shkak të gruas që ke marrë,+ sepse ajo është e martuar dhe grua e një burri tjetër.»+  Megjithatë Abimeleku nuk i ishte afruar asaj,* prandaj tha: «Jehova, a do të asgjësosh një komb që është vërtet i pafajshëm?*  A nuk më tha ai: ‘Është motra ime.’ Po ajo vetë, a nuk tha: ‘Është vëllai im.’ Këtë gjë e kam bërë me zemër të pastër dhe me duar të pafajshme.»  Pastaj Perëndia i vërtetë ia ktheu në ëndërr: «E di që këtë gjë e bëre me zemër të pastër, prandaj të ndalova që të mos mëkatoje kundër meje. Ja pse nuk të lejova ta prekje.  Tani ktheja gruan atij burri, sepse është profet.+ Ai do të bëjë përgjërime për ty+ dhe ti do të vazhdosh të jetosh. Por, nëse nuk e kthen, ta dish se ke për të vdekur ti dhe gjithë të tutë.»  Abimeleku u çua herët në mëngjes, thirri gjithë shërbëtorët dhe u tregoi gjithçka, e atyre u hyri frika deri në palcë.  Pastaj Abimeleku thirri Abrahamin dhe i tha: «Ç’na bëre kështu? Ç’mëkat kam kryer kundër teje, që solle mbi mua dhe mbretërinë time një mëkat kaq të madh? S’është e drejtë kjo që më bëre.» 10  Abimeleku vazhdoi: «Çfarë kishe ndër mend kur e bëre këtë gjë?»+ 11  Abrahami ia ktheu: «Ngaqë thashë me vete: ‘Me siguri në këtë vend nuk kanë nderim të thellë për Perëndinë* dhe do të më vrasin për shkak të gruas sime.’+ 12  Nga ana tjetër, ajo është vërtet motra ime, vajzë e tim eti, por jo vajzë e sime mëje, dhe pastaj u bë gruaja ime.+ 13  Kështu, kur Perëndia më tha të endesha larg shtëpisë së tim eti,+ i thashë asaj: “Ja si mund të më tregosh dashuri besnike: kudo që të shkojmë, thuaj për mua: ‘Është im vëlla.’ ”»+ 14  Pas kësaj Abimeleku mori dhen, gjedhë, shërbyes e shërbyese e ia dha Abrahamit; ia ktheu edhe Sarën, të shoqen. 15  Pastaj Abimeleku tha: «Ja tek e ke vendin tim. Bano ku të duash.» 16  Ndërsa Sarës i tha: «Po i jap vëllait tënd+ 1.000 monedha argjendi si shenjë të pafajësisë sate* para gjithë atyre që janë me ty dhe gjithë të tjerëve, e kështu emri yt do të mbetet i panjollosur.» 17  Atëherë Abrahami nisi t’i bënte përgjërime Perëndisë së vërtetë, dhe Perëndia e shëroi Abimelekun, gruan dhe skllavet e tij, dhe ato filluan të kishin përsëri fëmijë, 18  sepse Jehovai i kishte bërë shterpë të gjitha gratë* në shtëpinë e Abimelekut për shkak të Sarës, gruas së Abrahamit.+

Shënimet

Ose «jetonte atje si i huaj».
Domethënë, nuk kishte kryer marrëdhënie me të.
Ose «i drejtë?»
Fjalë për fjalë «frikë nga Perëndia». Shih Fjalorthin.
Fjalë për fjalë «si vel për sytë».
Ose «e kishte mbyllur krejt çdo bark».